ჩემო საყვარლეებო, მე დავბრუნდი ახალი ისტორიით,აი ესე უცებ წამომიარა თავში რაღაცამ და იდეა გამიჩნდა ისტორიისა,ასე რომ იმედია მოგეწონებათ.....

********

ელენე დევდარიანი 18 წლის ჩვეულებრივი გოგოა, გარეგნობით ლამაზი თეთრი ლურჯთვალება, პატარა და აპრეხილი ცხვირით,ეს ცხვირი რუსი ბებიისგან ერგო, მაღალი და გრძელფეხება არ ყოფილა,მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ დაბალი და დაგრეხილი იყო, არა ძალიან კარგი ტანადობის საშუალო სიმაღლით და არც გამხდარი არც მსუქანი,ასე რომ ამბობენ ხოლმე ხორციანი (ოღონდ ჯანსაღად გაგებული ხორციანი),ხასიათითაც ძალიან საყვარელი და კარგი იყო,არ მოიწყენდით მასთან,მაგრამ როგორც ყველას მასაც ჰქონდა სევდის შემოტევები,რთული ხასიათი ნამდვილად არ ჰქონია, ჯერ მარტო ერთი შეხედვით იყო საყვარელი და ლამაზი,მოპუსკული და რაღაცნაირი კოხტა.ბიჭებისგან ყოველთვის შორს იკავებდა თავს არ ჰქონდა ხშირი ურთიერთობა მიუხედავად მათი აქტიურობისა,რადგან სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ბიჭებში გაიზარდა ძმა ყავს 10 წლის, დეიდაშვილები ბიჭები 3 ნი და ალბათ მიხვდებოდით რომ ელენეზე მზე და მთვარე ამოსდიოდათ.

ერთადერთი გოგო ყოველთვის განებივრებული იყო მათი ყურადღებით და არ აძლევდნენ საშუალებას რომელიმე ბიჭთან ზედმეტად ახლო ურთიერთობა ქონოდა და არც არავის აკარებდნენ ისეთს ელენიკოს, სწორედ ეს იყო მიზეზი იმისა რომ ელენეს აქამდე შეყვარებული არ ყოლია რასაც ძალიან განიცდიდა და თუ ვინმე მოწონდა თავისთვის ჩუმად,მისი გულის გარდა არავინ იცოდა ეს ნუ რა თქმა უნდა მეგობრების ჩათვლით.
ბევრჯერ უჩხუბია „ძმებისთან“ რომ ასე არ შეიძლებოდა მაგრამ ვის ესმოდა? ყოველთვის ისინი იმარჯვებდნენ...


ამ ძმებიდან განსაკუთრებით გამოირჩეოდა მიშო,რომელიც უფროსი იყო დანარჩენებზე და შესაბამისად ყველაზე მეტად ეს აკონტროლებდა და ყველაზე მეტს ეს აქტიურობდა,დანარჩენებიც მაგრამ მთავარი სიტყვა მაინც მიშოს ეთქმოდა დანარჩენები ცოტა ლმობიერები იყვნენ...

ელენე აბიტურიენტი იყო და მართლა დაუზოგავად სწავლობდა და შრომობდა,რომ სასურველი შედეგისთვის მიეღწია, საერთაშორისო ურთიერთობებზე ჩაებარებინა და სასურველ უნივერსიტეტში მოხვედრილიყო დაფინანსებით,მიუხედავად იმისა რომ მის მშობლებს არაფერი უჭირდათ. დარბოდა მასწავლებლებიდან მასწავლებლებში მისთვის ყველა დღე ერთფეროვანი იყო...

ერთ ჩვეულებრივ დღესაც თავის გოგოებთან ერთად ქეთოსთან და სალისთან ერთად საჭმელად ერთ კაფეში შევიდა,მასწავლებლამდე დრო ჰქონდათ...
-გოგო შეეშვი მაგ მობილურს თავი და რამენაირად დაგველაპარაკე (ქეთო)
-აუუ შემჭაამა მიშომ რაა, რატო იყავი 10 საათზე კლუბშიო..აი მაშინ ქეთის დაბდღეზე რო ვიყავით, დებილია რეებზე ჭედავს პროსტა ნერვები მეშლება რაა
-აუ ეგ რა პათოლოგია როდის უნდა დაგანებბოს თავი? შენ თავს ვფიცავარ მე მეშინია უკვე მაგისი (სალი)
-შენ კიარა მე მეშინია ხოლმე.... უცე ელენეს მობილურმა დარეკა დახედა მიშო იყო ერთი ამოიხვნეშა და უპასუხა...
-ეხლა მობილურზე უნდა ჩამიტარო ლექცია?
-აუ ელენე ძაან გთხოვ რაა თუ საჭიროა ჩაგიტარებ კიდეც
-აბა რატო დამირეკე
-ისე მოგიკითხე არ შეიძლება?სად ხარ?
-საჭმელად ვარ
-ხოდა სად?
-ვაიმეეე ბარემ დაცვა დამიყენე და ეგაა რო შენ მაგივრად სუ უკან დამყვებოდეს
-ელენე ძაან გთხოვ მაგ ცინიკოსობას,ძაან კარგად იცი როგორც მიყვარხარ
-არ გიყვარვარ შენ მე
-შენ თავი რამეს მიარტყი?
-კი, აი რო აღა გეყოლები,ან მოგტაცებენ ჩემ თავს ან გავთხოვდები ან მოვკვდები მერე დამაფასებთ ყველანი ვოტ ტაკ
-რეებს ლაპარაკობ ვერხარ?
-კი თქვენ გამაგიჟთ უკვე უთქვენოდა ნაბიჯი ვერ გადამიდგამს
-კაი გეყოფა და მითხარი სად ხარ
-საჭმელად კაფეში თქო ვაა, ვსო მოვრჩი,პაკა ... და გაუთიშა იცის ცუდად მოექცა მარა იმდენად დაღალა ამ ერთფეროვნებამ უკვე ვეღარ იკავებს თავს
-ვაა ელე საღოლ,ისე ეგრე რო გააგრძელო იქნებ დაგანებოს თავი?
-უფფ მოიკლავს თავს,კაი წამო წავედით რა დაგვაგვიანდება


გოგოები ადგნენ,ჩაიცვეს და გავიდნენ....გაკვეთილი ისე გაიწელა რამის დაეძინა ყველას... ძლივს გავიდა 2 საათი ჩქარა გამოვიდნენ ბინიდან რომ სახლში წასულიყვნენ, მაგრამ ელენე ისევ მასწავლებელთან მიდიოდა...გაჩერებაზე დადგნენ სამივე და ტრანსპორტს ელოდნენ, დაახლოებით 10 წუთი ელოდნენ, ცაც მოიქუფრა და თითქოს საწვიმად გაემზადაო...

უცბად შავმა BMW-მ გოგოებთან შეაჩერა, გოგოებს არ მიუქცევიათ ყურადღება იმიტომ რომ იქვე გაჩერება და პარკინგი იყო, რაღაცაზე იცინოდნენ გოგოები,როდესაც სამი დიდი ტანის ბიჭი გადმოვიდა უცბად ელენეს ხელი დაავლეს,პირზე ააფარეს ხელი თუ ნაჭერი, მანქანაში შეტენეს რასაც ქვია და მოწყდნენ ადგილას, სალი და ქეთო დაბნეულებს არ იცოდათ რა ექნათ უაზროდ იქნევნდნე ხელებს და პირს აღებდნენ თურმე მათ არ ესმოდათ თორე იმხელა კიოდნენ ყველა მათ მივარდა,არადა უამრავი ხალხი ირეოდა და ფაქტიურად ყველამ დაინახა მოტაცების ფაქტი, გოგოებს ელენეს არავისი ნომერი არ ჰქონდათ არ იცოდნენ რა ექნათ, ხალხს სთხოვდნენ დახმარებას მანქანის ნომერი იქნებ დაინახეთო, გადაწყვიტეს ჯერ მშობლებისთვის არ ეთქვათ და თვითონ გაერკვიათ,მაგრამ უკვე საღამო იყო ვერაფერი გაარკვიეს და გადაწყვიტეს დაერეკათ დედამისისთვის,დამრიგებელს სთხოვეს ნომერი...

სალის თქმა და ქალბატონი ინგას კივილი ერთი იყო ააწიოკეს ყველაფერი, პოლიციაში არ დაურეკავთ, სალი და ქეთაც ელენესთან სახლში იყვნენ....


მიშოს მობილური აწკრიალდა...დახედა დეიდამისი იყო.. ნეტა რაუნდა ამ შუაღამისასო კი გაიფიქრა და აიღო
-ხო დეიდ,როგორ ხარ?
-მიშო ... ხმა გაუწყდა ქალს
-რახდება ინგა? რახმა გაქ? მშვიდობა?
-ელენე მოიტაც... ეს.. სლუკუნით უთხრა ქალმა
-ამის დედაც შ****ი როდის?
-არვიცი ზუსტად შუადღისას ალბათ.
-ფუ ამისი... და გათიშა .. მის ძმებს ძმაკაცები ყავდათ და ერთამბავში იყვნენ დედამისს ლელას არ ეძინა, ელოდებოდა ბიჭები როდის წავიდოდნენ.. მიშო შევარდა გამწარებული ბიჭებთან.. ისეთი შევარდა გაოცებულებმა შეხედეს მიშოს
-რა მოხდა რა სახე გაქ?
-რა რა სახე მაქ გული თუ არ გამისკდება არვიცი, ჩაიცვით მივდივართ
-ეე მოიცა რა ხდება ტო?
-ელენე მოიტაცეს... და თავში წაიშინა ხელები
-ფუ ამის დედა მ**** ვინ გაბედა მაგისი დედა **** როდის მოხდა?
-არვიცი რავიცი მე შუადღისას ალბათო.. ამდროს ლალი შემოვიდა რახდებაო
-ლელა დამშვიდდი ძან გთხოვ პანიკები არ გვჭირდება (ქალს უკვე სახე ეჭრებოდა)ელენე მოიტაცეს,არვიცით რა როგორ სად... ქალმა ერთი ვაიმეო იკივლა
-აუუ დაწყნარრდი რა არ შევარჩენ არავის ხოიცი,ადექით თქვენ კიდე დროზე მივდივართ ინგასთან სახლში, მაგისი გოგოებიც იქარიან და ისინი გვეტყვიან... დროზე დროზე!!!


აბა რას იტყვით?? ველოდები იცოდეთთ აზრი მაინტერესებს ღირს გაგრძელეება?