ის ისეტი სიმპატიური იყო არ შეიძლებოდა არ შეგყვარებოდა ქერა თმა. თეტრი,საკმაოდ მაგალი,ნი მოკლედ საშინლად სიმპატიური იყო.მე ეს ადამიანი ინტერნეტით გავიცანი,რამოდენიმე თვე ვმესიჯობდით ჩვეულებრივად როგორც ორი ნაცნობი ისაუბრებდა,სულ მეწუწუნებოდა პუტკუნა ხარ და სუბრის დახვეწა გჩირდებაო,მე კი ამაზე საშინელი რეაქცია მქონდა ამაზე გიო კი საკმაოდ ხალისობდა ამ რამოდენიმე თვის შემდეგ მან მიტხრა რომ ერტმანეთს შევხვედროდით მეც დავტახმდი.და მან მომაკიტხა სახლთან.ავტობუსიდან ჩამოვიდა ბიჩი წითელი მაისური პუმას კეტები.მას ეცვა ცჰემი საყვარელი პერის მაისური და საყვარელი მარკის კეტები,ჩამოსვლის ტანავე მანიშნა რომ ქუჩა გადამეკვეტა და გადავსულიყავი.აი ამდროს დავკარგე თავი,ყველაზე მაგარი გოგო მეგონა ტავი,იმ წამს ხომ ასეტ სიმპატიურ ბიჩს ვხვდებოდი.მიუახლოვდი გადავკოცნეთ ერთმანეტი,მე კი საშინლად გავწითლდი და თავი დავხარე.ხო მართლა მისი ნამდვილი სახელი მაშინ გავიგე,აქაც ნატლობის სახელით ვიხსენიებ პირადობა მანახა ძვლივს წავიკითხე ისე დავიბენი სასჰინლად განვიცდიდი და გიომაც დამიმატა მარიკუნა როგორ გასუქებულხარო.ეს დგეც ასე დამტავრდა დავემშვიდობედ მალევე ერტმანეტს და დავიშალედ.არმინდოოოდა წასვლა მინდოოდა დავმდგარიყავი და მეყურებინა,მაგრამ რათკმაუნდა ეს არ შემიმჩნევია,რომ მე ამ წამიდან საშინლად შეყვარებული ვიყავი საშინელი........
დამემართა ის რისიც არასდროს მჯეროდა შემიყვარდა ერთი ნახვით..ჩემი არჩევანი დედსაც მოსწონდა და არ მქონია მასტან სშეხვედრის პრობლემა.მაგრამ გვქონდა მანდზილის პრობლემა,გიო რუსტაველია ამიტომ ჩემი ქალაქი მისგან შორსა რის გამოც ვერ ვახერხებდიტ ხშირად ნახვას ერტმანეტის,გიო არასდროს მეუნებოდა რომ ვუყვარდი,მან ერტხელ მიტხრა როცა გნახავ პირადად გეთყვი რომ მიყვარხარო ჩემსკენ მიგიზიდავ და ყურში ჩუმად ჩაგჩურჩულებო,მე და გიო სულ ტელეპონზე ვიყავით ჩამოკიდებულები ორივე ვხვდებოდიტ რომ ერთმანრთის გარეშე აგარ შეგვეძლო.მე სულ მოუთქმელად ველოდი როდის მეტყოდა რომ ვუყვარდი,და დადგა კიდეც,გიო ჩემს დაბადების დგეზე აპირებდა ჩამოსვლად მაგრამ ვერ მოახერხა რადგან მამამისის გარდაცვალების დგეს არის ჩემი დაბადების დგეზე მისი ნატესავები და იჯახის წევრები საპლავზე უნდა გასულიყვნევ მაგრამ გიო მეორედგეს ჩამოვიდა სიმარტლე რომ გიტხრად ჩემტვის ის დგე იყო დაბადებოს დგე,მე მტელი სამი სატი სარკესტან ვიდექი სანამ გიო ჩამოვიდოდა და ჩამოვიდა როგორც იქნა სახლიდან გავარდი ერტი სული მქონდა მენახა მუხლები მეკვეთებოდა,მიუახლოვდი ცჰავეხუტე ერთმანეთს ისე უჩერდიტ რომ ლამის გავსრისეტ ერთმანეტი გიომ უმაგრესი სუნამო მაჩუქა.შემდეგ კაპესჰი დამპატიჯა შეუკვეტეტ პილმენი (გიოს ძალიან უყვარს)ყავა წვენები შოკოლადი,ყველაპერი თავის ხელით მაჯამა,უცებ ჩემსკენ მოიწია ტავისკენ მიმიზიდა და დზალიან ნაზად მიყხრა მიყვარხარ ჩემო ფერია....მე ცრემლი გადმოოომვარდა მან ხელიტ მომწმინდა და მიტხრა უკანასკნელი ცრემლია რომელიც სჰენი თვალიდან მოდისო და ეს ცრემლიც მე მიგპარეო,მე დზალიან გახარებული ვიყავი ჩემი დიდიხნის ნატვრა ამიხდა.გიო დამცინოდა როოოგორც ცრემლი მოგფარე პირველ კოცნასაც მოგფარავომე კიდე მორცხვად ვუსმენდი..მერე მიტხრა რომ ჩვენი წასვლის დრო იყო რადგან ის უნდა დაბრუნებულიყო.მე ძალიან არ მინდოოოდამაგრამ რას ვიზამდიიიტ,გიომ წასვლამდე ტაქსში ჩამსვა და გამაცილა ვუყურებდიტ ერტმანეტს იქამდე სანამ არ დავკარგედ ერტმანეტი ტვალიდან.გიომ იმწამსვე დამირეკა და მიტხრა რომ უკვე ვენატრებოოოდი,მარტლა საოცარი სიყვარული გავრგუნა გმერტმა და ამავდროულად უბედური.გიოს გამტენიამდე ვესაუბრებოოოი ხოლმეტელეფონიდ,ორიკვირის სჰემმდეგ გიო მირეკავს და მეუნება რომ რაგბის ბილეტები ისჰოვა და აუცილებლად მასთან ერტად უნდა წავსულიყავი მეც არ დავაყოვნე და დავთახმდი