შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეათე)
სახლში შევედით დემე უკვე დამშვიდებული იყო გადავწყვიტეთ გოგოებისთვის დამერეკა ...დემემ კი სანდროს და ლუკას დაურეკა და კიდევ თურმე მათი ძმაკაცი ჩამოსულა ,რომელიც ორი წელი საფრანგეთში ცხოვრობდა და ისიც დავპატიჟეთ,სალათები გავაკეთე...დანარჩენი ყველაფერო გვქონდა ექვსისთვის სუფრა გავაწყვე და გამოვეწყვე...პირველი ჩემი გოგოები მოვიდნენ ანა და ელენე....შემდეგ ლუკა ...სანდრო და უცნობი იგვიანებდნენ....ელენე და ანა იქით გავიყვანე და რაღაცეები მოვუყევი ელენეს მის პირადზეც ვკითხე მაგრამ არაფერი იყო ახალი...ელენეს სამი წელია ერთი ბიჭი უზომოდ უყვარს მაგრამ იმ ბიჭმა რაღაც მიზეზების გამო მიატოვა...ზუსტად არავინ იცის რამოხდა იმდენად დამრთგუნველი იყო მისთვის ეს ყველაფერი არც ვკითხეთ დავიწყებაში ვეხმარებით....ელენეს ველაპარაკებოდი დემემ რომ ამოგვაკითხა და გვახარა სტუმრების მოსვლის ამბავი, ანა უცბათ წამოხტა ისეთი ბედნიერი იყო... სანდროს ნახვა უზომოდ უნდოდა....ელენე და მე ერთად ჩავედით უცნობი ლუკას ეხვეოდა უცბათ შემოტრიალდა მისი შემოტრიალება და ელენეს სახის გაშტერება ერთი იყო უცბათ ელენემ გონება დაკარგა და მოწყვეტით დაეცა ლუკა მივარდა და წამოაყენა მე სამზარეულოში გავვარდი წყლით სავსე ჭიქით უცბათ ელენესთან მივვარდი...უცნობი გაშეშებული იდგა და ელენეს გაუნძრევლად უყურებდა...ვერანაერი ემოცია ვერ დავინახე მის მზერაში...ელენე როგორც ჩანს გონს მოვიდა თვალების გახელვისთანავე...ერთი ობოლი ცრემლი გადმოაგდო...ახლოს მომქაჩა და ყურში ჩამჩურჩულა...."მარტო დამტოვეთო"..ჩვენც გავედით ..უცნობი კიდევ იქ იდგა და ვერ ინძრეოდა. -გიორგი...აქ რაგინდა?_ამოიკლავნა ელენემ. -საფრანგეთიდან ჩამოვედი_ძლივს წარმოსთქვა ორი სიტყვა_ელენეს უცებ ატირდა ცრემლებმა თავისით იწყეს დენა....ტიროდა და თან ხელის გულს გულზე იბჯენდა......გიორგი ხმას ვერიღებდა.... გიორგი ის იყო ვინც ელენეს გაგიჟებით უყვარდა სამი წლის წინ გაიცნო და ძალიან შეუყვარდა გაცნობიდან ერთ წელიწადში გიორგიმ უთხრა მივდივარო...თან მიზეზიც არუთხრა რაიცოდა გიორგი რატომ მიდიოდა..მშობლების დაჟინებით...ერთ თვეში უნდა ჩამოსულიყო მაგრამ იქ დაინიშნა...ელენესგან ახალი არაფერი არ ისმოდა და ამიტომ იფიქრა დავავიწყდიო მაგრამ ნიშნობა მაინც ჩაშალა...ყოველთვის ახსოვდა ელენე ახლაც მისწინ წევს და ტირის ,როგორ უნდა მივიდეს და თვალები დაუკოცნოს და აღარასდროს ატიროს...მაგრამ იცის რომ სულელურად მოიქცა მშობლებს დაუჯერა და საკუთარ ბედნიერებაზე სისულელის გამო უარი თქვა. -რატომ მიმატოვე?_ამოიტირა ელემ. -არ მიმიტოვებიხარ_უთხრა და მიუახლოვდა. -არ მომიახლოვდე_უყვირა გიორგის. -ელენე გთხოვ...არ გინდა_მშვიდად უთხრა გიორგიმ. -ცხოვრება გამინადგურე და კიდე მე გავჩერდე?_ელენე ადგა და გიორგის წინ დადგა. -მაპატიე გთხოვ..ძალით არმინდოდა._სახეზე ხელი ჩამოუსვა ელენემ უხეშად მოიშორა და თავი გვერდზე გაწია. -არ შემეხო!!!!!_უყვირა თავის. ჩანთას ხელი დაავლო და სახლიდან გავარდა....ყველა იქ გაჩნდა ვერავის ვერ გაეგო რა მოხდა გიორგი უცბათ გავარდა და ელენეს დაედევნა...ელენე მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს მოწყდა...გიორგიც უცბათ მოვიდა გონს და ისიც აედევნა ელენემ ვერ შეამჩნია მის უკან მომავალი მანქანა და ჩვეულებრივად გააგრძელა გზა ერთ შემაღლებულ ადგილას ავიდა და იქვე გააჩერა მანქანა. ყველაფერი მოჩანდა ყველა თბილისის კუნჭული ულამაზესი იყო გაზაფხულის თბილისი..მდორე მტკვარი და გრილი სიო...გიორგიმ მანქანა ელენესგან შორს გააჩერა და გადავიდა ნელა მიუახლოვდა....ნელა მიუახლოვდა ელენემ იგრძნო საყვარელი სურნელი მაგრამ, იფიქრა მომელანდაო......გიორგი უფრო მიუახლოვდა და ელენეს ყელში სველი კოცნა დაუტოვა...ელენეს ტანში ცხელმა ტალღამ დაუარა უცბათ დენ დარტყმულივით მოიშორა გიორგი და სახეში გაარტყა. -როგორ ბედავ? როგორ ბედავ და მიახლოვდები?_ყვიროდა და თან გიორგის თვალებში აშტერდებოდა გიორგი გაუნძრევლად იდგა ელენესთან ახლოს მივიდა... ელენე დაიბნა გიორგის თვალებმა დააბნია უნდოდა ეყვირა მაგრამ... გიორგის სურნელმა ყველაფერი დაავიწყა იმდენად უყვარდა ეს ადამიანი ,რიმ ეთქვა ეხლავე ჩემი ცოლი გახდიო დათანხმდებოდა. გიორგიც მიხვდა ელენეს დაბნეულობას და მიუახლოვდა მისი ცხელი ბაგეები ელენეს გაცრეცილ ტუჩებს შეახო და ელენე ღრუბლებში ააფრინა....ელენე ვერ იაზრებდა რას აკეთებდა მაშინ გაიაზრა როდესაც გიორგი მის ბაგეებს მოწყდა....გიორგიმ ორი თითი ნიკაპქვეშ ამოსდი და სახეზე შეხედა და შემდეგ შუბლზე აკოცა. -მიყვარხარ_უთხრა და თვალებში ჩახედა გოგონას თვალებიც იგივეს ამობდნენ. -მეეც_ამოიკლავნა ელენემ და დიდი ხნის მონატრებულ სხეულს აეკრო და მისი სურნელი ხარბად შეისუნთქა. ------------------------------------------ ყველა გაურკვევლობაში იყო ვერავის ვერ გაეგო რა მოხდა ყველა მისაღებში იჯდა და მათ ელოდნენ როდესაც,კარებზე ზარის ხმა გაისმა მარიამი დემეტრეს კალთიდან წამოფრინდა და კარები გააღო ელენე შემოვიდა და უკან გიორგი მიჰყვა. -სად წახვედით ტო_სანდრომ დაარღვია სიჩუმე. -ჩვენ..ჩვენ.._ელენე ვერ ამბობდა. -ელენე წამოდი უნდა ვილაპარაკოთ უთხრა მარიამმა და ანასთან ერთად საძინებელში წავიდნენ. -ეს ის ბიჭი ხომ არარის?_იკითხა მარიამა და ელენეს ჩაეხუტა. -ხო_ამოიკლავნა ელენემ. -ჩუ ელე_ნუ ტირი. -ბედნიერების ცრემლებია მარუს_ისევ ამოიკნავლა ანაც მივიდა და მათ ჩაეხუტა....კარებზე სანდრომ დააკაკუნა.. სად ხართო ხმა რომ არგასცეს თვითონ შევიდა....და ერთმანეთზე ჩახუტებულები რომ დახვდა სამივე თვითონაც მივიდა და ჩაეხუტა....ყველას სიცილი აუტყდა....სანდრომ ანა მოაცილა გოგოებს და თვითონ მიიხუტა ანა დაბნეული აცეცებდა თვალებს სანდროსთან ყოფნისას უნებურად ეღიმება მისი სუნი კი აბრუებს....მარიამმა წამოიძახა ქვემოთ ჩავიდეთო ყველა დაეთანხმა,ცოტახანში ყველა სუფრასთან იჯდა დემეტრე მარიამის ქვერდით,ანა სანდროს,ელენე კი გიორგის. ყველა ძალიან ბედნიერი იყო ხუმრობდნენ სასაცილო ამბებს ყვებოდნენ... რა ჯობია მეგობართან გატარებულ დროს თან უს თუ ასეთი წრფელია და კარგი..."მეგობარია ის სულის სარკე თავს რომ არ განებებს სულ რომ თან დაგსდევს...სიყვარულს გასწავლის აგამაღლებს...ერთი შეცდომაც და დაგანარცხებს" . გვიანობამდე არ დაიშალნენ ბოლოს ანას და ელენეს უკვე ლამის ჩამოეძინათ...ამიტომაც სანდრომ ანა წაიყვანა...გიორგიმ ელენე. --------------------------------------- დემეტრე და მარიამი. მარიამმა სუფრა აალაგა ყველფერს მორჩა სამზარეულოდან გამოსვლას აპირებდა ყურთან აჩქარებული სუნთქვა იგრძნო შემდეგ, გავარვარებული ბაგეები მის გლუვ კანზე. -ძალიან დამეღალე..._უჩურჩულა დემემ მარიამმს... მარიამმა საპასუხოდ ყელზე შემოაწყო ხელები და გაუღიმა...დემემ როგორც ჩვევია მჭიდროდ მოხვია ხელი წელზე და ბაგეებს დაეწაფა. ანა და სანდრო.... მთელი გზა სანდრო ანას თვალს არაშორებდა....უნდოდა დრო რამენაერად გაეწელა...არუნდოდა ანა დღეს გაეშვა...უცბათ თავში ერთმა აზმა გაუელვა... -ანა ძალიან გთხოვ ჩემთან წამოდი რა._მუდარით სავსე თვალებით გახედა ანას. -სანდრო.._პასუხი ვერ გასცა ანამ სანდრიმ მანქანა შეაჩერა...ცოტახანი ასე იყვნენ ერთმანეთის ყურებით ტკბებოდნენ.... შემდეგ სანდრო გაუაზრებლად ეტაკა ანას ბაგეებს და მოწყურებული დაუკოცნა. ____________________________________ ბოდიში ბავშვებო კვირას ვერ დავდე... ვიცი პატარაა ბოდიში კიდევ ერთხელ.. იმედია მიგეწონებათ...და ერთი კომენტარი მაინც იქნება უზომიდ მახარებს თქვენი კომენტარები! მიყვატხართ ყველა! ჩემს ცხოვრებაშიც სასიამოვნო გარდატეხები ხდება რაც ჩემზეც აისახება.. პ.ს. მიყვარხარ მადრიდისტა! მიყვარხართ!!! თქვენი ჰართბითი! |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.