ბექასოთახთან მისულ კიდევ უცხო ხალხი დამხვდა, კარები შევაღე და რას ვხედავ? ბექას ადგილზე ვიღაც გოგოა... ისტერიკა დამეწყო, კივილ-წივილი ავტეხე, ექთანს ვეჯაჯგურებოდი სად არის და რა უქენით ჩემს ძმასთქო, ის კიდევ სულ ერთდაიმავეს გაიძახოდა „მე არაფერი ვიცი, მარტო ის, რომ პაციენტი აპარატიდან გამორთესო...“
მერე ძლიერი მკლავების შემოხვევა ვიგძენი, ისე ძლერად მიმიკრო ვერ ვსუნთქავდი,გარეთ გამიყვანა და ჩემს დამშვიდებას შეეცადა, ცოტა რომ მოვეგე გონს მაშინღა მივხვდი დიმას რომ ვეხუტებოდი, გამიღიმა, თბილად მაკოცა და მითხრა
_შე პატარა ისტერიჩკა, რო წივიხარ, იქნებ ჯერ მოისმინო! _ვერ ვხვდებოდი რას მეუბნებოდა.
_შენმა მშობლებმა ბექა აპარატიდან გამორთეს.
_მაგას მივხვდი! -ისევ ავბღავლდი
_ერთი წუთით ჩუუ! მომისმინე, აპარატიდან რომ გამორთეს სწორედ მაშინ მოვიდა გონს, ეს მართლაც სასწაულია, არავის არ ეგონა ოდესმე თუ გამოვიდოდა, მაგრამ ფაქტი სახეზეა, მერე პალატაც გამიცვალა, ეხლა მკურნალობა დასჭირდება და მალე სახლში დაგიბრუნდება ! - სიხარულისაგან აზროვნების უნარ დავკარგე, ეხლა ორმაგად ვბღაოდი, ისეთი ბედნიერი ვიყავი ყვირილი, ტირილი, სიცილი და კიდვ ათასი რამ მინდოდა ერთად და ვერაფერს ვახერხებდი.
_დიმ, სადაა ბექას ოთახი მითხარი დროზე...
_წამო წაგიყვან,,,,
ბექას ოტახში შესულს, უამრავი ადამიანი დამხვდა, ექიმები, ექთნები, ბექას ძმაკაცები, დედა, მამა დაკიდევ ერთი უცხო გოგო. ყველანი გავწიე და ჩემს ბედნიერებას ისე ჩავეხუტე ლამის შევაბრუნე კომაში. ექიმმა ჯერ სუსტადაა და მთლად ესეც არ შეიძლებო. მერე არც ამდენი ხალი არ შეიძლება და გთხოვთ გახვიდეთო. მე კატეგოიული უარი განცაცხადე, აქედან ფეხს არ მოვიცვლი სანამ ჩემს ერთადერთ ძმს კარგად არ მოვესიყვარულებითქო. ბოლოს ოთახში მე და ის ახალი გოგო დავრჩით, გამიკვირდა ბექამ რომ დატოვა, მაგრამ არაფერი შევიმჩიე, ან სად მეცალა ბექას ჩავაფრინდი და კოცნით სული ამოვაძრე!
_ ლენკა კარგი, ეხა შენ გინდა კოცნით მომკლა და იმ ქვეყნად გამისტუმრო?
_კაი ვსო! დღრეს მეყოფა !გავიღიმე მე და ჰაეროვანი კოცნა გავუგზავნე
_ლენკ, ეს მიკაა, ჩემი შეყვარებული, უფრო ადრე უნდა გამეცნო შენთვის მაგრამ რაღაც მიზეზების გამო ვერ ხერხდებოდა, ეხლა კიდე აჰა, გაიცანი შენი მომავალი რძალი!
_ენ ამუცელში ჩამივარდა, და კინაღამ გავგიჟდი,,, ბექ, მართალს მეუბნები?
_ხო რაიყო, როდიდან გატყუებ შენ? რაიყო სარძლო არ მოგწონს? თან თითით მაკუნას მოდი ჩემთანო ანიშნა, ისისც მიცუნცულდა და ზედ აეკრო! ეგ რომ ეხუტება და კოცნის არაფერი?!!! თან ვერ გავიგე ვინ მაკუნაა ეს, აბა ის მაკუნა ვინ იყო? ან ეს თუ მისი შეყვარებულია, მთელი 2 თვეა ბექა აქ წევს და ერთხელაც რატომ არ მოვიდა ბექას სანახავად? მოკლედ მაგარი ავიბურდე, მაგრამ სანამ ჩემს თავში არ დავეწყობი სჯობს არაფერი ვთქვა.
_არა ბექ, რას ვიწუნებ გაგიჟდი? მეც მეყვარება ის ,ვინც შენ გიყვარს და დებივით ვიქნებით ხო იცი?
_ჩემი ჭუით გაპენტილი დაიკოოო _ამჯერად ბექამ გამომიგზავნა ჰაეროვანი კოცნა.
_კარგი მე დაგტოვებთ, აწი გვიანია და ხვალ გამოგივლი ბექ!
საავადმყოფოდან გამოსულმა ისე ჩავისუნთქე, სუფთა ჰაერი ფილტვები ლამის დამისკდა. ბედნიერი ვიყავი, არა უბედნიერესი. თუმცა იმ უცნობ მაკუნაზე მეფიქრებოდა, ვინ იყო? რა უნდოდა, რატომ იყო ბექასთან მთელი ეს დრო და ეხლა სადაა,,, ფიქრებიდან მანქანის მუხრუჭების ხმამ გამომიყვანა,...
_თვალებში არ იყურები???? _ მიყვიროდა ვიღა ცმამაკაცი, მე ბოდიში მოვუხადე და გზა გავაგრძელე , მისი ხმა წამომეწია ფრთხილად!!! უცებ მანქანამ ოდნავ გამკრა, რათქმაუნდა არ გააჩერა, ერთი კარგად შემიკურთხა და გზა განაგრძო. ჩემთან ის მამაკაცი მოვიდა, ჯერ მკითხა როგორ ვიყავი და ხომ არ დავშავდი, მერე კი..
-ნორმალური ხარ? როგორ დადიხარ? წამოდი ჩაჯექი წაგიყვან სახლში.- სხვა დროს ალბათ მადლობას გადავუხდიდი და გზას განვაგრძობდი მაგრამ ეხლა ამ უცნობის მანქანაში ვიყავი წინა სავარძელძე დასკუპებული.
_დავით მუშკუდიანი.
-ლენკა ჭანტურია
_სასიამოვნოა ლენკა, აბა მითხარი სად ცხოვრობ?_ მისამართი ვუკარნახე,მერე ტელეფონმა დაურეკა და დიდხანს საუბრობდა, მე ჯერ მამაკაცი შევათვალიერე, მაქმანაზე ეტყობა რომ შეძლებულია, ტანსაცმელიც ბრენდული აცვია, მერე სახეზე დავაკვირდი, დიდი და ლამაზი ფორმის თავფილფერი თვალები აქვს, რომელსაც იქეთ აქეთ აბრიალებს. დიდი და სქელი ტუჩები, ლამაზი მოყვანილობის ცხვირი, მუქი წაბლისერი თმები და ოდნავ წაწვეტებული ნიკაპი. საკმაოდმაღალი და გამხდარი, ძალიან სიმპათიური ჩანდა, ან მეჩვენებოდა, არ ვიცი , ამდენი ემოციისაგან და წუხანდელი ღამის თევისაგან უკვე სიძზმრებში ვიყავი მეგონა , სანამ სახლში მივდოდი ჩამეძინა.
დილით რომ გავიღვიძე თავი ისევ სიზმარში მეგონა, ულამაზესი ოთახი, ლამაზი ფარდებით, ნათურებით, დიდი საწოლი, ლამაზი თეთრეული,,, თვალებს ვსრესდი რომ გამომღვიძებოდა, მაგრამ არა, ეს იყო სინამდვილე, მერე კარებზე კაკუნი გაისმა და ძალიან სიმპატიურმა მამაკაცმა შემოყო თავი.
- ლენკა როგორ გყვარებია ძილი, გამიღიმა და საწოლთან ჩამომიჯდა.- მიუხედავად იმისა რომ ჩაცმულს მეძინა საბანი მაინც ყელამდე აფიფარე და ისე მივაჩერდი. ჩემი ქცევა არ გამიპარვია და ჩაეღიმა.
_გუშინ შენს უბანში რომ მივედით უკვე გეძინა, ვერ გაგაღვიძე, მერე ჩემთან წამოგიყვანე,სხვა ვერაფერი მოვფიქრე. იმედია არ გაბრაზდები.
-არა რას ამბობთ, პირიქით. მადლობა და ბოდიში ასე რომ შეგაწუხეთ.
_აპ,აპ ეხლა ეგეთები არ დაიწყო, არ შევწუხებულვარ საერთოდ. არ გაგაღვიძებდი , უბრალოდ მეჩქარება მაგრად და გავდივარ, აი გასაღები, რომ გახვალ კარი გადაკეტე.
დამორცხვილად გამოვართვი გასაღები და დათო ოთახიდან გავისტუმრე, ცოტახანს კიდევ ვინებივრე ამ ძალიან მაგარ საწოლში , მერე სააბაზანოს მივაშურე, აი სააბაზანოც ასეთი უნდა, 2 საათი კვატიასავით ვჭყუმპალაობდი ვანაში. მერე ჩავიცვი და პირდაპირ ბექასაკენ წავედი.
საავადმყოფოს ფოიეში ძველი მიკა დალანდე, ჩემს დნახვაზე კიდევ ფერები ეცვალა და გაქცევა სცადა, მაგრამ მოვასწარი დაჭერა და საავადმყოფოს ბუფეტში შევიყვანე. მაგიდასთან დავსვი და ვცადე აუღელვებლადმელაპარაკა.
_ეხლა მითხარი ვინ ხარ და რა გინდოდა ჩემი ძმისაგან!
პირველ როგში ბოდიში ლენკა რომ მოგატყუე... არ მინდოდა მაგრამ,,,,ხმა აკანკალებული მიყვებოდა მიკა....
_რა მაგრამ მიკა, მიდი მომიყევი, ბევრი დრო მაქვს და ყველაფერს დაწვრილებით ვითხოვ!
მე ლიზა მქვიქვია.
_ რა?
_არ შემაწყვეტინო გთხოვ და ყველაფერს გიამბობ.
მოკლედ მე ლიზა ვაარ, შენი ძმა სამსახურში გავიცანი, ერთად ვმუშაობთ, ძალიან მომეწონა, მერე გავიგე რომ შყვარებული ყავდა ვეცადე რომ მასზე არ მეფიქრა მაგრამ სულ ბექაზე მეფიქრებოდა. შემიყვარდა, ასე მარტივად შემიყარდა. ავარიის ამბავი რომ გავიგე ეგრეე აქ მოვედი, მთეი დღე აქ ვიავი შევამჩნიე რომ მიკა არ იყო, ჩემი მეგობრისაგან გავიგე რომ მას ბექა არ უყვარს და ავარიის დღეს სხვასთან ერთად ერთობოდა. ამიტომაც გადავწყვიტე თავი მიკად გამესაღებინა, ვიცოდირომ მიკაასე არ შეიწუხებდა თავს და აქ არ მოვიდოდა. იმ მეგობრისაგან ვიცოდი რომ შენ არ იცნობდი იმ გოგოს და ამით ვისარგბლე. მთელი ეს დრო ჩემ სიყვარულთან გავატარე. ძალიან გამიხარდა ბექას დაბრუნება, მაგრამ ცუდია რომ აწი ვერვიქნები მის გვერდით. ბოდიში მერტო შენთან მაქვს მოსახდელი და გიხდი კიდეც. ეხლა კიდევ უნდა წავიდე. კარაგდ იყავი ლენკა...
_ კარგად... ისე ვუპასუხე ვერც გავიაზრე გაგნობული ვიჯექი ერთ წერტილს მიშტერებული...
ლიზის მონაყოლს ეჭვისთვალით შევხედე მაგრამ სხვა ვერეფერი მოვიფიქრე და დავიჯერე. მიკაზე კიდევ მთლად არ დავიჯერე მაგრამ ამ 2 თვის მანძილზე ერთხელაც არ გამორჩენილა, იქნებ ლიზი მართალია და არ უყვარს ბექა?.... რაში ჭირდება ეს თამაში?... ვაიმე, ვაიმე, უნდა გავარკვიო ყველაფერიიი.
ბექასთან ავირბინე და კარი ეგრევე შევაღე და წყვილს ისეთ ფაქტზე შევუსწარი ეგრევე თვალებზე აფიფარე ხელი.
_ გოგო შენ დაკაკუნება არ იცი?
_ბოდიში ბექ, აწი ვისწავლი,,,,
მერე ექთანი შემოვიდა და მე და მიკა გარეთ გაგვისტუმრა, ნემსი უნდა გავუკეთოო.
გარეთ გასულებს, მიკამ ისე შეომხედა თითქოს რაიმე დავუშავე.
-მიკა რაიყო?
_არაფერი, როცა ბექას ცოლი ვიქნები კარები კარაგად უნდა ჩავიკეტო თურმე, ზოგზოგიერთებს ავიწყდებათ ეთიკის წესები!
_უკაცრავად მაგრამ რომელ ეთიკაში ჟდება პალატაში სექსი?! საერთოდაც ვინ ხარ შენ? რანაირი შეყვრაებული ხარ? 2 თვეა ჩემი ძმა აქ არის და გუშინ გნახე პირველად!
ამ დროს ექტანი გამოვიდა და თუ გინდათ შედითო გვითხრა.
_იცოდე, ენას კბილი დააჭირე და ხმა არ ამოიღო რომ მე აქ პირველად გუშინ მნახე, თორემ ყველაფერს დავფქვავ მეც!
_რა?! შენ რა უნდა დაფქვა?
_ რა და სადაც დაძვრები ღამ ღამობით! კარგად დაგინახე გუშინ! კარი გააღო და პალატაში შელასასდა. მე კიდევ პირღია დამტოვა. მერე მეც შევედი და ჩემთვის ჩუმად ჩამოვჯექი კუთხეში, ბექასარ გამოპარვია ჩემი მოწყენა,,,
- რაიყო ლენ?
_არაფერი ბექ, დავიღალე, გუშინ ცუდად მეძინა, ვიცრუე მაგრამ ლენკამ ისე ჩაიფხუკუნა კინაღამ მივაკალი. ბექას ტელეფონმა დაურეკა, მერე კი გოგოებო, ჩემი უფროი მოდისო გვახარა. 2 წუთის მერე კი კარებში ნაცნობი სილუეტი დავლანდე, მის დანახვაზე გაკვირება ვერ დავმალე, ვერც მან, აი მიკაკი გაუჩერებად ფხუკუნებდა.... კარებიდან დავით მუშკუდიანი მიმზერდა!