მართლა უმაგრესი იყო.. ღამის ოთხ საათამდე დებილივით ვიჯექი დაჩიზე მიხუტებული და ყველა დეტალს ვიხსენებდი რაც ამს აღამოს მოხდა.. ოთხის მერე კი გავაცნობიერე რა ჩემი შესაძლებლობების მაქსიმუმი და საწოლში ავახვიე...
- კატო ადექი რა - გავიგე ლენკას ბყუზღუნი..
- რა ხდება ლენაკა?- გაბრაზებულმა წამოვყავი თავი და მძინარე ნუკას გადავხედე.
- არაფერი ყველას ძინავს და გამოვშტერდი თან საჭმელიც არაფერია ..
- მერე მე რა ვქნა?- ვკითხე და ბალიშზე სახით დავემხე.
- ჩადი რა მაღაზიაში..
- აუ ლენკააა..
- მიდიი მიდი ნუ გეზარება - შორტი და მაისური მომაგდო ლენკამ და ოთახიდან გავიდა.
აუ დებილია რა ეს გოგო რა .. ძლივს ავწიე თავი და ჩავიცვი ჯერ თერთმეტია, ვერაა რა მართლა დალაგებული ეს ბავშვი.. ტანსაცმელი ჩავიცვი და გარეთ ვანაში შევედი, იქიდან გამოსულს კართან აყუდებული ფარულავა დამხვდა?
- გაიღვიძე?- ვკითხე დაცის და ლოყაზე ვაკოცე..
- რავი მგონი- გამიღიმა ფარულავამ და ჩამეხუტა...
- კაი შედი მიდი- სიცილით მოვიშორე როცა მივხვდი გაწევას არ აპირებდა და სამზარეულოსკენ წავედი.
- ჩამოწერე რაც გინდა?- ვკითხე ლენკას.
- ხო აი აიღე ბევრი არაფერია მარტო ამოიტან?-მომაჩეჩა პატარა სია და მაცივარში შეძვრა.
- ხო ამოვიტან წავედი ...
კიბეებზე ძლივს ჩავფრატუნდი.. მაღაზია ორი კორპუსის იქითაა.. აი ისიც.. არა კარგი მაღაზია კია .. ჩემს უკან მომავალმა მანქანამ დაამუხრუჭა და მალე მე აღმოვჩნდი მის უკან, ცალყბა ღიმილით გადმოვიდა თეთრ მაისურში და ღია ჯინსში გამოწყობილი გამრეკელი, სათვალე თავზე აიწია და გაღიმებულმა მაკოცა შუბლზე.. გეგას აქ დანახვა საერთოდ არაა კარგი, უფრო სწორად კი საშინელებაა, არ ვიცი რა უნდა ან რას აკეთებს აქ მაგრამ კარგს რომ არაფერს გაკეთებს ვიცი, ესეც არ იყოს ფარულავამ თქვა რომ ის თბილისშია.
- გეგა აქ რას აკეთებ?- დაბნეულმა ვკითხე და უკან გავიხედე ყოველიშემთხვევისთვის ახლა ფარულავა არ მაწყობს ნამდვილად.
- შენ რატომ დადიხარ მარტო?- მკითხა გამრეკელმა და მანქანას მიეყრდნო..
- მაღაზიაში მივდივარ.
- გეგმები შეგეცვალა..
- რა?
- თბილისში მოდიხარ ჩემთან ერთად..
- სისულელეებს ნუ იძახი.. წადი გთხოვ...
- რატო ფარულავასი გეშინია?
- გეგა გთხოვ ..
- მომენატრე- გამიღიმა გამრეკელმა.
- მეჩქარება ..- ჩავიბურტყუნე და წასვლა დავაპირე მაგრამ გამრეკელმა ხელი მაჯაზე წამავლო და კატეგორიული ტონით გამოაცხადა:
- ჩაჯექი მანქანაში კატო..
- რა გინდა გეგა?
- ის რაც გითხარი..
- არ მინდა გესმის ? დამანებე რა თავიი..
- არ გამაბრაზო დაჯექი- თავისუფალი ხელით კარი გააღო გამრეკელმა.
- გეგა წადი გეხვეწები, ხო იცი რახ მოხდება?
- რა მოხდება? შეყვარებული ინერვიულებს?- ამჯერად იყვირა გეგამ და მანქანაში ჩამტენა.
- ყველაზე დიდი აირჩიე კატო და შენს თავს დააბრალე ეხლა - მუქარის ტონით ჩაილაპარაკა გამრეკელმა და მანქანა დაძრა.
- ეგ შენ არ გეხება მე ვის ავირჩევ.. გეგა გააჩერე ..
- არა , ამჯერად მე ვიკიდებ ყველას აზრზ და თბილისში მიმყავხარ..
- რატომ?
- იმიტომ რომ მომენატრე!- ისევ იყვირა გამრეკელმა- იმიტომ რომ მეზიზღება როცა ვიცი რომ ფარულავა გეხება, გეხუტება და გელაპარაკება..
- მე დაჩი მიყვარს გეგა..
- ხო და ძალიან ცუდი, ამჯერად შენს ფარულავა გაიგებს როგორი განცდაა როცა სხვას ყავხარ და აზრზე არ ხარ როგორაა..
- რაღაც საშინელება მოხდება გეგა გთხოვ დამანებე თავი არ შეგიძლია შენთვის იცხოვრო?
- არ შემიძლია გასაგებია?> ვერ ვიცხოვრებ ჩემთვის სანამ ფარულავა სუნთქავს და მითუმეტეს მანამ სანამ შენ ხარ მასთან..
- სისულელეა.. ისიც კი არ იცით რატომ ხოცავთ ერთმანეთს, მე კი ეს ყცველაფერი მომბეზრდა, კარგად იცი ეხლა რასაც გააკეთებს ფარულავა, ხო იცი რომ მთელს თბილის გადაატრიალებს სანამ არ მიპოვის..
- არც ვაპირებ შენს დამალვას სახლში მიმყავხარრ..
- რა?
- ხო სახლში მიმყავხარ, უბრალოდ მინდა რომ თბილისში იყო..
- ავადმყოფები ხართ..
- შეიძლება..
ჩემი ტელეფონის ხმის გაგონებას ამწამს სიკვდილი მერჩია, ბელა ამოვიღე ტელეფონი და ნომრის დანახვაზე ხომ მთლად დავკარგე ფერი, დაფეთებული გავხედე მომღიმარ გამრეკელს და ვერც გავიაზრე ისე არმოჩნდა ჩემი ტელეფონი მის ხელში..
- რაო ფარულავა შეყვარებული დაკარგე?- გმაყოფილი ღიმილით კითხა გამრეკელმა- რაიცი მე და კატო მშვენივრად ვართ, არ გინდა ახლა ეგ მუქარები ხო იცი რომ ..
მოკლავს, ამ სიტყვამ უწყვეტად დაიწყო ტვინში ბოდიალი.. მართლა მოკლავს.. წარმოიდგინედ დაჩის რეაქცია როცა ჩემს ტრელეფონზე გამრეკელი პასუხობს.. გააფრენს, ვიცი რომ რაღაც საშინელება მოხდება და მე ამდენს ვეღარ გავუძლებ.. ამ ყველაფერმა უკვე მთელი ძალა წამართვა..
ღიმილით დადო ჩემი ტელეფონი გამრეკელმა და სიჩქარეს მოუმატა..
- ამას რატომ აკეთებ გეგა?- ვკითხე ჩამწყდარი ხმით- ხომ იცი ახლა რასაც იზამს?
- ზუსტად ეგ მაინტერესებს რას იზამს..
- მაგიტომ წამომიყვანე?
- ნაწილობრივ..
- ერთმანეთის დახოცვა გინდათ?- ვიყვირე მოთმინებიდან გამოსულმა- კი ბატონო დახოცეთ ოღონდ მე ნუ მიყენებთ მიზეზად.. დამღალეთ, ორივე ანადგურებთ ჩემს ცხოვრებას მხოლოდ იმიტომ რომ მე მიზეზი ვარ.. დავიღალე გესმის გეგა, მე დაჩი მიყვსრს და ძალიან მინდა მასთან ერთად წყნარი ცხოვრება მაგრამ შენ ამის საშუალებას არ გვაძლევ..
- არც მოგცემთ გასაგებია? მე და ფარულავა ვერ ვცოცხლობთ ვერ ვსუნთქავთ თუ კილომეტრები არ გვაშორებს ერთმანეთს .. მე შენ მართლა მომწონდი კატო მაგრამ მაინცადამაინც ის გამო******* ფარულავა აირჩიე..
- მიყვარს გეგა გასაგებია შენთვის მიყვარს...
- საერთოდ გაჩუმდი გთხოვვ..
თვალები მაგრად დავხუჭე და საზურგეს მივეყრდენი.. რას აკეთებს ახლა დაჩი? და რას გააკეთებს ? ალბათ ყველა ხვდებით რასაც...
მეშინია, ძალიან მეშინია .. აე კინდა ფარულავა მკვლელი და გამრეკელი კკვდარი, ან პირიქით, ეხლა დაჩისთან ჩახუტება მინდა ყველაზე და ყველაფერზე მეტად.. მუხრუჭების საზიზღარ ხმას წინ ინერციით გადავარდნა მოყვა, გამრეკელის ხელმა დამიჭირა რომ თავი არ დამერტყა.. სწრაფად გავიხედე უკან და დუდას მინივენს მოვკარი თვალი, საიდანაც გამწარებული გადმოხტა ფარულავა, სწრაფად გავაღე კარები და მისკენ გავიქეცი, მარჯვენა ხელში საბედისწერდ აპრიალდა რკინის გამოყვანილი ნაჭერი.
- დაჩი კარგად ვარ გეფიცები, გეხვეწები ეგ დააგდე- ორივე ხელით ჩავაფრინდი ფარულავამ მაისურს და მანქანიდან გადმოსულ მომღიმარ გამრეკელს შევხედე.
მარცხენა ხელი წელზე მომხვია ფარლავამ და მიმიხუტა, მეორე ხელი კი მაღლა აწია და უკვე მოახლოებულ გეგას დაუმიზნა.
- დაჩი გეხვეწები- ისევ ამოვიჩურჩულე და ორიე ხელი მთელი ძალით მოვიჭირე მარცხენა მკლავზე.
ვიცი რომ ახლა აზრი არ აქვს მასთან ლაპარაკს მთლიანად მოწყვეტილია აქაურობას, ამ წუთას დაჩი ფარულავას მთლიანად აქვს კონტროლი დაკარგული საკუთარ თავზე ..
- ისროლე თუ ისვრი - გამოაცხადა გამრეკელმა.
- დაჩი არ გინდა- ჩაერია დუდა და რამდენიმე ნაბიჯით მოგვიახლოვდა..
ნელა მომკიდა თავზე ხელი ფარულავამ და ისე მიმატრიალა რომ ჩემი თავი მის მკლავსა და მკერდს შორის ჩაიმალა, თვალები მაგრად დავხუჭე და ჩემს ყურებს წამშAი მისწვდა ტყვიის ამაზრზენი ხმა..




ბოდიში, ბოდიში, ბოდიშიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი!
დებილური თავია ათას რაღაცაზე მიწევს ფიქრი და ამაზე ვეღარ ვფიქრობ ისე როგორც საჭიროა თქვენც შეამჩნევდით ალბათ.. <3 მე მაპატიეთ ხალხნოო ძალიან მომენატრეთ ! :დ
სურათზე გამრეკელია რომ იცოდეთ ჩემი წარმოდგენით...