ვერ ვაზროვნებდი..სრულიად პარალიზებული ვიყავი მისით.ჰო,ვიცი მან მე გამაუპატიურა მაგრამ მე..მოიცა,რა მე?უბრალოდ..უბრალოდ არ ვიცი რა გრძნობა გამაჩნია მის მიმართ.რა სულელი ვარ!მან მე ცხოვრება გამიმწარა და მას ამდენის უფლებას ვაძლევ?!რა სულელი ვარ!ნამდვილი სულელი,რომელიც ვერასოდეს,ვერასოდეს ვერ გამოსწორდება.მე ხომ ვუთხარი რომ ადამიანები არ იცვლებიან,მაშინ რაღატომ მჯერა ამის?რატომ მგონია რომ ის შეიცვალა?!არა!ის უნდა ჩამოვიშორო..უნდა ჩამოვიშორო თუ მინდა რომ ცხოვრება თავიდან დავიწყო!სწრაფად ვკარი ხელი და იქით გავაგდე.
-არ მომიახლოვდე!-ვიცი სულელი ვარ!წამების წინ მას ვთხოვე რომ ჩემთვის ეკოცნა მაგრამ მეხომ ასე არ მინდოდა!თუ მინდოდა?არა!გამოაგდე შენი თავიდან ყველა ფიქრი რაც მას უკავშირდება!
-რა დაგემართა?
-უბრალოდ წადი!
-რა?
-უბრალოდ წადი-მეთქი!-ვეღარ მოვითმინე და საკუთარ თავზე გაბრაზებულმა მასზე ვიყარე ჯავრი და ბოლო ხმაზე დავუყვირე.უხმოდ გააღო კარი და დერეფანში გავიდა.მაგრამ რას ვაკეთებ?მან ხომ გადამარჩინა?საავადმყოფოში წამომიყვანა..მაგრამ ყველაფრის მიზეზი ხომ მხოლოდ ის იყო!!ვერაფერს ვერ ვხვდებოდი.ჩემში ორი აზრი ებრძოდა ერთმანეთს.პირველი:ნიკა შეიცვალა;მეორე:ადამიანები არ იცვლებიან!ამათგან რომელი იყო სწორი არ ვიცი.უბრალოდ ახლა დასვენება მჭირდება.როგორც კი აქედან გავალ მაშინვე ჩავდგები კალაპოტში:სკოლაში ვივლი.მაგრამ სად ვიცხოვრო?ჩემ სახლში ვერ დავბრუნდები,არც მეგობრები მყავს..უცებ კარი გაიღო და იქიდან ექიმი და ვიღაც "შარვალ-კოსტუმში"გამოწყობილი არც ისე ახალგაზრდა კაცი შემოვიდა.
-ეს ვინ არის?-გაკვირვებით ვკითხე ექიმს
-ეს კაცი ადვოკატია,ხოლო დანარჩენს თვითონ გეტყვის.ექიმი გავიდა და ამ "ადვოკატთან"დამტოვა.
-გამარჯობა
-გამარჯობა ანა
-ჩემთან რა საქმე გაქვთ?
-მინდა გითხრა რომ მამაშენმა მთელი მისი ქონება(სახლის გამოკლებით)შენ დაგიტოვა,გილოცავ!
ჯერ კიდევ ვერ ვალაგებდი სიტყვებს ერთმანეთზე.მოიცა რაო?მეღადავება?ნამდვილად!
-უკაცრავად?
-დიახ
-კარგით რაა!მანამ სანამ მამაჩემი მოკვდებოდა მანამდე ღარიბულად ვცხოვრობდით,ახლაც ასეა!
-როგორც ჩანს ამ ფულს მალავდა..-ჩაილაპარაკა თავისთვის მაგრამ მე მაინც გავიგონე.
-ჰო კარგით რამდენია?ერთი ლარი?თუ ორი?
-ერთი მილიონი
-სერიოზულად?
-სავსებით
-მოიცადეთ,მოიცადეთ,აქ რაღაც შეცდომაა!
-მინდა გითხრათ რომ არაფერი არარის შეცდომა,პირიქით მგონი ყველაფერი ნათელია!
-ჰო კარგით და როდის გადმომცემენ?
-უკვე თქვენს ანგარიშზეა
-კარგით დიდი მადლობა კარგად ბრძანდებოდეთ
-თქვენც
ჯერ კიდევ ვერ მოვდიოდი გონს რა მოხდა წუთის წინ.ღმერთო ნუტუ ესს ყველაფერი ჩემ თავს ხდება?მამაჩემი მილიონერი იყო და ამას გვიმალავდა?!ეს შეუძლებელია!მაგრამ იქნებ შესაძლებელია?!არვიცი!არაფერი არ ვიცი!
______________________________________
როგორც იქნა გავიდა ეს დაწყევლილი 5 დღე.თავისუფლად შეიძლება ითქვას რომ მილიონერი ვარ.რაც ეს ამბავი გაიგეს,სკოლაში ყველა ჩემთან დამეგობრებას ცდილობს.ვერ ვიტან ესეთ ადამიანებს!მათი ატანა არ მაქვს!რაც შეეხება ნიკას..უკვე ერთი კვირაა არ გამოჩენილა სკოლაში.ჰო,კიდევ ვიყიდე სახლი,მანქანა და ყველანაირად ვცდილობ შევიცვალო,გავხდე მხიარული,უდარდელი და წარმატებული თინეიჯერი.თქვენც მიხვდებოდით რომ არ გამომდის არაფერი.ახლა კი ვზივარ ჩემ ახალ სახლში და გავყურებ უსასრულობას.არა!უნდა შევიცვალო!ახლავე გამოვიცვლი და კლუბში წავალ!კარადასთან მივედი და შესაფერისი ტანსაცმელი ავარჩიე.მანქანის გასაღები ავიღე და მართვას შევუდექი.სულ მალე კლუბსაც მივუახლოვდი.მანქანიდან გადავედი და დაცვასთან მივედი.
-უკაცრავად მის!
-რა მოხდა?
-არაფერი შედით
ეს რა დარტყმულია?კი თან ძაან!კლუბში შევედი და მარტინი შევუკვეთე.ბარმენი კი რაღაც ორ ბოთლს გაუჩერებლად ატრიალებდა.
-გთხოოვ,მერე ატრიალე ეგ ბოთლები და ახლა სასმელი მომეცი
ისიც დამემორჩილა და წინ მარტინი დამიდგა.ჭიქა ხელში ავიღე,თვალები დავხუჭე და "გადავკარი".ცუდი ნამდვილად არიყო.ახლა კი ცეკვის დროა!საცეკვაო მოედანზე ავედი და გამომწვევად მოძრაობა დავიწყე.მალევე ვიგრძენი ჩემს მხარზე არც ისე მძიმე ხელის დადება.უცნობისკენ მივბრუნდი და ჩემს წინ მაღალი,ქერა,ცისფერთვალება ბიჭი დმხვდა
-შეიძლება ვიცეკვოთ?
-დიდი სიამოვნებით
უცებ ნელი მუსიკა ჩაირთო რაც ძალიან მესიამოვნა და თავი მის მხარზე "დავასვენე".ამის შემდეგ კი აღარაფერი აღარ მახსოვს...