_ნიიი გაიღვიძე ?
-ესეიგი არ მეღირსება დღე რომ შენ არ მაღვიძებდე ხო ?
- არა არ გეღირსება ჰაჰ.. გოგოო დღეს გამო ჩემთან აღარ შემიძლია სახლში მარტო ყოფნა რაა..
-ხო რავი ვნახოდა და საღამოს ...
-რათქმაუნდა !
დავკიდე ყურმლი და გავიფიქრე თუ რა უაზრო იქნებოდა ლანას გარეშე ცხოვრება ... მთელი 5 საათი უაზროთ ვიჯექი ჩაფიქრებული..
-არ აპირებ კარის გაღებას ?
-მოვდივარ ხოო
-ოჰჰ ცოტაც და მეგონა ტყუილად მომიყვანე და მივდიოდი უკვე
- მოდი ვჭამოთ და გავიდეთ დაღამდება სადაცაა
-ხოო რა გაქ საჭმელი
-მიდი ნახე გერიდება თუ
და დადგა 11 საათი და დედაც მოვიდა როგორც ყოველვის დედა მოდის დამე მივდივარ
-სალამი დეე ფული...
-ხოო მაცადე სახლში შემოსვლა
_ნიაა მალეეე
-ხოო მოვდივარ..
და სირბილით გავიქეცი . როცა გარეთ გავედი უცნაური ღამე მომეჩვენე მთვარე უფრო მეტად ანათებდა ვიდრე ჩველებრივ და ცოტა არ იყოს გამიკვირდა მივირბინე ლანასთან და წივილით წავედით party-იზე.
-ოოოო მოვიდნენ ფერიებიი
-ჰაჰ სანდრო
-ჰეიიი.. ვიღაცა ბიჭმა მხარი წამცხო აშკარა იყო რომ სპეციალურად გაააკეთა მე უკან გავყევი და როგორც იქნა დავეწიე მხარზე ხელი მოვყიდე და ჩემსკენ მოვაბრუნე .... და აქ მოვკვდი.. ის ისეთი... არა სიტყვებით ვერ გადმოვცემ ეს სილამაზეზე უფრო მეტი იყო მისი ქერა თმები და ცირფერი ნათელი თვალები არა ეს სასწაული იყო!
-ხო რაიყო. ღიმილით შემომხედა
-მმ.. არაფერი უბრალოდ წინ უნდა იხედო და დააკვირდე ვინმეს ხომ არ ეჯახები. გავიღიმე და უკან გამოვბრუნდი მაგრამ წინ მაინც მისი სახე მედგა ლანამ შემნიშნა და მკითხა რა ხდებაო მაგრამ მე არაფერი მითქვამს..
მეორე დილით თავს შეუძლოდ ვგრძნობდი ალბად იმიტომ რომ ღამე თვალი არ მომიხუჭავს და სულ იმ ბიჭზე ვფიქრობდი გავედი მისაღებ ოთახში ჩავუჯექი ტელევიზორს უხასიათოდ ვიყავი ლანასთვის არც დამირეკავს ალბად იმიტომ რომ ლანას დაკითხვის თავი არ მქონდა ცოტახანში მომბეზრდა სახლი და ფანჯარაში გავიხედე წვიმდა ჩემი საყვარელი ამინდი იყო ჩავიცვი და გარეთ გავედი ყურსასმენები მეკეთა მუსიკა ბოლო ხმაზე მქონდა აწეული და გიჯივი დავბოდიალობდი აქეთ-იქით ყველა მე მიყურებდა მაგრამ მე ყურადღებას არ ვაქცევდი
-ეოოოო. მანქანამ დიდი სისწრაფით გამოიარა და სულ გამატალახიანა გავეკიდე და მივხვი მანქანამ სვლა შეუნელა ფანჯარასან მივედი და .. ის ბიჭი დავინახე იცინოდა მე კი საშილად გამოვიყურებოდი ფანჯარა ჩაწია და მკითხა
-მოგეწონა?
-ხო ძაან . და დავეღრიჯე
-აჰაჰ.. მოდი ჩაჯექი წაგიყვან სახლში
-მადლობთ! ნუ წუხდები ... და გავაგრძელე სვლა ის მანქანიდან გადმოვიდა და ვიგრძენი რომ ჩემსკენ მორბოდა ხელი მომკიდა და მისკენ მიმაბრუნა .სიცილით ვკითხე
-რაგინდა არ შემეშვები ?
-ჯერ არა და მერე ვნახოთ ...
-და ჩემგან რას ითხოვ ?
-წამო წაგიყვან სახლში. ბერი ვახვეწნინე და ბოლოს დავთანხმდი.. ცოტა ხნის შემდეგ სიჩუმე დაარღვია
-შენ რა მთელიი გზა ასე ჩუმათ ყოფნას აპირებ?
-რატომაც არა... ღიმილით ვუპასუხე
-აჰამ... კაი და არ გინდა სადმე გავისეირნოთ?
-ჰაჰ... კაი წამო .
-მომიყევი რამე შენზე
-დამაინც რა გაინტერესებს?
-რავი რამე ოღონდ მომიყევი
-რავი ჩემი სახელია ნია
-საყვარელი სახელია ჩემი გაინტერესებს ?
-რავი რატომაც არა
-ნიკა
-ჰაჰ ვგიჟდები მაგ სახელზე.მართლაც რომ ვგიჟდებოოდი ამ სახელზე
-მიხარია. და ღიმილით შემომხედა
-აიი აქ შმიჩერე
-კაი. უცბად გავაღე კარი და მანქანიდან გადავედი
-ნახვამდის ნია...
-ნახვამდის.. და შევვარდი სახლში