. სიზმრების სამყაროში [1]

- დედი! წავალ მე დავიძინებ კარგი? რაღაც თავიი ამტკივდა.

- კი დედი წადი დაიძინე საყვარელო.-ტკბილად გაუღიმა შვილს ნათიამ

- კარგად.

დედას დავემშვიდობე თუ არა, იმ წამსვე ჩემი ოთახისკენ ავიღე გეზი. კარები გავაღე და ჩემს ვარდისფერ ოთახში შვედი. ვგიჟდები ჩემს ოთახზე. აქ თავს თითქოს უსაფრთხოდ ვგრძნობ. კედლებზე ჩემი ნახატებია გაკრული. გამოვიცვალე და დასაწოლად მოვემზადე. უკვე ღამეა, ფარდები გადავწიე და ფანჯარაში გავიხედე, რა სილამაზეა ცა სულ ვარსკვლავებითაა მოჭედილი. და უზარმაზარი მთვარე. ღმერთო ჯერ ესე დიდი მთვარე არ შემიმჩნევია, არასოდეს. ჟრუანტელმა დამიარა. ცოტახანს ვუყურე. მთვარე თითქოს მესაუბრებოდა და მაფრთხილებდა. ის იმდენად ახლოსაა თითქმის ხელითაც შემიძლია შევეხო, მაგრამ რა სისულელეა. ეს უბრალოდ ჩემი წარმოსახვაა. მგონი მართლა ცუდად ვარ ჯობს დავიძინო. ლოგინში ჩავწექი. არ გამჩირვებია, რაღაც მალე ჩამეძინა.

გაღვიძების თანავე ავდექი დამოვემზადე. დედა შემოვიდა ჩემს ოთახში.

- ლილე, დედი. გელოდებიან ბავშვებმა მოგაკითხეს. სადღაც აპირებენ წასვლას.

- ნეტავ სად არ გავუფრთხილებივარ არ ვიცი შვილო მიდი ნღარ ალოდინებ ისაუზმე და წადი.

- კარგი ახლავე. -დედას გავუღიმე და სამზარელში გავედი.

ვისადილე თუ არა სახლიდან გავედი. გარეთ მანქანაში დამხვდნენ ბავშვები. კარები გამოვაღე და მეც მათ შევუერთდი მანქანაში თამუნა და ნიკა იჯდნენ.

- აბა რა ხდება სადმივდივართ? რატომ არაფერი ვიცი?-გაკვირვებულმა გავხედე ბავშვებს.

- რავი გავისეირნოთ

- სად?

- სადმე, ლილე სადმე რამდენ კითხვებს სვავ?

- კარგით, წავედით მაშინ.

მანქანა გზაზე მისრიალებდა. თავი ფანჯარას მივადევი და გზას გავყურებდი. სადღაც 20 წუთის სიარულის შემდეგ, რაღაც გზაზე გადავუხვიეთ. გზა წრესავით ჩახლართული იყო. ცოტა შემეშინდაკიდევაც. გარშემო ყველაფერი გაქრა მხოლოდ გზა ჩანდა რომელიც დახვეული იყო და ქვემოთ მიდიოდა. თამუნას გავხედე რომელსაც ფერი დაჰკარგვოდა და დარწმუნებული ვიყავი, რომ მეც იმ დროს ზუსტად ისეთი სახე მქონდა. ნიკაც არანაკლებ. უცებ ყვირილი ავტეხეთ, რადგან მანქანა სრულიად დაუმორჩილებელი ხდებოდა, ძალიან დიდი სისწრაფით მიდიოდა ქვემოთ. უცებ გზა გასწორდა. ყველაფერი ბურუსით იყო მოცული. მივიხედ მოვიხედე და ტრაფარეტზე დიდი ასოებით ეწერა : „Welcome to BELL FORD“

- რას ვაპირებთ.?- შეშინებულმა იკითხა თამუნამ

- უკან დავბრუნდეთ- ჩამწყდარი ხმით ვსაუბრობდი მე

- გზა აღარ ჩანს უკან დასაბრუნებელი. - ჩურჩულით თქვა ნიკამ

- გზა გავაგრძელოთ სხვა გზა არ არის.-ერთად ვთქვით მე და თამუნამ

- კარგი.

მანქანა დავძარით და მალე კარიჭეს მივადექით. კარიბჭეზე აბრა იყო სადაც დიდ წითელ რგოლში იყო მოქცეული მანქანა რომელიც გადახაზული იყო.

- შესანიშნავია ესღა გვაკლადა.- გამოაცხადა ნიკამ- ახლა გადავალთ მაგრამ რაც არ უნდა მოხდეს არ ვიშლებით. ერთად ვიქნებით. ხელები ჩავკიდოთ.

- კარგი.

მანქანიდან გადავედით თუ არა იმ წამსვე ნიკას მივარდით და ერთი ერთ მხარეს ამოვუდექით, მეორე მეორე მხარეს. ნიკამ ხელები გადაგვხვია და ჩაგვიხუტა. ნელა გაიღო კარიბჭე და ბილიკი გამოჩნდა ჩვენც მას გავუყევით. ცოტაც ვიარეთ და დიდისახლი იყო. საშინლად შავი. შიშისგან გამაკანკალა. ერთმანეთს შეშინებულები ვუყურებსით.

- წამოდით იქნებ რაიმე გასასვლელივნახოთ.- თქვი და ნიკას უფრო მივეკარი

- კარგი აზრია.- დამეთანხმა თამუნა

- აი იქით ნახეთ რაგაც ანათებს.დროზე წავიდეთ.-თქვა ნიკამ და ჩვენც მის მზერას თვალი გავაყოლეთ.

რაღაც მართლა ანათებდა მისკენ დავიძარით. ნელნელა გამოსახულება უკეთესად ჩნდებოდა. იმ სახლში შესვლა არცერთმა არ მოვინდომეთ. ახლოს, რომ მივედით დავინახეთ რომ რაღაც მანძილის იქით დღე იყო. ჩვენც მისკენ წავედით. პატარა კარები იყო. გავაღეთ და შევედით

ამან კი ჩვენი გაოცება გამოიწვია. თვალებს ვერ ვუჯერებდი. ლამაზი ხის ხიდი მოჩანდა. ზემოდან მწვანე პატარა ფანტელები ცვიოდა. ქვემოთ ავიხედე და ხეებს ცა დაეფარადთ. გვერდზე გავიხედე და ხეები იყო ერთმანეთიდან ზუსტად ერთი და იგივე მანძილით დაშორებული. ხიდიდან გადავიხედე და რას ვხედავ. მდინარე ჩამოდის ზემოდან ქვემოთ და ამ წყალშია ხეების ფესვები ჩადებული. შემდეგ მეორე მხარეს გადავიხედე და იქ უფრო გავოცდი რადგან მდინარე ქვემოდან ზემოთ მიდიოდა და აქაც ანალოგიურად ხეების ფესვები წყალში იყო. უცებ ხმა ჩაგვესმა

- თქვენი დაბრუნების დროა.- იცინის - მომავალ შეხვედრამდე


ამდროს მეღვიძება და ჩემსოთახში ვარ ოფლში ვცურავ.


---

თქვენი დახმარება მჭირდება. რამდენიმე თვის წინ დამეწყო ესეთი სიზმრები. ეს არაა ბოლო. თითქმის ყოველ დღე ვხედავ ესეთ სიზმრებს რომელიც ერთმანეთთან კავშირშია. დიდი ფიქრის შედეგად მივხვდი რომ ალბათ ამ ყველაფერზე ერთი კარგი ისტორიაც გამოვიდოდა. ხოლო რაში მჭირდება თქვენი დახმარება . ძალიან გთხოვთ სიზმრების შესახებ ვინმემ რამე თუ იცით კომენტარებში დაწერეთ. ანვინმე თუა კიდევ ჩემნაირი.

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009069439484&fref=ts

დამამატეთ ფეისუქზე
სიყვარულით თქვენი ლილე