ხო და სად გავჩერდი, საქართხელოდან დიდი ხანია წამოვედი როცა 11 წლის ვიყავი დედა გარდამეცვალა მამაჩემს კი იქ გაჩერება აღარ შეეძლო, და ამერიკაში გადმოვედით. დედა ავარიაში დამეღუპა ის ჩემთვის ყველაფერი იყო. ცუდათ ვიყავი, ადრე სულ ლაღი და მხიარული ვიყავი ახლა კი ჩაკეტილი ბავშვი . მამა ძალიან ნერვიულობდა ჩემზე და ექიმთან წავედით. მაინც არაფერი. ამერიკაში ცოტა დავუბრუნდი საკუთარ თავს. როცა მამამ მითხრა რომ საქართველოში მივდიოდით ძალიან გამიხარდა. ფრენა დილის შვიდ საათზეა , ბარგი ჩავალაგე და ჩემს აქაურ მეგობარს ანას დავურეკე . ხო ისიც ქართველია უბრალოდ გარკვეული მიზეზების გამო ცხოვრობს ამერიკაში.
-ანუსს რას შვები?_ხმის ამოღება არ ვადადე
-რავი ლიზუ რას უნდა ვშვებოდე
-გოგო გამო რა ჩენთან
-რა ხდება ? მშვიდობაა?_ ტელეფონში რო ვუთხრა მივდივარ მეთქი გადაირევა.
-გამო და გეტყვიი.ააუ ანნ გთხოვ ჩიფსი წამოიღე რა_მუდარის ხმით ვუთხარი.
-კაიო წამოგიღებ. გოგო მწც უნდა გითხრა რაღაც თან_დაბნეული ხმით მითხრა.
-კაი გელოდებიი
-კაიი_ ანას გავუთიშე და სამზარეულოში გავედი:
-ლუუსიიი რას მიკეთებ ? _ლუსი ჩვენი მოსამსახურე იყო მაგრამ მას ყოველთვის ლუსის ან დას ვეძახდი აქ რომ ჩამოვედით ის მივლიდა მასწავლიდა ყველაფერს ის და მამაჩემი რომ არა ალბათ....
-პიცას რას უნდა გიკეთებდე_ღიმილით მითხრა
-ვაშაააააა_ტაში შემოვკარი._ შენნარი მეორე არ არსებობს ლუს_მოვეხვიე.
-ოოხ შე პატარა აფერისტო. ბარგი ჩაალაგე?_გადმომხედა მე.
-აბა რა_ამ დროს კარზე ზარი იყო
-ამმმ ანა იქნება_ვუთხარი და კარის გასაღებად გავარდი.
კართან ანა იდგა ჩიფსებით და შოკოლადებით ხელ დამშვიდებული.
-შეემოო_იმხელა ხმაზე ვიკივლე ანა შეხთა რაზეც მე ავხარხარდი.
-უიმეე რა მაიმუნუ გოგო ხარ ლიზიკო რა _ ხო ლიზიკოს რო მეძალიან არ მსიამოვნებს , ვცოფდები.
-ანამარიაა_დავეჭყანე .
-ოოო გვეყოფა._ შემოვიდა მერე ჩემს ოთახში ავედით ბარდი რო დაინახა შემომიტრიადა
-ლიზი ესს რა?_ გაოგნებულმა მკითხა
-ბარგია_ვითომც არაფერი ისე ვუთხარი.
-მაგას მეც ვხედავ. მოიცა რაა?_ლეკვის თვალებით გამომხედა.
-ანა მაგისთვის დაგიბარე რო საქართველოში მივდივარ და ეგ უნდა მეთქვა_თავი ცავღუნე. მეთქი იტირებს შემევეწება მარა შენც არ მომიკვდე.
-ააუუუუ აეეეეეეეეე ისესსს_ ისე კიოდა კინაღამ დავყრუვდი.
-მოიცა რაა ? _ნაყწენმა ვკითხე
-რა და შენ მიდიხარ საქართველოში და მეც_აღტაცებული იყო ანა.
-რაა ?
-რა და დღეს ჩემებმა მითხრეს როო_ანა გარერდა ტაშს უკრავდა.
- ნუ დამაწყვიტე ნერვები რა გითხრეს?_ნერვებ მოსლილმა ვუთხარი.
-რა და მამაჩემა გერმანიაში ახალი ფირმა გახსა და 1 წელი იქ უნდა იყვნენ , ხოდა მე არ მინდა გერმანიაში და საქართველოში წავალ თქო_გაოგნებული ვუყურებდი აზრზე რო მოვედი მეც ავყევი ანას
-აუუუუუუუ ანუუუსს რა მაგარიაა ეე. მე იქ სწავლას ვაგრელებ ერთ კლაში ვიქნები ვაუუუ . _ძაან გამიხარდა
-აბა რაა უი რომელი რეისით მიდიხარ ? მე ამ დილით შვიდზე
-აჰაჰჰაააჰაა მეც მეც შვიდზე _ მერე ფილმს ვუყურეთ ლუსის გაკეთებული პიცა დავაგემოვნეთ ანა რო წავიდა თორმეტი იყო ბარგი არ ჩამილაებიაო და მე სოცილურ ქსელებს გადავხედე იქაც საინტერსო არაფერი არ იყო. მერე ლეპტოპი მაგიაზე დავდე და ოთახს მივაშურე. სააბაზანოში შევედი ერთი საათი ვიყავი ვფიქრობდი. ხო ვფიქრობდი რო ჩავიდოდი რა იქნებოდა.მერე გამოვედი და ცივ ლოგინში და სიზმრების სამყაროში გადავეშვი.
დილით კარებზე კაკუნმა გამაღვიძა ლაშა იყო (მამაჩემი)
-ლიზზა ადექი მაა არ დაგაგვიანდეს.
-აუუუ _ ამოვიზმუვლე რაღაც არაამქვეყნიურ ენაზე.
-საქართველო გელოდება._მითხრა და ოთახიდან გავიდა. მეც წამოხვტი ამაზანაში შევედი . მოვწესრიგდი და გამოვედი . შავი ელასტიკი ნაიკის კედები და ერთი ურალო მაისური ჩავიცვი ხელში პატარა ჩანთა დავიკავე, ოთახს თვალი მოვავლე და გამოვედი. მამაჩემი აქ რჩებოდა დავემშვიდობე ლუსის რჩევები გავითვალისწინე და ანას მივწერე "ანუს გამოვეედი სახლიდან აეროპორტში გნახავ" პასუხმაც არ დააყოვნა "კაიი" აეროპორტში რო მივედი ანა დავინახე დავექანე და შემოვახტი.
-ეეე ვიროოო_შეწუხებული სახით მითხრა ანამ.
-ძროხაა !!_ არც მე დავინდე. ამ დროს გაისმა ხმა რომ ჩვენი ცასხდომის დრო იყო . თვითმფრინავში როგრც კი ავედით მეც და ანამაც ნაუშნიები მოვიმარჯვეთ, ორივეს ჩაგვეძინა. რომ გავიღვიძეთ ხალხი დგებოდა უკვე "ყოჩაღ ჩვენ" გავიფიქრე და ანას გავხედე რომელსაც ჯერ კიდევ ეძინა
-ანაა ჩამოვედით_ვახარე მე.
-ვაუუ რა მაგაარიაა_ აეროპორტიდან გამოვედით ჩემს ძველ სახლში მივედით ძალიან მომენატრა აქაურობა. როგრც მახსოვს მხოლოდ ერთი მოსამსახურე იყო ლელო. ისიც გამოვიდა სამზარეულოდან.
-ლიზა?? ჩემო პატარა როგრ შეცვილხარ მართლა შენ ხარ ? _გაოცებული იყო ლელო მეხვეოდა და მკოცნიდა.
-კი ლელო მართლა მე ვარ_გახარებულმა ვუთხარი
-უი ხო ეს ჩემი მეგობარია ანა ანა ეს ლელოა._ ანას და ლელოს ერთმანეთი გავაცანი ანას თავის ოთახი ვუჩვენე მეც ჩემი ოთახისკენ ავიღე გეზი რომ შევედი ჩემი პარატა ჩანთა მოვისროლე და ლოგინზე დავემხე ჭერში ვიყურებოდი და არაფერზე ვფიქრობდი. მერე აბაზანაში შევედი ალბათ 2 საათი ვიყავი. რომ გამოვედი ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი სადაც ლელო და ანა საუბრობდნენ.
-ლიზა არ გშია? _მკითხა ლელომ.
-რას მაჭმევ ? პიცასს ხო ? _ გაკრეჭილმა ვკითხე
-ხო აბაა რააა.
-ანა შენ რას შვები_ვკითხე ანას რომელიც ლეპტოპში იყო ჩამძვრალი
-რავი აბა ფეისფუქე ვარ._ისე მითხრა არც შემოუხედავს
მერე პცა ვჭამეთ ლელოს ველაპარაკებპდით ისე გავიდა დრო ვერც გავიგეთ.
-აუ რომელი საათია მეც არავთქვი რატო მეძინება მეთქი_თქმა ანამ.
-და რომელია_ინტერესით ვკითხე
-რომელი და ოთხი დაიწყო_მითხრა ნამძინარევი ხმით ანამ.
-კაი გოგოებო წავედი მე დავიძინებ_ლელო დაგვემშვიდობა და დაგვტოვა მერე ანამაც თქვა მეძინებაო და წავიდა . დავრჩი მარტო ჰმ! რა მეკეთებინა ? ავდექი და გარეთ გავედი თან ფული წავიღე. მეც არ ვიცი სად მივდიოდი მერე უბანთან ბიჭები შევნიშნე უცბად რომელიღაცამ დამიძახა
-ლიზა? _მივიხედე და ჩემი ბავშობის მეგობარი გიო მოვტრილადი და რასაც ქვია თვალე გადმომიცვივდა
-გიოო? ვაიმე არ მჯერაა_გახარებული შევახტი
-ლიზუუ ეს შენ ხარ ? შე ცუდო როდის ჩამოხვედი აუ როგრ მომენატრე იცი ? _ ლაქლაქებდა გიორგი
-დღეს ჩამოვედი . აუ არ მჯერა რომ მიცანი_გახარებულმა ვუთხარი და კიდევ მომეხვია.
-შენ გეგონა დავავიყდი რა დებილი ხარ_როგრც იქნა მოვრჩით ხვევნას და ერთმანების მოკითხვას მერე იქ მყოფი ბიჭები გავიცანი
-უი ლიზ ესენი არიან ჩემი ძმაკაცები_მე გადმომხედა
-ნიკა, დათა და საბა_ბიჭებს გავუღიმე მერე გიომ ბიჭებს ჩემი თავი გააცნო თუ ვინ ვიყავი. მერე გიოს ვკითხე
-ღამის ოთხ საათზე აქ რას აკეთებ ? _წარბაწევით ვკითხე
-მე?
-არა მე _ გავეკრიჭე
-შენ? არ მითხრა რო არ გეძინებოდა_ღიმილით მკითხა
-ოო მაგის თქმას ვაპირებდი რაა_მობეზრებულად ვუთხარი
-კაი წავედი მაგრად და შეგეხმინები გიუშშ_დავემშვიდობე და სახში წამოვედი სახში შესული ეგერევე აბაზანისკენ ავიღე გეზი მალე გამოვედი რომ დავწექი რვა ხდებოდა ისე კარგად მეძინა რო. დილით ანამ გამაღვიძა გამომკითხა სად ვიყავი და ვინები ვნახე მერე ლელო შემოვიდა ოთახში
-ლიზა ანა აბა მითხრი რას შეჭამთ ?
-პიცას_ერთ ხმათ ვუთხარით და გაგვეცნია. მერე ორივემ დატოვა ოთახი აბაზანაში შევედი . ჩემდა გასაკვირად მალე გამოვედი და ტანსაცმლის კარაგად მივაშურე დიდი ფიქრის მერე ერთი სარაფანა გადავიცვი და დაბლა ღიღინით ჩავედი პიცა ვჭამეთ მერე რაღაცაზე ვიცინოდით მერე ერთმა იდეამ დამარტყა თავში
-ანააა წამო გავისეირნოთ გინდა ? თნ იმ ბიჭებს გაგაცნობ_გახარებლმა ვკითხე ანას
-რავი გავიდეთ წავალ ჩავიცმევ_მეც ანას მივბძე და ოთახში ავედი დახეული ჯინსები და თეთი მაისური ჩავიცვი ფეხზე უბრალო კედები თმა ავიწიე და გავედი ანას კარგად იყო . გარეთ გავედით და ბიჭები ჩვეულ ადგილას იყვნენ მეც მათქენ წავედი
-გიოოოო როგორ ხარ ? _მათ მივუახლოვდი
-ვა ლიზ რავი შენ
-რავი უი ეს ჩემი დაქალია ანა _ ბიჭებს ანა გავაცანი მერე სკამზე ჩამოვჯექით ანა და გიო ერთმანეთს დააშტერდნენ მე გამეღმა და ბიჭებს ვუსმენდით. ბევრი ვისაუბრეთ მერე მე წამოვედი დავიღალე ძაან ანა იქ დარცა გიომ მე გამოვაცილებო მერე მე მარტო ხო არ გამიშვებდნენ და საბამ გამაცილა გზაში სიჩუმე მან დაარღვია
-ლიზა ხო ?
-ხო _თბილათ გაუღიმე
-ლიზა რამდენი წლის ხარ
-თხუთმეტის შენ?_ამაყად ვუძთხარი
-მე ჩვიდმეტის_გამიღიმა, ისევ ორივე ვდუმდით სახლამდე რომ მივედით თბილათ დამემშვიდობა და წავიდა.


გამარჯობააა, მე ამ გვერდზე ახალი ვარ დღეს დავიწყე ისტორიების წერა. ეს ჩემი პირველი ისტორიაა . ველი თქვენს შეფასებას ღიირს რომ გავაგრზელო. ველი კრიტიკაც და თბილ სიტყვებს<3