უკვე 6 საათია.. დროა წავიდე... ალბათ იკითხავთ ვინაა? რა უნდა? ან სად მიდისო.... და ამიტომ გაგეცნობით..
მე ნიკა ვარ. 20 წლის და მახატვარი ვარ... ყოველ დილით ვდგები 6 საათზე და დავდივარ თბილისის უბნებში და ვახატავ... მზის ამოსვლისას თბილისი ულამაზესიაა... დღესაც ვაპირებ წასვლას... მერე უნივერსიტეტში მივდივარ, მომავალი იურისტი ვარ.. და ხატვაც მიყვარს თან ძალიან.. ჩემ მეგობრებსაც მოსწონთ ჩემი ნახატებიი... ამ ბოლო დგროს ერთ გოგონას ვხედავ.. ყოველთვის იქაა სადაც მე ვხატავ.. ალბათ დღესაც იქ იქნება...
აი უკვე მივედი. დავდე ჩემი ხელსაწყოები და დავიწყე ხატვა. 10 წუთის მერე ის გოგონაც მოვიდა.. რაღაცნაირად გამიხარდა. მან შემომხედა და იქვე კაფესთან დაჯდა და წვენი შეუკვეთა.. მიყურებდა მე ვხატავდი მაგრამ ვიგძენი, რომ ვიღაც გამუმებით მიყურებდა. მეც გავხედა უცბად სხვაგან გაიხედა. მერე შემომხედა და გამღიმა მეც გავუღიმე....და მისის სილამაზე შევამჩნიე. შავი გიშერივით შავი სწორი და გრძელი თმები ქონდა, პატარა ცხვირიი.., მწვანე დიდი თვალები, თხელი წითელი ტუჩები და რაც მთავარია ლამაზი ღიმილი. მიში დახატვა უზომოდ მომინდა. როდესაც სახლში დავბრუნდი მაშინვე დავხატე....და ნახატი ჩემ ოთახში კუთხეში დავდე და ოთახიდან გავედიი... უცბად მესმის ძახილი
- ნიკაააა..!
დედაჩემი იყო.. მას არაფერს არ ვუმალავდი და ალბათ იმ გოგონას სურათი ნახა და იფიქრა რამეს ხომ არ მიმალავსო.
მეც დედასთან მივედი და წყნარად ვუთხარი
- რა მოხდა დედა??
- ეს გოგონა ვინააა??
- ეს? მეც არ ვიცი.
- როგორთუ არ იცი?
- ხო, არ ვიცი.. სადაც მე ვარ სულ იქაა და მიყურებს ხოლმე როგორ ვხატავ. ხომ ლამაზია??
- კი ლამაზია. ( მითხრა დედამ და გამიღიმა )


*****

მეორე დღეს იმ გოგონას გაცნობაც დავაპირე.. ისევ მოვიდა და მიყურებდა... ხატვა რომ დავამტავრე მივედი და მივესალმე:
- გამარჯობა, მე ნიკა ვარ.
- გამარჯობა. მე ანი.
- სასიამოვნოა ანი. შეიძლება დავჯდე?
- კი.
- რამეს ხომ არ დალევ?
- არა, მადლობ, ახლახანს დავლიე ყავა.
- კარგი. ( მე ლუდი შევუკვეთე)
- ანი, რამდენი წლის ხარ?
- 19. შენ?
- მე 20..
- ხატავ?
- კი და იცი შენ დაგხატე..
- მართლა? ( გაწითლდა )
- ხო, მართლა. გინდა განახო??
- რავი. რატომაც არა...
- კარგი მაშინ ჩემთან მოდი ხვალ 4 საათზე... დედაჩემიც სახლში იქნება და თუ გგკითხა ვინხარო უთხარი ნიკას კურსელი ვარ და საქმე მაქო.
- კარგი.
მე მას ჩემი მისამართი მივეცი .. და წამოვედი. ერთი სული მქონდა როდის მესტუმრებოდა....