მნიშვნელოვანი არაფერი ყოფილა იქოდან ერთად გამობრუნდნენ ლიზუ და ანდრეა ... ეს არაფერი მაგრამ ჩვენი ნიკუშა კი საეჭვოდ უჟუჟუნებდა თვალებს ლიკზიკოს და მართალიც აღმოვჩნდი
- რაგჭირს ბიჭო შენ?
- იტყვი?
- გულს ნუ ამარევინებ - გაურკვევლობაში მყოფი სამი ძმაკაცი კითხვებს აყრიდა ოთახში მოუსვენრად და დაფიქრებულად მოსიარულე ნიკუშას
- ანდრეა
- რა ანდრეა?
- ანდრეა პატარაშვილი
- მკლავჭიდელი?
- ხო ეგ
- მაგასთან რა საქმე გაქ შენ ?
- ლიზასთან აქ საქმე
- ვინ ლიზა ბიჭო შენი?
- ხო ჩემი- ხელი ჩაიქნია
- რაღა დროს ლიზაა კარგი გა ****დი
- ისევ გიყვარს არა? - არაფერი უთქვამს ცოტახანს კიდევ ურტყდა წრეები და მერე დაიწყო
- რამე უნდა მოვიფიქროთ რა ლიზაც ისეთ პონტშია აქამდე თუ არავის იკარებდა იმასთან სხვანაირი ხდება სუ სხვა ლიზაა გესმის ვაკო?
- და მერე იტყვის არაო !
- კაი და რამე მოიფიქრე?
- მე ვიცი : ანკას დაქალი თუ იცი ვინაა?
- გამოცნობა რო მდომებოდა პორტი ბოიარდში წავიდოდი
- ანდრეას ყოფილი ხო იცით ჟურნალშიც გაიჩითნენ ერთად
.....
ლიზიკომ სახლის კარი რომ შეაღო მონატრებული დაეშვა სავარძელში, მეგობრისთვია დატოვებული ძაღლი ისევ ფეხებთან მოუცოცდა და მეგობრის მოსვლით გახარებულმა თამაში და ყეფა დაიწყოო
- მომენატრე შე ოხერო - ძაღლმაც ამოიყეფა მეც მომენატრეო
- ელე ხოარ გაგაბრაზა ამან
- კაი რა მაგან ვინ უნსა გააბრაზოს შენ ის თქვი იქ რა ხდებოდა
- ანდრეა ჩამოვიდა
- სად გოგო აჩისთან ? - თავის ქნევით უპასუხა დაქალმა და თვალებით ანიშნა დასხმულ ყავაზე ჯერ გააკეთე და მერეო
- ამოღერღე ახლა
- მაგის ნაცნობი თუ ძმაკაცია რავიცი, აქამდე მაგათ სასტავში ანდრეა არ მინახავს ხოდა იქ დაგვადგა კიდე იცი ვინ იყო იქ?
- ვინ
- ნიკუშა
- კანდელაკი?
- ხო
- ეგ მილანში არ თამაშობდა?
- ხომარა იქ იყო რო დავინახე რაგცნაირად შემაკანკალა
- კაი ? !
- ხო და ვიღაც ყადა თან საცოლის პონტში მარა გოგოს აშკარად ეტყობოდა მომავალი რო ვერ იქნება რა ... ნიკუშა მასეთს არ მოიყვანს ნაშა უფრო იყო ვიდრე საცოლე - გოგოებმა კიდევ ბევრი იჭორავეს აღამაღლეს და მიწაზთან გაასწორეს ნიკუშა და კიდევ ბვერი მისნაირი

ყვავილები იყო
ვარდებიც იყო
რაფაელოს თაიგულიც იყო
წარწერებიც იყო
" ჩემი დოპინგიო"
" ჩემი გუკოზაო"
ანდრეაც იყო
და ნიკუააც იყო
მაგრამ ლიზა იყო აქ მთავარი
მას რა უნდოდა ეგ იყო მთავარი
იმას ენატრა და ამსრულებლებიც გამოჩნდებოდნენ
მაგრამ მთავარია ლიზას გულში რა იყო
ანდრეას წასვლამდე ორი კვირა რჩებოდა მერე მოსკოვში მოფრონავდა
რა იქნებოდა ნიკუშა და ლიზა
თუ
ანდრეა და ლიზუ? !
აი ეს მე და ჩემმა ქეიბორდმა ვიცით და თქვენ კი ლოდონი მოგიწევთ
დეკემბეი იყო
თბილოში თოვი არ იყო მაგრამ ლიზუმ თუ ინატრა მსრულებელიც აგერაა მე ვიკითხო თორე ....
ბაკურიანიო
მეგობრები და რაც მთვარია თოვლი
-ლიზუ დაბლა გელოდები
- ჩამოვდივარ- ბიჭს ლოყაზე აკოცა უხეში წვერი რომ იგრძნო დაიჯღანა ეს რა მოდა შემოვიდაო
აქამდე სილამაზე მსხვერპლს თუ მოითხოვდა კოცნა მოითხოვს ახლაო აბუზღუნდა დილიდან ლიზუ ანდრეას უბრალოდ ეღიმებოდა მის ბავშვურ საქციელზე მაგრამ ყველანაირად ცდილობდა თავის შეკავებას იცოდა ლიზას რომ დაენახა გაბრაზდებოდა დამცინიო...
თოვლი იყო
ანდრეა იყო
ლიზუ იყო
და ანდრეას სამეგობრო იყო
დასმახსოვრებელიც ბვერი იყო და სურათიც იმაზე მეტი
- ლიზუ გაჩერდი წაიქცევი რა ნუ მირბოხარ და ვსო აი ვჩერდები მე აღარ მოგდევ
- სუსტი ხარ აღიარე რომ ხარ- ბიჭმა ალმაცრრად გახედა და წამებში ხელებშორის მყოფ ლოზას თვალებში ჩახედა
-საგიეროდ ყველაფრის არ მჯერა- ახლოს იყვნენ ძალიან ახლოს მილიმეტრები იყო და ანდრეას ამღვრეული თვალებში დაბნეული გოგონა ირეკებდა სახე უფრო ახლოს რომ მოუტანა ლიზამ თვალები უნებურად დახუჭა ანდრეას გაეღიმა
-აკოცა?!
-ხო აკოცა
არა იქ არა, დახუჭულ თვალებზე აკოცა....
-რატო?! განა ლიზა არ უშვებდა ?
არა !
-ანდრეას არ უნდოდა?
არა! მაგრამ იცოდა რომ ჯერ დრო არ იყო...
ერთი კვირა ისე მიეწურა ანდრეას რომ ვერ კი გაიგო
-ანდრეა და ლიზუ?
იმედი არსებოდა ყველაფერი შეიძლებოსა მომხდარიყო
23 დეკემბედი იყო
ფრენა 25ში იყო
ლიზა უნივერსიტეტიდან ახალი გამოსული იყო და ძალია მოშიებულს მუცელი ნათესავებს ახლოდან უკითხავდა
საყვარელი კაფის კარები შეხსნა და ფანჯრისკენ მიდიოდა როცა ...
- ლიზა?- ვიღაცის ხმა მომესმა ზურგს უკან
- ვაა ანკა როგორ ხარ?
-რავი ვარ რა... ვინმეს ელოდებიი?
-მ... არა -ლიზა ანკასთან დაჯდა
- მე დაქალს ველოდები გეცოდინება ლიკა დეკანოზიძე მომღერალია
- ხო დაახლოვებით ვხვდები ვინცაა- უხერხული სიჩუმე ჩამოვარდა და ამ ყველაფრის გასანეიტრალებლად ლიზამ კითხა
- ნიკიშა რას შვება?
-არ მიყვება არაფერს და შესაბამიაად გარეგნულად არაუშავს - ნუკუშას აშკარად გოგოს მოშორება უნდოდა ეს მისი ძველი ტაქტიკა იყო
ხო გაახსენდა...
- აი მოვიდა
- მანიშნა გრძელფეხება სავსე გოგოზე ,ძალიან ლამაზიაო ლიზას მემაც აღიარა დ ლიზამაც ხოვო დაეთანხმა, გოგოს თვალიერებას რომ მორჩა იმ მანქანისკენ გაიხედა საიდანაც გოგონა ჩამოვიდა მანქანა ეცნო და მძღოლი რომ დაინახა ტვინში სეროოზულმა ცვლილებამ იჩინა თავი . გოგონამ რომ აკოცა აი მანდ უკვე ფსიხოზის ტესტის ჩატარება მე პირადად აუცილებლად მიმაჩნდა ... გოგომ ტანის რხევით შემოხსნა კარი და ლიზას პირდაპირ ანკას გვერდით მოკალათდა ღიმილი საშინლად უხდებოდა ლიკას და ლამაზი კბილებია გამოჩენა პიკი იყო
ლიზა სერიოზული კონურენტის გამოჩენა ტვინმა რომ გადახარშა სეროოზილად აღელდა
- დაინახე ანდრიკომ მომიყვანა - დაჟე კოო? გაიცინა აალტელეგრომ და ლიზას ნერვებზე სიმღერა განაგრძო
- მერე ?
- შევრიგდით- მოიცა როგორ ეს ....ლიზა ცოტა ჩაფიქრდა ანდრეასთან შერიგდა ანუ ძველი ნაშა ან შეყვარებულია და ახლა ერთად არიან
- მერედა ზეგ რო მიფრინავს?
- გოგოებო მე წავალ ლექციები მეწყება და უნდა მივუსწრო
- შენ ილია უნიში არ სწავლობ?
- კი
- მერე ჩემი დაქალი შენი ჯგუფელია და უკვე ერთი საათია დაუმთავრდა
- მეჩქარებაო - ერთი ამოიბლუყუნდა გაწითლებულმა და იქაურობას გაეცალა ტვინი ალბათ მალე მოკლე ჩართვას მოახდენდა.... გული ეტკინა ძალიან ეტკინა ჯერ ის რო ანდრეას და ლიკას ურთიერთობამ და მეორე ის რომ არც კი გააფრთხილა ფრენა რომ ზეგ იყო ,
სახლში მისულს აბაზანაში შევიდა და ცხელ წვეთებს მიანდო თავი... ძირს რომ რაღაც ჩასრიალდა და დაბლა დაეცა თვალები გაახილა და კულონი დალანდა მზერა არეულმა
***
- ანდრე
- ჰოუ
- როდის ჩამოხვალ კიდე?
- როგორცკი თავისუფალი დრო მექმება ხო იცი რო აქ გავჩნდები?!
- რო არ წახვიდე
- ლიზუ ნუ მეუბნები მასე საერთოდ არ წავალ და მწვრთნელი რო ჩამომაკითხავს შენთან გამოვუშვებ
- კაიო გულდაწყვეტილმა ჩაილაპარაკა ანდრეას ერთი გაეღიმა და უკვე თავის რეისზე აგვიანდებოდა ხელში რომ რაღაც მისცა ლიზას
- ეს მინდა იქამდე ატარო სანამ შენთვის ისეთივე მნიშვნელოვანი ვიქნები როგორც ამ წამს ჭკვიანად იცოდე
ლიზას უცებ გაურბინა ამ მომენტმა თავში და გახსენდა ამ კულონის სიტორია პირველად რომ წავიდან მაშინ აჩუქა...
***
თუ რამე კითხვა გექნებათ შეგიძლიათ პირადში მომწეროთ <3