ვდგავარ სკოლასთან და ველოდები ნუცას ზამთარი იყო , სუსხი ძვლებში ატანდა მეკი ვიდექი და ნუცას ველოდებოდი დაახლოებით 10 წუთი. ძლივსძლიობით ამოვიღე ტელეფონი და მივწერე
- არგამოხვალ?
- ორწუთში.
მერამდენე ორი წუთი იყო ვერ გეტყვით. ტელეფონს ყოველ სამ წამში ერთხელ ვუყურებდი და საათს ვამოწყმებდი უცბ უკნიდან ვიღაც დამეტაკა.
- უი უკაცრავად. შემოვტრიალდი და დავინახე შავი თვალები რომელშიც ეშმაკუნები დახტუნეობდნენ. მეც შავი თვალები მაქ და ძალიან მიყვარს.
- ააა... არაუშავს. ვუთხარი და გავუღიმე. მის თვალებს თვალს ვერ ვაშორებდი სახეზე ან ტანზე საერთოდ არ შემიხედავს მანაც შეამჩნია და გაიცინა
- ისაა... ნინი არ წავიდეთ? თურმე ნუცა უკვე ჩამოსულა და გვიყურებდა
- კიკი წავიდეთ. ისე ვთქვი რომ იმ ბიჭისთვის თვალი არც კი მომიშორებია
მე და ნუცა პარკში მივდიოდით შემდეგი ტესტისთვის სამეცადინოთ. გზაში ნუცას მოვუყევი ყველაფერი რაც მოხდა.
- არ აცი ვინიყო?
- არა საიდან უნდა ვიცოდე.
- კაი რა ნინი საერთოდ არ გაქვს თვალები? ძალიან უყურადღებოხარ. სანდროა სკოლის ვარსკვლავ ბიჭუნა ყველა გოგო ფეხებში უვარდება ოღონდ ერთხელ გაუღიმოს რომელიმეს. შენკიდე დაახლოებით 2 წუთი თვალებში უყურებდი და იღიმოდით ორივე.
- ორი წუთი?? დაახლოებით სამი წამი ვიდექით
- ოოო მგონი ვიღაცა შეყვარებულია და დროის შეგრძნება დაკარგა.
- რასისულელეა სახეზეც კი არ შემიხედავს.
- შენრა მართლა არ შეგიხედავს სახეზე?
- არა მარტო თვალებში ვუყურებდი.
- ძააააან სიმპატიურია გოგო შენკიდე ძაან სულელი ხარ.
- ხოკაი მოვრჩეთ ეხლა მაგაზე ლაპარაკს და ვიმეცადინოთ.
მეორე დღეს მე და ნუცა ერთად წავედით სკოლაში და თითქოს პირველად ვიყავი ყველაფერი სხვანაირად მეჩვენებოდა. გეოგაფიის გავეთილზე შევედით და სანდროც იქ იყო. პირველად შევამჩნიე. ნეტა აქამდეც ერთად გვიტარდებოდა გეორგრაფია?
- ეს სულ აქ იყო? ვკითხე ნუცას
- ვიზე მეუბნები?
- ვიზე და სანდროო თუ ვიღაცაროა
- არვიცი აქამდე აქ არ მინახავს ახალი გადმოსულია და ალბათ შეეცვალა ცხრილი
- ხოალბათ. მე და ნუცა ერთ მერხთან ვიჯექით სანდრო კი შემს უკან იჯდა ვიღაც გოგოს გვერდით. ჩანთიდან წიგნის ამოსაღებად რომ შევტრიალდი ისეთი სახით იჯდა აშკარად ეს გოგო დიდად გულზე არ ეხატებოდა. სკამი მიცურებლი ქონდა მაგიდის კიდემდე და რაც შეეძლო გადახრილი იყო. დიდად ეს გოგო არც მე არ მომწონდა რაღაცნაირი უტაქტო გოგო იყო უცებ ისე დაიყვირებდა ხოლმე რო გული გაგისკდებოდა. ერთხელ მახსოვს პირველ კლასში ვიყავით და ჩემ გვერდით დაჯდა . ქართულის გაკვეთილი იყო მასწავლებელი ჩემს საყვარელ თემაზე ლაპარაკობდა დიდი აღტაცებით და გულისყურით ვუსმენდი როდესაც თეომ ისე შეკივლა რო შიშისგან სკამიდან გადავარდი და მთელი კლასის დასაცინი გავხდი.
- რაზე ფიქრობ? ფიქრებიდან მოვწყდი და სანრო შემრჩა ხელში.
- ისაა თეოზე.
- რაიყო შეგაშინა? თავის ხუმრობაზე გულიანად ჩაიცინა
- ცოტათი. დღეს რაღაც არ უყვირია ხო? ვკითხე და შევათვალიერე მართლა ძალიან სიმპატიური ყოფილა არაა გასაკვირი გოგოებს რომ მოწონთ. შეამჩნია რო ვათვალიერებდი და ირონიულად მკითხა
- რაიყო ხოარ მოგეწონე?
- არა უბრალოდ სახეზე პასტა გისვია როიცოდე. მეც არანაკლებ ირონიულად ვუთხარი თვალი არ მოუცილებია ჩემთვის ისე მიაწვა სკამის საზურგეს მიხვდა ვისთანაც ქონდა საქმე. ამდროს კარები გაიღო და შემოვიდა ლიზა სკოლის დედოფალი სრული სილამაზის განსახიერება იყო მთელი სკოლის ბიჭები ფეხქვეშ ეგებოდნენ, ისიც არიყო უარზე და ყველა ბიჭს ნუსხავდა ფეხდაფეხ შემოყვნენ ქეთა და ელენე ისინიც არანაკლებ ლამაზები იყვნენ შემოვიდა თუარა საუკეთესო სამეული მთელი კლასი გადაივსო ბიჭებით მეც შევტრიალდი და გაკვეთილის მოსმენას დავიწყე.
გაკვეთილზე ყურადღება არ მომიდუნებია და ბევრი რაღაცა გავიგე გამოსვლისას სანდრომ გაგვაჩერა მედა ნუცა.
- გაკვეთილზე ვეღარ გითხარი, მე სანდო ვარ.
აშკარად მე მიყურებდა მაგრამ ნუცამ უპასუხა
- მე ნუცა ვარ ეს ნინია.
- სასიამოვნოა. გვითრა სანდრომ და ნუცას გახედა. ნუცა ლამის დადნა და კინაღამ ჩაიკეცა ვეღარაფერი რო ვერ მოიფიქრა თქვა
- ამისთვისაც. ფერი დაეკარგა სანდროს ოდიში მოვუხადე და ტვალეტში შევიყვანე
- რადაგემართა გოგო
- აზრზე არ ვარ მეტყველების უნარი წამერთვა
- რამოხდა ეგეთი
- შენ გოგო თვალები საერთოდ არ გაქვს ეს ბიჭი...... საოოცარია ცუდად გავხდი რო შემომხედა როგორ უძლებ მაგის შემოხედვას
- არაფერი გაძლება არ უნდა უბრალოდ შენნარიად არ ვაზვიადებ ყველაფერს დიდი არაფერი ბიჭი არაა.
ამდროს საუკეთესო სამეული შემოვიდა ტვალეტში ამთვალიერეს და ლიზამ მითხრა
- იცოდე სანდრო ჩემია არც კი გაბედოთ მისი შებმა თორემ ჩემთან გექნებათ საქმე.
- ნუგეშინია
- არფრის არ მეშინია სანდრო ტქვენ მაინც ზედ არ შემოგხედათ უბრალოდ რაც უფრო ნაკლები მაზოლი მექნება მით უფრო უკეთესია მითხრა და თვალეტიდან გავიდა.
მე და ნუცამ ერთმანეთს შევხედეთ გაკვირვებული თვალებით. ვერაფერი რო ვერ ვთქვით წავედით გაკვეთილებზე იმ დღეს სანდრო საერთოდ არ მინახავს ალბათ წავიდა.