ალბათ იფიქრებთ რაიმე სულელური ამბავია რომლის წაკითხვაც არ ღირს, დიდი წარმოდგენა აქვს დამწყებ მწერალს თავის თავზე და გადმოსცემს ნაბოდვარ ტყუილსო..ჰმმ მინდა გითხრათ, რომ ცდებით რათქმაუნდა მკითხველის გადასაწყვეტია წაიკითხავს თუ არა ისტორიას, მაგრამ მინდა ვთქვა, რომ ისტორია რომელიც შენთვის პირადი და წმინდაა ძნელია გადმოსცე სისუსტეების გარეშე და მინდა რომ ის ჩემი სისუსტე და არაადეკვატურობა ისე გაიგოთ როგორც ერთი პატარა გიჟი გოგონას ტკივილიანი წარსული...
ყველაფერი ძალიან ჩვეულებრივად დაიწყო საერთოდ არ ეტყობოდა იმ დღეს რომ რაიმე მოხდებოდა.მე გიჟი გოგონა ვიყავი და ვარ თუმცა იმ დროს სხვა მხრივაც არ ვიყავი დალაგებული. მქონდა ფეისბუქი და ოდნოები ზუსტად ის გარემო მქონდა მოწყობილო დღევანდელი ახალგაზრდობა ყოველდღიურობას სადაც ატარებს და გარეთ გახედვაც რომ არ უნდა ... არ იფიქროთ რომ ჩამორჩენილი ბებრუხანა ვარ უბრალოდ ზედმეტი არასდროს არაფერი ვარგა...დღე იყო ჩვეულებრივი დილით ზლაზვნით წამოვდექი და საშინლად დამეზარა სკოლაში წასვლა თუმცა საყოველთაო არებს ვერსად გაექცევი ამიტომაც ძალიან მშვიდად წავედი სკოლაში,იმედია ქებაში არ ჩამომართმევთ თუმცა საკმაოდ კარგი მოსწავლე ვარ გზად არაფერი მომხდარა სკოლაში შესვლისთანავე შევამოწმე დილით გადაქექილი ოდნო და საინტერესო ვერაფერი აღოვაჩინე,თუმცა კლასში შესვლისთანავე დავინახე ჩემი გოგოჩკა ანუშკები ყველაზე მეტად რომ მიყვარს მაგრამ ამ სიყვარულში ერთი პარაზიტიც რომ მეცილება...აბა მიხვდით ვინ? კარგით გეტყვით ის ნიკა მეცილება საქმეში რომ მოგიყევით წინა ისტორიაში ანის და მისი ამბავი დიახ ახლა ისინი ერთად არიან და საკმაოდ საკალელი ურთიერთობაც აქვთ.ჩემი ცხოვრება რუტინულია დიახ ნაცრისფერი და რუტინული საერთოდ არაფერი არ ხდება ინტერნეტ სივრცის გარდა ისიც სკოლის და სწავლის შემდეგ.ანის ტელე გაფუჭებული ქონდა და მეც ვათხოვე გაკვეთილების პროცესში,როცა დამთავრდა გაკვეთილები სახლში ჩვეულებრივად წავედი და როცა კომპიუტერს უნდა მივჯდომოდი აღმოვაჩინე რომ ანის ტელეფონში ჩართული დარჩენია სოციალური ქსელი და მესიჯიც დამხვდა .ანის ბევრი მეგობარი ყავდა გოგო თუ ბიჭი ამიტომაც არაფერი მომხდარა ისეთი როცა ერთი ბიჭის საბას მესიჯს წავაწყდი ადრეც ვიცოდი ამ ბიჭის შესახებ რადგან ის ანის მეგობარი იყო ოღონდ არა ისეთი ახლო როგორც დანარჩენი სხვა...ანის მაგიერ მე მომიწია მიწერა საბასთვის რომ ანი არ ვიყავი და ის ხვალამდე ვერაფერს ეტყოდა საბამაც ალბათ იფიქრა მატყუებსო და ჩემი გამოტეხვა დაიწყო ისეთ რაღაცეებს მწერდა ვკვდებოდი სიცილით თუმცა იმ დღეს სხვა არაფერი მიფიქრია უბრალოდ ლაპარაკს საკმაოზე კარგად შევყევით ასე ვთქვათ დავინტერესდი.მეორე დღეს სკოლაში მისვლისთანავე ანის ყველაფერი ვუთხარი და მანაც გამაფრთხილა რომ იმ ბიჭისგან თავი შორს დამეჭირა რადგან მასზე კარგს არავინ ამბობდა...ძალიან გამიჭირდა ამ ყველაფრის დაჯერება შეიძლება ითქვას ვერ დავიჯერეე მეგონა ამდენ ჭორიკანა ხალხებნა ისეთიც ვინც ანის ეს ყველაფერი დააჯერა მაგრამ თავი მაინც შორს მეჭირა რამდენიმე დღ არაფერი მომხდარა და თითქმის გადამავიწყდა კიდეც საბა...ყოველდღე ისევ რუტინული იყო ისევ მოსაწყენი არაფერი ახალი და სასიამოვნო მე კი მინდოდა ჩმი ცხოვრება შემეცვალაა რაღაც უფრო სხვანაირი და აზრიანი გამხდარიყო ამაზე ფიქრში გამოსავალს ვეძებდი როცა...