...ვუყურებდი ლიზას და ვერ ხვდებოდი ესე ძაან რამ შეცვალა...მახსოვს,როდესაც რაიმე მიჭირდა ყოველთვის ჩემს გერდით იყო და არ მაძელვდა უფლებას დავნებებულიყავი,ისიც მახსოვს როგორ მითხრა რომ არასდროს ცამედო გულში ბრაზი,მაგრამ ამ წამს თვითონ ღალატობდა თავის სიტყვებს...მისი გული უბრალდ მოცული იყო ზიზღით და ამ ზიზღმა დააბრმავა...ვერ გავბედავდი მეთქვა ,რომ თავი დაენებინა,რადგან არ ვიცოდი რა მოხდა...ყველასთის საიდუმდოლ დარჩა მარიამის გარდაცვალების მიზეზი...კი ამბობდნენ სუიცუდი,მაგრამ არავის სჯეროდა რომ მარიამ დვალი თავს მოიკლავდა...რაც ლიზა წავიდა უცხოეთში ხალხმა დაივიწყა ეს ამბავი ,მაგრამ დარწმუნებულივარ ყველას საშინლად აინეტრესებდა მიზეზი...მარიმ ეს საიდუმლო საფლავში ჩაიტანა...
-ანდრეა მომიყევი შენს თავზე რაიმე _ირონიული ღიმილით სეხედა თვალებში
-სიმართლე გითხრატ დიდად საიტერესო ცხოვრება არ მაქვს,სამსახური სახლი ესაა ჩემი განრიგი,ჯობია თვეზე მომიყვეთ როგორც ვიცი უცხოეტში იყავით_და აი დაიწყო...დადგ სესაფერისი მომენეტი მოეხიბლა მამაკაცი...
-დიახ,ორი წელი ვცხოვრობდი იქ,საკამოდ წარმატებული იურიდიული კოპმანიის დირექტორი ვარ,მაგრამ მშობლებისადმი მონატრებამ შემომიტია და გადვწყვიტე ჩამოვსულიყავი..._მაცდურად გაუღიმა და ხელები მაგიდაზე დააწყო
-სიმართლე გითხრათ ცოტა გამიკვირდა,თვენს ასაკს თუ გავითვალისწინებთ უკვე საკმაო წარმტებას მიაღწიეთ და ეს შესაშურიცაა_არ ცამორჩა ერისთავიც და ჯიუტად ჩაშტერდა თვალებში
-ამას კომპილმენტად მივიღებ_ცოტა გაღიზინებულმა უთხრა და თავი აარიდა...ერისთავს გაეცინა და ვახსშმობა განაგრძო...იმ სარამოს უამრავ რამზე ისაუბრეს,მაგრამ უმეტესად მაინც ბატონი კახა და ანდრეა ლაპრაკობდნენ ბიზნენსზე,ლიზა კი მოთმინებით ელოდა ვახშმობის დასრულებას რათა გეგმა ბ_ძე გადასულიყო...
-ბოდიში უნდა მოგიხადოთ,მაგრამ ცემი წასვლის დროა უკვე საკმაოდ გვიანი,დიდი ამდლობა ამ სარამოსთვის_როგორ გეკადრება ანდრეა ხომ იცი შვილივით გიყურებ,პირიქით
-კარგით მე წავალ_ლიზა წამოხტა და უკან გაყვა
-მეც წავალ მამა დავიღალე_მოსაცმელს ხელი მოკიდა და კერბტან დადგა
-გაგიყვან_მართალია მანქან დაბლა ელოდა ლიზას,მაგრამ ამ სანს ვერ გაუშვებდა ხელიდან,ბედმა გაუღიმა და ეხლა დახევა უაზრობა იქნებოდა...თავი დაუკრა ტანხმობის ნიშნდა და უკან კუსკუსით გაყვა...ერისთვამა კარები გაუღო და მანქანში ჩასვა...მტელი გზა ლიზას გრძელ და ლამაზ ფეხებს აპარებდა თვალეს...ლიზაც გრძნობდა მზერას და გულში ეღიმებოდა...სახლტან მისულებს,ლიზამ მოქმედება დაიწყო
-ანდრეა ყავაზე ხომ არ დამწვევი,თან უკეთ გავიცბოთ ერთმანეთს_მაცდურა გაუღიმა და ცისფერი თვალები მიანათა...ერისთავმა ვერ გაუძლო ქალის მზერას და დაუფიქრებლად დასთანხმდა...
-ძალიან ლამზი სახლი გაქვს
-მადლობა,ყავაში რამდენ კოვზ შაქარს ყრი?
-სამს_პასუხის მოსმენის შემდეგ,უკანალის ქნევთ წავიდა სამზარეულოსკენ,ერისთავმა ნეწყვი ძლივს გადაყლაპა და ჰალსტუხი ოდნავ შეიხსნა...ყავით ხელში დაბრუნდა ლიზა და წინ დაუჯდა თან მაცდურა უღიმოდა...რა ჩაიფიქრა იმედია ის აარ რაც მე მგონია...აჰჰა სწორედაც რომ ის...წინ წამოწია,ისე რომ მკერდის ღამი გამოსჩენდოა და ყავს დაწვდა....ერისტავმა სულ დაკარგა თავი და თვალები გაუშტერდა...და უი უცებ ყავა გადესხა ლიზას...ხო აბა რა სულ შემტხვევით...იმის გამო რომცხელი იყო პულოვერი გხდა მოუწია და ამ წამს ლიფის ამარა დგას ერისთავის წინაშე...
-უკაცრავად
-ა...რა...არა, არაუშავს_ძლივს ბლუყუნებდა ერისთავი და გოგონას მკერდს ვერ აშორებდა თვალს...მორჩა დროა ერისთავი მზადაა...
-სეგიძლია დამხმარო?
-რა... აა... კი,კი
-შეგიძლია კაბა ჩამიხსნა_ლიზას მარალ წელინ კაბა ეცვა რომელსაც უკან ელვა ჰქონდა...ერისთავი მივიდა და ელვის გახსნა დაუწყო...უკვე საჯდომტან იყო,რომ ლიზამ ხელი დაუჭირა...შემოტრილდა,ხელი კისერზე შმოხვია და ტვალებში ცახედა...ორივე მიხდა,რაც მოხდებოდა,მაგრამ გაჩერებას არცერთს სურდა...ერისთავი მხურვალედ დაეწფა ლიზას ბაგეებსდა გაშმაგებით კოცნა დაუწყო...ერთი ხელი წელზე შემოხვია და მაგრად მიიკრო...შემდეგ ხელში აიტაცა დასაძინებლისკენ წაიყვანა...ლოგინზე ნაზად დააწვინა და კაბა გააძრო...ლიზამ კი პერანგის ღილებს გახსნა დაუწყო...ბოლოს ნერვები მოესალა და პერანგი შემოახია...ამაზე ერისთვს საეთოდ დაებინდა გონებდა და ლიზას ზემოდან მოექცა...მთავარის შუქი ანათებდა ლიზას სახეზე და ერისტავს აგუჯებდა...მის ცსიერი უძირო თავლები ვნევით სავსე უმზრდენედა ამ ქალს უფრო სასურველს ხდიდნენ...

___________________________________

აბა როგორ მოგწონთ?კარგია? <3 <3