გამარჯობა,მე ვიქტორია ხულორდავა ვარ, მეგობრებისთვის ვიკი,ვიკა,ხულო,სულო,ფუმუფულა და სხვასახელებით ვარ ნაცნობი.18 წლის გავხდი მაისში,მყავს და დედა და მამა,და ორი ჩემსავით გიჟი დაქალი.თაყვანისმცემლობა არ მაკლია მაგრამ ჯერ ისეთი არავინ არ გამოჩენილა ვინც შემიყვარდებოდა. გამოცდებისთვის ვემზადები და ძალიან ვნერვიულობ.გამოცდები ერთ კვირაში იწყება,როცა გამოცდებს მოვრჩებით ბანკეტი გვაქვს და მე ჯერ კიდევ არ ამირჩევია კაბა,ჩემა დაქალებმა თიკო და ანამ შემჭამეს რით ვერ გადაწყვიტეო, ხო და ხვალ ვაპირებ რამის არჩევას და ყიდვას,რათქმა უნდა თიკო და ანაც მომყვება და კიდევ ჩემი და თამთა.ვაღიარებ კარგი გემოვნება აქვს ჩემ დას.როგორც იქნა წავედით მაღაზიაში და ავირჩიე გრძელი,ტანზე მომდგარი წითელი კაბა.ვაღიარებ არც ისე ცუდი ტანი მაქვს რადგან ყოველ დილას ვარჯიშობ :3 როგორც იქნა ჩავაბარეთ გამოცდები,ჩემთვის საყვარელ ფაკულტეტზეც მოვხვდი,ბიზნეს ადმინისტრირებაზე და ბანკეტიც გვქონდა ^^.ძაან კარგად ჩაიარა ბანკეტის დღემ,ჩემთვის ძალიან დასამახსოვრებელი რე იყო.სალონში წავედით დაქალები,ყველაფერი გავიკეთეთ შემდეგ კაბები მოვირგეთ და კლასის სამა ბიჭმა გამოგვიარა,ჩემი სახლიდან წავედით.ბიჭებმა კომპლიმენტებით აგვავსეს და გაგვაწითლეს.რესტორანშიც ბევრი ვიცეკვეთ და დავლიეთ მე პირადად ისე დავთვრი ფეხზე ძვლივს ვიდექი და ოთომ(ჩემმა მეწყვილემ) მომიყვანა სახლში სადღაც ღამის 3-ის ნახევრისთვის.რამდენიმე კვირა უაზროდ გავიდა,შემდეგ მე და ჩემმა დამ სოფელში წასვლა და დასვენება გადავწყვიტეთ. ჩემი მანქანით(X6) წავედით,ძალიან ვერთობოდით ჩვენს ბიძაშვილებთან და იქაურ მეგობრებთან,ყოველ დღე მდინარეზე დავდიოდით შემდეგ ცეცხლს ვანთებდით იქვე და მოპარულ სიმინდებს ვჩამდით ცეცხლზე შმწვარს.ანა და ტიკოს ყოველდზე ვურეკავდი და აქაურ ამბებს ვუყვებოდი ისინი თავიანთ ამბებს და ასე.თამთა თუ თავის რომიკოს ელაპარაკებოდა.ერთი თვე აგვისტოს შუა რიცხვებამდე სოფელში ვიყავით შემდეგ კი ზღვაზე წასვლა გადავწყვიტეთ, მშობლებიც დავიყოლიეთ,ორი მანქანით გადავწყვიტეთ წასვლა ჩემი და მამაჩემის მანქანით რადგან ბევრნი მოვგროვდით.მე ჩემი და თამთა ჩვენი მშობლები,ბიძაშვილები-გიო და მარო.ხოდა როგორც იქნა ჩავაღწიეთ ქობულეთში,გზაში ბევრი გავერთეთ და დაღლილ დაქანცულები შევესვენეთ ჩვენს ოთახებში,თამთა და მარიკა ერთ ოთაში იყვნენ(ერთი ჭკუისები და ჩემზე უფროსები), გიო და მე ცალ-ცალკე ვნებივრობდით ოთახებში და მშობლები ერთად.ერთი დიდი სახლი მშვენივრად გადავინაწილეთ.დილაობით როგორც ყოველთვის სავარჯიშოდ მოვემზადე,ყველას ეძინა და ძებნას არც არავინ დამიწყებდა არადგან ყველამ იცოდა ჩემი განრიგი.მოკლე შორტები და ტოპიკი მაიკა ჩავიცვი,ფეხზე ჩემი არიმაქსები მოვირგე და სახლიდან ბულვარზე გავედი.ისეთი კომენტარები მიკეთეს ვარჯიშის დროს მეტი არ შეიძლება მაგრამ ყურადღებას არავის ვაქცევდი და ყველას იაზვური სახით ვუყურებდი ვინც კი რამეს მეტყოდა.შევამჩნიე რომ ნახევარი საათი,უკან ძაან სიმპატიური ბიჭი მომყვებოდა,ისიც ვარჯიშობდა და დარბოდა,მაგრამ მე ყურადღებას არ ვაქცევდი.არადა რა ბიჭი იყო რა კუნთებით და აღნაგობით.ბულვარის ბოლოს რომ ჩავედი უკან მოვტრიალდი,სახლისკენ ავიღე ისევ გეზი და ის ბიჭი აღარსად ცანდა,ცოტა არ იყოს გული დამწყდა, ჩემმა მეორე მემ კი არ დააყოვნა ეგრევე მითხრა შენი ბრალია აბა რა გეგონა მთელი დღე ხომ არ გამოგეკიდებოდა ერთხელაც არ შეგიხედავსო.ისე რაღაცით მართალი იყო.ცოტახნით გავჩერდი და სულს ვითქვადი,თან ზღვას შევცქეროდი,როდესაც ისევ შევამჩნიე ის ბიჭი,მაგრამ ახლა უკვე გოგოსთან ერთად,გაცოფდი საშინლად არ მესიამოვნა და გზა სწრაფად გავნაგრძე.სახლში ნერვებ აშლილი დავბრუნდი,წყალი გადავივლე,საცურაო სამოსი მოვირგე და დანარჩენებს დაველოდე,როდის გაიღვიძებდნენ.აივანზე გავედი და ისევ იმ ბიჭზე დავიწყე ფიქრი და კიდევ უფრო მეშლებოდა ნერვები ჩემ თავზე.უცებ ვიღაცის შეხებამ გამომაფხიძლა,გიორგი იყო,მხარზე მაკოცა და ჩემს გვერდით დაჯდა.
-დილამშვიდობისა ჩემო ლამაზო
-არამგონია მშვიდობიანი დილა იყოს ვთქვი და ლოყაზე ვაკოცე
-რა იყო ვინ მოგიშალა ამ დილა უთენია ნერვები?
-არაფერია ისეთი უბრალოდ ყველა იდიოტი მე როგორ უნდა შემხვდესთქო ვთქვიდა დავიმანჭე რასაც გიორგის სიცილი მოყვა.ცოტახანში ყველამ გაიღვიძა და ზღვაზე წავედით,მე ეგრევე შევარდი ზღვაში და შორს გავცურე დედაჩემი მეძახდა ასე შორს ნუ შედიხარო მაგრამ ვი გაუგონა მას.გიორგი მალე დამეწიადა ჩამაყვინთინა რასაც ჩემი საპასუხო ქცევა მოყვა მაგრამ ვერაფრით ჩავაყვინთინე ისეთი ძლიერია და უკან სწრაფად გამოვცურე თან უკან ვიყურებოდი გიორგი არ დამეწიოს და ისევ არ ჩამაყვინთინოსთქო როცა ვიღაცას შვეჯახე.


იმედია მოგეწონათ და კიდე ერთხელ გიხდით ბოდიშს შეცდომებისთვის და პატარა თავისთვის.თქვენს კომენტარებს დაველოდები და გპირდებით რომ თავებს თანდათან გავზრდი.