ცოტახანში ჭიშკართან ორი უცნობი ბიჭი შევნიშე რომლებიც ჩვენსკენ იყურებოდნენ.მათგან ერთერთი ჩვენსკენ წამოვიდა
-გამარჯობა შეიძლება ერთი წუთი?(ის ბიჭი)თათიას უთხრა
-კი.გაკვირვებული გაჰყვა თათია.ლუკა ალეწილი სახით უყურებდა და კინაღამ გაიწია მაგრამ ბიჭებმა გააჩერეს.თათია იმ ბიჭს ელაპრაკებოდა მეორე კიდე გაღიმებული სახით მიყურებდა.გავბრაზდი და დავუბღვირე.დავინახე რომ ვაკომაც შენიშნა ბიჭის ეს მზერა რომელიც ასე საყვარლად მიღიმოდა.ვაკომ ბიჭებს რაღაც უთხრა და იმ ბიჭისკენ წავიდა.
-სად მიდის?(მე)
-ისეთი არაფერია(დემე)
-დემე(მე)ვაკოს გავხედე საშინელი სახიტ ესაუბრებოდა ბიჭს და ხელებით რაღაცას უხსნიდა.თათია და ის ბიჭი მოგვიახლოვდნენ თათიას შეწუხებული და დაბნეული სახე ქონდა.ლუკამ თათიას თვალებით ანიშნა აქ მოდიო თათიაც უყოყმაონდ მივიდა და იმანაც რაღაცის ახნსა დაუწყო.ბიჭს არ ესიამოვნა თათიას ეს ქცევა მაგარმ დიდად აღარ შეიმჩნია და მე მომიბრუნდა
-ანასტასია,შოკოლადი ბევრი არ ჭამოს ცუდად გახდებაო გიომ გადმოგცა.გაეცინა ბიჭს.მე გაკვირვებული ვუყურებდი ვინ იყო ეს ბიჭი ან ვიღაც გიო.
-ვინაა ეგ გიო?(ვეღარ მოითმინეს ბიჭებმა
-თქვენ ძმაკაცს რო ელაპარაკება ის არის.მიუთითა ბიჭმა ვაკოსთან ერთად მდგარ ბიჭზე
-ანასტასიასგან რა უნდა?(ნიკა)
-ანასტასია უყვარს.მტკიცედ თქვა ბიჭმა.
თვალები შუბლზე ამივიდა.ბიჭს და ვაკოს გავხედე რომლებიც მალე ჩხუბზე გადავიდოდნენ,გულიგამისკდა კინაღამ
-ანასტასიას შეეშვას შენი ძმაკაცი.და შენ რა გინდა თათიასგან?ან ეს რა არიი?ლუკამ წიტელ ყუთზე ანიშნა
-ვერ შევეშვები ბრატ.ირონიულად უთხრა ბიჭმა ლუკას-ეგ ყუთი კი შენ აღარ გეხება.(ბიჭი)
-მოდი შეეშვით ანასტასიას და თათიას სანამ ნორმალურად გელაპარაკებით.საუბრაში ცაერთნენ ნიკა და სანდროც.თვალი ვაკოსკენ და იმ ვიღაც გიორგისკენ გამექცა.ვაკომ ბიჭს საშინელი თალებით შეხედა და ჩვენსკენ წამოვიდა.ჩვენთან მდგომი ბიჭი კი იმ ბიჭი გიორგისკენ წავიდა.
-გოგოები შეიყვანეტ სკოლაში(ვაკო)
-არსადაც არ წავალ(მე)
-ანასტასია გეყოფა შედი შიგნით ზარიც იქნება ეხა(ვაკო)
-არათქო(მე)არსადაც არ ვაპირებ წასვლას(მე)
-სანდრო(ვაკო)ვაომ სანდროს ჩემზე ანიშნა და სანდროც ცემსკენ წამოვიდა
-სანდრო არ მოხვიდეეეე(მე)თქვენც შემოხვალტ(მე)
-ანასტასია შეყევი სანდროს(დემე)
-დემე კაი რა(მე)
-შემოვალთ ოღონდ შედი ეხა საქმე მაქ(ვაკო)
-გელოდები(მე)ვუთხარი მკაცრად
-კაი ხო კაი(ვაკო)
თათია ლუკას მუდარის თვალებით უყურებდა რომ რამე სისულელე არ გაეკეთებინა.ლუკამ ოდნავ გაუღიმა და თვალებით ანიშნა "ცუდს არაფერს გავაკეთებო"თათიამაც დამშვიდებული სახით ახედა და გუღიმა.ვაკო ბიჭებთან მივიდა რაღაც უთხრა და მერე ისევ ჩვენთან მოვიდა.
-შევიდეთ(ვაკო)ჩემთან მოვიდა წელზე ხელი ძლიერად მომხვია და სკოლის შესასვლელისკენ მიბიძგა.თავიდან ხელის მოშორება ვცადე მაგრამ უშედეგოდ ამიტომ წინააღმდეგობა აღარ გავუწიე.თათია და ლუკაც გვერდიგვერდ მოდიოდნენ.კლასთან რომ მოვედით ვაკომ და ლუკამ გვკითხეს
-დღეს რამდენი გაკვეთილი გაქვთ?(ლუკა,ვაკო)
-7(მე,თათია)
-კაი კლასთან დაგელოდებით(ბიჭები)
-ა........ვაკომ სიტყვა გამაწყვეტინა
-ვსო ხმა.მითხრა და გამიღიმა
-კაი წავდით ჩვენ(ლუკა)
-ხო მიდით და მოვალ(ვაკო)ბიჭებდი გავემშვიდობნენ ლუკამ თათიას თბილად გაუღიმა და წავიდა.დემე და თათიაც კლაში შევიდნენ და დავრჩით მე და ვაკო.დერეფანში ყველას ყურადღება ჩვენსკენ იყო ზოგი კი პირდაღებული უყურებდ ამაყად მიმავალ ბიჭებს.უცებ თათია გამოვარდა გარეტ ის წითელი ყუთი ნაგავში ჩააგდო და ისევ კლაში დაბრუნდა.მე და ვაკოს გაგვეცინა და ვაკო ისევ მე მომიბრუნდა
-აბა ჯიუტო ქალბატონო რაოო?(ვაკო)
-რაზე?ვუთხარი ეშმაკურად
-იმ ბიჭს აღარ გაეკარო.მითხრა სერიოზულად
-რატო?(მე)
-ტასო ჩემ ნერვებზე ნუ თამაშობ(ვაკო)
-მიყვარს ტამაში(მე)ვუთხარი ეშმაკურად
-ოხ ოხ ოხ(ვაკო)ვაკოსაც გაეცინა.-შედი ეხა კლაში(ვაკო)
მეგონა წასვლამდე კიდე რამეს იზავდა და რატომღაც ნერვები მომეშალა და ეტყობა ეს სახეზეც შემეტყო ვაკოს გაეცინა აშკარად მიმიხვდა ფიქრებს და სიცილით მიმიზიდა თავისკენ
-მოდი აქ(სიცილით)
-რას აკეთებ?(მე)
ვაკომ მჭიდროდ მიმიკრა და ცხელი ტუჩები ნაზად შემახო შუბლზე და სველი კოცნა დამიტოვა.ისადგილი სადაც მაკოცა ასე მეგონა დამეწვა,მისი შეხებისას გულმა უამრავი დარტყმა გამოტოვა.გონებამ კი უამრავი იმპულსები გააგზავნა სხულში.სუნთქვა გამიხშირდა მისი გულისცემა მესმოდა.გაეღიმა ვაკოს და ლოყაზე ცამომისვა ხელი.მის შეხებაში გართულს როდესა დერეფანში ხალხის მწველი მზერა ვიგრძენი მაშინ მოვიშორე ვაკო
-შედი პატარავ(ვაკო)
-სულელო.(მე)ვუთხარი და სწრაფად შემოვედი კლაში ვაკოს მალევე გაუცინარდა დერეფანში.
კლაში შესულს ტათია დამხვდა ანერვიულებული.ძალიან გამიკვირდა და მის გვერდით დავჯექი
-თათ რა გჭირს?(მე)
-არაფერი(თათია)
-გოგო რა გჭირს?(მე)
-..(ტათია)
-თათია(მე)
-...(თათია)
-გოგო არ გამაგიჟო ახლა(მე)
-აუ ტასო მეშინია(თათია)
-რატო?(მე)
-აუ გოგო(თათია)
-რა იყო მითხარი დროზე(მე)
-გოგო ის ვირიშვილი დამემუქრა(თათია)
-რაოოო?რა ჯანდაბა უნდა?(მე)
-უნ..და(თათია)
-რა რაა?(მე)
-უნდა მოგიტაცო მზად იყავიო(თათია)და ტირილი დაიწყო
-რაოო მაგას შ** ხომ არ აქვს ეგ როგორ გითხა (მე)ლუკას უთხარი(მე)
-არა გოგო გაგიჟდი(თათია)
-უთხარი გოგო მართლა რო მოგიტაცოს(მე)
-აუ მეშინია ტასო(თათია)
-მოდი ჩემთან ჩემო გოგო(მე)
-...(თათია)
-თათია ლუკას უნდა უთხრა(მE)
-არა არა გოგო მოკლავს(თათია)
-ხოდა ძალიან კარგი(მე)
-არა არა(ტათია)
-შენ თუ არ ეტყვი მე ვეტყვი.ვუთხარი და ტელე ამოვიღე.ტატია შემეწინაარმდეგა მაგრამ ვერაფერს გახდა ლუკას ნომერი ავკრიფე და დავურეკე
-ლუკა რას შვრები?სად ხარ?(მე)
-რავი უბანში ვარ თქვენ როგორ ხართ?(ლუკა)
-ლუკა შენთან სერიოზული საქმე მაქვს და მოდი რა სკოლაში(მე)
-რა იყო ტას ხო მშვიდობაა?თათიას რამე ხომ არ ჭირს?(ლუკა)
-გთხოვ მოდი და მოგიყვებით.ჩვენც გამოვალთ გარეთ არმაქვს დღეს სკოლის ნერვები.(მე)
-კაი ხუთ წუთშიმანდ ვარ(ლუკა)
თათიასთან შევედი დავაწყნარე და გარეთ გამოვედით.დარაჯი ჩვენი ძმკაცაია და უპრობლემოდ გამოგვიშვა.ზუსტად ორ წუთში ანერვიულებული ლუკაც მოვიდა თათიას სახე რომ დაინახა უფრო ანერვიულდა და მოგვაყარა
-რა ხდება?რა სახეები გაქვთ?რაგჭირთ?(ლუკა)
-ლუკა მისმინე თათიას ემუქრებიან(მე)
თათია ხმას არ იღებდა კედელს იყო აკრული დაა ჩუმად ტიროდა.მისმა ცრემლებმა ლუკა სულ გააგიჟა.
-რა ხდება ვინ ემუქრება არ გამაგიჟოთ?(ლუკა)
-ვინ და ის ბიჭი დილით რომ იყო(მე)
-რააააა?და რას ემუქრება ეგ ახვარი?(ლუკა)
თათიამ ხელზე მომქაჩა არ უთხრაო მანრამ ახლა უკვე ვეღარ გამაჩუმებდა
-უნდა მოგიტაცოო(მე)
-რააა?მაგის დედა მო***** მაგის დედა შე**** მოვკლავ იმ ახვარს(ლუკა) მის გინებაზე თათია სულ გაგიჟდა და ძირს დაეცა.ამის დანახვაზე ლუკა გიჟივით მივარდა და გულში ჩაიკრა.მეც ძალიან შემეშინდა მათ დანახვაზე
-ნუ გეშინია თათ ნუ გეშინია(ლუკა)
-........
-შენ თავს ვერავინ წამართმევს(ლუკა)
-............
-მიყვარხარ თათი მიყვარხარ(ლუკა)
ამის გაგონებაზე გაკვირვებულმა შეხედა თათიამ ლუკამ კი ცრემლები მოწმინდა და უფრო მაგრად ჩაიკრა გულში.გამიხარდა მათი ბედნიერება ვიცოდი თათიასაც უყვარდა და საიმედო ხელში ვტოვებდი ამიტომ მოვშორდი მათ.ეხა სკოლაში შესვლის თავი არ მქონდა სწრაფად დავტოვე იქურობა.სკოლის ეზოს სწრაფი ნაბიჯებით მოვცილდი და გადავწყვიტე ცოტა გამესეირნა.ნაუშნიკები ამოვიღე ჩანთიდან და ტელეფონის ამოსაღებად ჩავიყავი ჯიბეში ხალი მაგრამ სადაა ტელეფონი და გამახსენდა რომ თათიასთან რომ მივედითმე და ლუკა დამივარდა მაგრამ მაშინ მაგისთვის არ მცხელოდა ვიფიქრე მერე ავიღებთქო და აჰააა დამავიწყდა.ეხა კიდე ასე სულელივით მივაბიჯებ ქუჩაში და სხვა ქუჩაზე ისე გადავუხვიე ვერც შევამჩნიე მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე .თბილისის ქუჩები 5 თითივით ვიცი ამიტომ გზას გავუყევი.


ბავშვებო ძალიან ძალიან დიდი ბოდიშით დაგვიანებისთვის.ვიცი დიდი თავიც არ არის მაგრამ მართლა ვერ მოვახერხე უფრო დიდის დადება.ვეცდები დიდი თავები თუ არა ყოველ დღე მაინც დავდო ცოტა პატარა თავები.გთხოვთ რა შეაფასეთ ძალიან მეწყინება თუ მხოლოდ ორი სიტყვით"კარგია გააგრძელე"შემოიფარგლებით.მაინტერესებს თქვენი აზრი კრიტიკაც არ დაიშუროთ.შეცდომებისთვის ბოდიშით.მიყვარხართ ყველა ძალიან