Hეი ყველას :* მე ვარ ანიკა 19 წლის ერთი გიჟი თავქარიანი გოგო.მუქი ქერა თმა მაქვს,კურნოსა ცხვირი და დიდი ცისფერი თვალები.მიუხედავად ჩემი აღნაგობისა შეყვარებული არ მყოლია ,არვიცი უბრალიდ არ მინდოდა,ან მზად არ ვიყავი ამ გრძნობისთვის, რადგან მინდოდა რომ ჩემი პირველი კოცნა და ის გრძნობა რომელიც ყველამ უნდა განიცადოს გულწრფელი და წმინდა ყოფილიყო.დედისერთვარ თუმცა ჩემი მეგობრის, მარიას დამსახურებით არასოდეს მიგვრძნია თავი მარტოდ. ის არამარტო ჩემი მეგობარი არამედ ჩემი დაც იყო, არის და იქნება კიდეც კარგა ხანს, სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს ერთმანეთს,როგორც ჩემი გიჟი დაქალი იტყოდა.სახლში მე და დედა ვცხოვრობთ,მამამ 5წლის ვიყავი როცა მიმატოვა ,ვერ გეტყვით რომ არ მინდა ვნახო ,პირიქით მინდა ნახვა მაგრამ მეშინია,მეშინია იმის რომ არ მიმიღებს და ამით უფრო მატკენს გულს.ჩემი აზრით ყველა ბავშვი მშობლებთან ერთად უნდა იზრდებოდეს, რადგან ადამიანს არ უნდა მოაკლდეს ის სიყვარული რომელსაც ჩვეულებრივ ორივე მშობელი აძლევს მას.დედის სიყვარული არასდროს მაკლდა თუმცა მაინც ვგრძნობდი სევდას ,მონატრებას თითქოს რაღაც მაკლდა და ეს რაღაც ყოველ წამს მახსენებდა თავს.შაბათ დღეს მარიამი ჩემთან დარჩა რადგან დედა სამსახურიდან საზღვარგარეთ გააგზავნეს და ერთი თვე ერთად მოგვიწევდა ცხოვრება.

_Aდექი გოგო,რამდენ ხანს უნდა გეძინოს?(მარიამი)

_Kარგი რა მარი,ცოტა ხანი და ავდგები.(თვალები ტყუილად დავხუჭე მარიამი რომ გამებრაზებინა)
აშკარად არ მოეწონა მარის ჩემი პასუხი,რაგან ჩუმად თვალები გავახილე და სამზარეულოსკენ მიმავალი მარიამისგაბრაზებული და მწველი მზერა შევნიშნე,რომელიც ჩუმად მიიპარებოდა საზარეულოსკენ თითქოს რაღაცას გეგმავაო.კიდევ დიდხანს გავაგრძელებდი ჩემს ფუმფულა საწოლში ნებივრობას ცივი წყალი რომ არ გადმოესხა ჩემს საუკეთესო მეგობარს,რომელიც ჩემს რეაქციაზე ხმამაღლა როხროხებდა და თავისი დიდრონი თვალებით ზემოდან დამყურებდა.დავაპირე მარიამისთვის სამაგიეროს გადახდა, მაგრამ შემდეგ გამახსენდა რომ ძალიან მშიოდა ,სამზარეულოში უხალისოდ შევედი და მარიამს საწყალი თვალებით შევხედე.
_Hა რა გინდა ამოღერღე?(მარი)

_Aუ მააარ,დაო რა გვაქვს საჭმელი?

_ ადგა გოგო პირველ საათზე და მოუნდა საჭმელი!(მარი)

_Xო იცი რომ მიყვარხარ და უშენოდ არ შემიძლია? მარიამს შევხედე და წარბები სასაცილოD ავათამაშე

_აფერისტი ხარ აფერისტი,ისე სანამ შენ გეძინა უგემრიელესი სალათი მოვამზადე და ის ნამცხვარი შენ რომ გიყვარს.


მარის გაოგნებული ვუყურებდი და თან ვფიქრობდი რას მომთხოვდა ამის სანაცვლოდ. რაზე აღარ დავიწყე ფიქრი, ბოლოს ყველა თემა რომ განვიხილე მარიმ აღარ დამაცადა და ფიქრებიდან დაფეთებული გამომაქცუნა.

_Gოგო მისმენ?(მარი)

_კი კი გისმენ.

_Mოკლედ დავიწყებ და არ შემაწყვეტინო.ვახო ალბათ გახსოვს კალაBურთელი ჰოდა დღეს 8 ზე ჩვენს უნიში თამაშია ,ყველა სტუდენტი იქ მიდის.ჩვენ ვახომ დაგვპატიჟა.დაასრულა მარიამმა და ჩემს რეაქციას დააკვირდა.
_Mარიამ დაგვპატიჟა თუ დაგპატიჟა?

_ ჰო კაი კაი ,დამპატიჟა მაგრამ გთხოვ იქ მარტო არ გამიშვა გეხვეწები ,ნუთუ შენი დაქალისთვის არ შეგიძლია ეს თხოვნა შეასრულო?მარიმ ტუჩები წინ ისე სასაცილოდ გამოზნიქა რომ თავი ვეღარ შევიკავე და სიცილი ავტეხე.

_რა გაცინებს გოგო?(მარი)

_რა იყო შეგჭამს ის ბიჭი?

_ეგრე ხო? მაშინ არც ამ სალათს შეჭამ და არც ნამცხვარს.მარიმ ხელები გადაჯვარედინა და ჩემს პასუხს დაელიდა.იცოდა ცდუნებას ვერ გავუძლებდი და დავთანხმდებოდი ამიტომ ეშმაკურად მომაპყრო თავისი მწვანე თვალები.

_Kაი კაი წამოვალ,ოღონდ იცოდე როცა მომბეზრდება მაშინვე უკან წამოვალ.Mარიმ მაგრად მიმიკრა გულზე და სულ დაავუიწყდა ჩემი სველი პიჟამოებით როგორ ავეკარი,მეც მაგრად მოვხვიე ხელები და მთლიანად ავესვეტე წინ მარიამი მიმიხვდა და უცებ მომიშორა კარებიდან მომაძახა 6 საათზე გამოგივლი და მზად იყავიო.

ხუთი საათიდან დავიწყე მზადება.გამოვიღე თეთრი ტოპი მაიკა,მოკლე ჯინსის შორტი ,ნაიკის კედები ,ქერა თმა გავიშალე ,მსუბუქი მაკიაჯი გავიკეთე და როცა მარი მოვიდა ერთად გავუდექით გზას.

**************

Uნივერსიტეის საკალათბურთო დარბაზში უამრავ სტუდენტს მოეყარა თავი.ვახომ მარიამი და ანიკა წინა რიგში მოათავსა და გვერძე მიუჯდა.ანიკა გაფაციცებით აკვირდებოდა გოგოებს რომლებიც კალათბურთელ ბიჭებს თვალებით ჭამდნენ,ანიკა უყურებდა მათ და თან გოგონებზე ფიქრობდა ასე რატომ იყვნენ დახამებულები,თუმცა როგორია არ გაეპრანჭო კალათბურთელ დაკუნთულ კარგი აღნაგობის მქონე ბიჭებს,რომლებიც არცერთ გოგონას დატოვებდნენ გულგრილს.უეცრად ყველა გაშეშდა ,გაჩუმდა თითქოს რაღაცას ელოდნენ და აი ისიც,მისტერ სიმპატიურობა გუნდის კაპიტანი გეგა.ოუ ნეტა ის დაგენახათ მაღალი ,შავგვრემანი ,შავი თვალები ,დაკუნUლი მოვლილი სხეულით და ღიმილით რომლითაც ყველა უნივერსიტეტის გოგო დაკერილი ყადა.ყველა მას მიაშტერდა ,მხოლოდ ანიკა უყურებდა ზიზღით რადგან იცოდა რა მექალთანეც იყო,როგორ იცვლიდა გოგოებს ყველას გულს ტკენდა და ატყუებდა.ანიკამ დაფეთებულმა ჭყიტა თვალები როცა მსაჯის შტვენის ხმა გაიგო,რაც იმას მიასწავლებდა რომ თამაში დაიწყო.გოგონა თავის ადგილს დაუბრუნდა და უღიმღამოდ დაიწყო თამაში ყურება.თამაში ძალიან გაიწელა, ბოლო წუთები იყო დარჩენილი დასრულებამდე როცა ანიკამ განაცხადა უნდა წავიდეო,მაგრამ ვინ აცალა? ამდგარი არ იყო როცა ფარისკენ ნასროლი სამქულიანი პირდაპირ სახეში მოხვდა და ძირს დაებერტყა.უცებ ყველა გაჩერდა მარიამი დაქალთან მივარდა წამოაყენა,დაქალი მიიხუტა.ირგვლივ გამეფებული სიჩუმე გეგას ხმამ დაარღვია.
_Mეგობრებო როგორც ჩანს გოგონა ტვალებიდან ვერ იყურება ,მოდით გავარძელოთ თამაში.თან ის თავსკარგადგრძნობს .

Aნიკა გაშტერებული უყურებდა და გაოგნებული იყო მის ასეთ საქციელზე ,გაოგნებული იყო მასზე გეგაზე,რომ არ მივიდა მასთან არ წამოაყენა და საერთოდ ბოდიშიც კი არ მოუხადა,გოგონამ ვეღარ მოითმინა და მის წინ ზურგით მდგომ გეგას დაუყვირა.
_Eი უზრდელო,ხეპრე შენთვის ბოდიშის მოხდა არ უსწავლებიათ?ანიკა ისეთი გაბრაზებული იყო სულ დაავიწყდა რომ იქ მათ გარდა უამრავი სტუდენტი ირეოდა.ბიჭმა ირონიულად გახედაგოგოს,მერე წინ აეკრო და ზემოდან ჩააშტერდა ცისფერ თვალებში რომლებსაც ისე ტყეჭდა რომ შეიძლებოდა გადმოსცვენოდა კიდეც.ბიჭმა ანიკასგან განსხვავებით შენიშნა ათასი თვალი რომელიც მათ უყურებდა,გოგონასთან მივიდა და ლოყაზე ხმაურიანად აკოცა.შემდეგ ტუჩები ლოყიდან ყურზე გადაიტანა და ხმადაბლა უთხრა
_Pატარა ლაწირაკო,ნუ დაგავიწყდება რომ აქ ხალხია,ბოდიშს გიხდი, მაგრამ მხოლოდ იმისთვის რომ ეგ ბურთი უფრო მაგრად არ გაგარტყი მაგ მახინჯ თავში.
Aნიკა გაბრუებული იყო,ვერაფერს ვეღარ ხედავდა, მის წინ ხომ მის უსიმპატიურესობა ყველა გოგოს გულთამპყრობელი იდგა ,რომელმაც აკოცა.გოგოს მთლიანად გააკანკალა და იგრძნო გეგას ცხელი ტუჩების შეხება რომლებმაც ლოყები სულ აუწითლეს,მაგრამ როცა მისი სიტყვები მოისმინა ამაზე გამწარდა და ერთი კარგად უთავაზა სახეში.Aნიკა სწარაფად წამოვიდა მაგრამ უეცრდაწ გეგამ წელზე ხელები შემოხვია და თავის მკლავებში მოიქცია,იგრძნო როგორ უთრთოდა გოგოს მისი შეხებისას სხეული,როგორ აუწითლდა ლოყები,ბიჭს გაეცინა მის ასეთ ბავშვურ საქციელზე და უფრო მაგრად მოხვია ხელები.არ იცის რატომ მაგრამ გეგას ძალიან მოუნდა მისი წითელი ტუჩები დაეგემოვნებინა ,დიდხანს არც უყოყმანია მაშინვე დაეწაფა გოგონას ტუჩებს და სანამ კარგად არ დანაყრდა ძლიერი ხელები არ მოაშორა მას.
Gოგონა გატრუნული იდგა.ეს ხომ მისი პირველი კოცნა იყო?რა იგრძნო მან? პეპლები, პეპლები მუცელში რომლებიც დაფრინავდნენ და არ ჩერდებოდნენ,სადღაც სხვაგან იყო ანიკა სხვა ადგილას სადაც ყველაფერი Fერადი იყო,სადღაც შორს იყო წასული საიდანაც ისევ გეგას ხმამ გამოაფხიზლა


__Mეგობრებო აი ასე დაემართება ყველას ვინც ტონს აუწებვს ტავად გეგა გაბუნიასთან.თვითონ გეგამაც არ იცოდა ეს რატომ გააკეთა მაგრამ თავის თავმოყვარეობას ვერ უღალატა,თუმცა ანიკა იმ დღიდან დარჩა მის გონებაში,მისი სამყარო დაიპყრო,ის არ გავდა სხვას ის მისი პატარა ,პატარა გოგო იყო,კალათბურთელის გოგო,რომელმაც მთლიანად დაიპყრო მისი გული.

Aნიკა გაოცებული იდგა და ვერ ხვდებოდა რა მოხდა მის თავს გაშტერებულ მეგობართან მარიამი მივიდა ხელი მოკიდა და გარეთ გაყვანას აპირებდა როცა გეგამ კართან მისულებს დაუყვირა.

__Aმით არ დამთავრებულა პატარავ,მე არ დავამთავრე ,შენ ჩემი ხარ,კალაბურთელის გოგონა!შემდეგ მოედნის ხაზთან დადგა და სამქულიანი დიდი სისწრაფით გააქანა ფარისკენ.


მეგობრებო ეს პირველი ისტორიაა რაც აქ დავწერე.ძალიან ნუ გამაკრიტიკებთ ვიცი ბვერი შეცდომებია.ღირს გაგრძელება?:**