უკვე ჩემი ქუჩის მოსახვევთან ვიყაი, ხელზე ვიღაცამ ხელი დამადო, ყურსასმენი მოვიხსენი და მისკენ შევტრიალდი, ჩემი გიორგი დავინახე და გამიხარდა, გავშალე ხელები და მოვეხვიე
-მომენატრე
-მეც, სად იყავი ამ დრომდე?
-ნათიან ბავშვი დამიტოვა და იქ
-აჰა
-შენ რა გინდა აქ?
-მე რავი წიკოსთან ვიყავი და მივდიოდი
-ხვალ მნახავ?
-სკოლის მერე ამოვალ სკოლასთან, მიგაცილო ეხლა?
-არა გიო, მადლობა, ხვალე ამო რა.- ლოყაზე ვაკოცე და დავემშვიდობე, ისიც სანამ არ შევედი მოსახვევში მიყურებდა მერე ალბათ წავიდა...
მოგიყვეთ ახლა ჩემზე, მე კატო გოგოლაძე ვარ 18 წლის, წელს ვამტავრებ სკოლას და მიხარია, მყავს ძმა, დედა და მამა, ერთი პატარა და საყვარელი ოჯახი გვაქ, ახლა ვინაა ნათია ნათია ჩემი მეზობელი იყო და მერე სხვაგან გადავიდა, თან მუშაობს და ბავშვს ყოველ დღე მე მიტოვებს, ამიტომ მეც ასე მიწევს სიარული სულ... ჰო კიდე მიყვარს წიგნების კითხვა, და სწავლაში ცოტას მოვიკოჭლებ, თუმცა მასწავლებლებთა მაინც არ ვემზადები და ჩემი თავის იმედი მაქვს, ეროვნულებზე და კატის გამოცდაზე...
სახლის კარი შევაღე და ტელეფონი იქვე მივაგდე, რაღაცნაირად გახარებული ვიყავი გიორგი რო ვნახე, (ჰო გიოგრი ჩემი შეყვარეულია 15 წლიდან ერთად ვართ, ნუ ის ჩემზე დიდია 22 წლისა, მაგრამ მაინც ძალიან მიყვარს)
-აუ დეე მშია მაჭამე რა რამე?
-მოდი.- სამზარეულოდან გამომძახა, მეც ჯერ სააბაზანოში შევედი ხელები დავიბანე და დედაჩემთან მივდი, ლოყაზე ვაკოცე და იქვე დავუჯექი
-აბა რა ხდებოდა "სამსახურსი"
-აუ მაგარი ბავშვია ეს საბა და მომკალი რა
-ხო, მე მეგონა ამოიყვანდი
-არა, დამეზარა, უი ხო გზაში გიო შემხვდა
-მერე რაო?
-არაფერი ისე
-აი კარტოფილი და ჭამე.- შემწვარი კარტოფილი ჩემი სუსტი წერტილი, მაშინვე "გლანდებში" გადავუშვი, საშინლად მშიოდა... მოვრჩი თუ არა ჭამას, ეგრევე ფეისბუქზე შევძვერი, ვიძრომიალე, ვიძრომიალე და უაზრობა იყო როგორც ყოველთვის, მერე წიგნს დავავლე ხელი ჩემს ოთახში გავძვერი და წამოვწექი, ახლა მივხვდი მთელი დღე როგორ დავღლილვარ, მალევე ჩამეძინა წიგნის კითხვაში.
დილით ჩემმა ძმამ გამაღვიძა გიგამ, მიშლის ეს ბავშვი ნერვებს, 23 წლისა და ისევ 3 წლის ტვინი აქვს
-სკოლასი წაგიყვანო
-10 წუთის სავალი მეც კარგად წავალ
-მანქანით
-უფ, ეხლა ეგ ვალაპარაკო ხალხს "კატუშა ისე გაძერსკა ფეხით სიარულს არ კადრულობსო".- თან სასაცილოდ დავიწრიპინე
-ჰო აბა, მიდი მეც მნდეთ მოვდივარ და წავიდეთ, ნუ ტრიპაჩობ.- საბანი გადამაძრო და ძირს დამიგდო, მალევე მოხვდა ჩემგანაც ბალიში და გაეცინა.
სკოლაში სულ 4 გაკვეტილიღა მიტარდებოდა და მეც ვერთობოდი, დაქალად არავინ მყავდა, ამიტომ ჩემთვის მაინც ვერთობოდი, მერე მორჩა კიდეც გაკვეთილები და ფანჯარასი დავინახე ჩემი გიუშა ღობესთან რო იდგა, კიბე ჩავირბინე და გიჟივით გავედი გარეთ, სასწრაფოდ მოვხვიე ხელები და ლოყაზე ვაკოცე
-როგორ ხარ?
-კარგად და მომენატრე
-მეც მომენატრე
-ჰო, რა ვქნათ ახლა?
-წამოხვალ ჩემთან?
-აუ არ მინდა, თან მშია
-შენ სულ გშია, ამიტომ.- უკნიდან შოკოლადები ამოიღო და მომცა
-აუ რა მაგარია, ყველაზე მაგარი ბიჭი მყავს მე.- ისევ ზედ შევახტი და ხელები მაგრად მოვხვიე
-მაშინ მაკოცე
-ჰა.- მივიწიე და ლოყაზე ვაკოცე
-მანდ არა.- გავიცინე და ყელში ვაკოცე.
-კაი იყოს მანდ.- და იმ სიცილით გაიცინა მე რო ჭკუა მეკეტება...
ცოტახანი ასე ვიბოდიალეთ და მერე სახლში წავედი, არ მინდოდა რო დავშორებოდი და სახლში ავსულიყავი მაგრა, ძმაკაცმა დაურეკა და წავიდა, თან მოგეხსენებათ ქართული ძმაკაცობის ამბავი, ტუმცა მე მაინც არ მწყინდა, სახლში არავინ იყო და მაშინ ვიგძენი სრული ნეტარება...

ეს პირველი თავია და იმედია მოგეწონებათ... ველოდები თქვენს შეფასებას <3