***
ახლა გოგოები სხედან კაფეში და იმ ამბებს უყვებიან ლიზას რომელიც მისი დეპრესიის და უკნტაქტობის პერიოდში მოხდა .. ლიზას თვალებს ქაჩავს მოიცა ცოტა ახლოს მივიდეთ და თქვენთითონ მოისმინეთ...
-ვინ კაკი?-ლიზა გაშტერებული უყურებს ელენეს-ანდრიას ძმაკაცი?
-ხო-ელენეს თვალები აუციმციმდა
- არ იყვირო რა
- რატო უნდა ვიყვირო გამიხარდა
- ხო რავი ესე გამოვიდა
- 2 თვეა უკვე - ჩაიცინა სალომემ და ელენეს მრისხანე მზერითვის არ მიუქცევია ყურადღება
- მოცა მანამდე რატო არ მითხარი
- სერიოზულად არ ვიყავით, თან აზრი არ აქვს ვიჩხუბეთ და არ შევურიგდები
- რაზე იჩხუბეთ
- შენი აზრით ? - სალომემ წარბები ათამაშა მაგრამ როგორცკი ლიზას არაფრია მთქმელ მზერას გადააწყდა ხელი უკმაყოფილოდ ჩაიქნია და განაგრძო- კაკიმ უთხრა ცოლად გამომყევიო და ეს გადაირია ხო იცი როგორი ფანტასტიკოსია მაგაზე გაუჭედა და ამან ინსტეგრამზე ფოტოები ატვირთა
სავარჯიშო ტოპით და ელასტიკით ხოდა ეს ხო იცი როგორც გადაიღებდა ...
- ნუ ჯიბრობ რა კაი ტიპია
- ავიღე ის ფოტო მეოდე დღესვე მარა არ მირიგდებაა ერთი კვირაა უკვე
- აგარაკზე არ არიან ავაკითხოთ წამო( სალომე)
- მე იქ რა მინდა ნაშები ეყოლებათ(ელე)
- საიდან მოიტანე ახლა ეგ (სალი)
- წამო რა და ავაკითხოთ მართლა - აყვა უკვე სასმლისგან კარგად არეული ლიზა
- აუ რავიცი(ელე)
- მარტო ძმაკაცები არიან ?(სალი)
- ხო!(ელე)
- ხოდა მაიაც წავიყვამოთ და დავადგეთ ( მაია დათოს ცოლია კაკის ძმაკაცის )( სალი)
- შენ რა მუღამზე ხარ სასმლის ბრალია თუ მე რო მგონია იმის(-ტუჩები საყვარლად ობრიცა ელემ
-ოო - მობეზრებულმა აიქნია სალომემ ხელი და წავედითო გოგოებს ანიშნა

^%^
გოგოებს უკვე ნახევარი გზა გავლილი ქონდათ კოჯორისკენ და მხიარულად იცინოდნენ
- აუ ლიზ რაღაცას გეტყვი და არ გაჭედო რა
- მითხარი. როდის გამიჭედავს,არ გცხვენია- "გაჩერდი რა ლიზა ვინმეს მართალი არ გვეგონოს შენ რო ჭედავ ეგრე ვინ ჭედავს..."
- ანდრია
- რა ანდრია?
- კოჯორშია - აქ სისხლის მიმოქცევა გაჭირდა უბრალოდ ძალიან უჭირდა ძალიან იყო მთვრალი და ემოციების კონტროლი არ შეეძლო ეგ რა საკითხავია ძლივს ლაპარაკობდა აზრობნება ვაფშე გადაკეტილი ქონდა , ყველაზე ნაკლებად ახლა ანდრიასთან შეხვედრა არ უნდოდა ოღონდ ის არა და ანგელა მერკერი რომ მოსულიყო იმაზეც თანახმა იყო დალაპარაკებოდა მიუხედავად იმისა რო გერმანულიად გამარჯობასაც ვერ იძახდა
- რა... რატო არ მითხარი ადრე ?
- ახლა დამარტყა თავში, არ გამხსენებია- ახლა უკან მიტრიალების შანსი ისეთივე ნაკლებიიყო როგორც მერკერის ანდრიას ნაცვლად იქ ნახვა
გოგოები მანქანიდან კისკისით გადმოვიდნენ და გიტარით ხელში ეზოში შევიდნენ და სანთკებით გაკეთებულ წარწერას " მაპატიეს" გვერდით იდგნენ და მთელ ხმაზე უმღეროდნენ კაკის
ხმაურზე მეზობლებიც გამოლაგდნენ და მეორე სართულიდან ბიჭებიც გამოჩნდნენ
- კაკიიი მიყვარხარ - ხელებგაშლილი იდგა და მთელ ხმაზე ყვიროდა ელენე, კაკიც წამოვიდა და გაშლილი ხელები მოხვია ... ასე ჩახუტებულები იდგნენ და სულაც არ ვახსოვდით ჩვენ ...
დათოს ყვირილი რომ არა ვერც მოვიდოდნენ გონს , სახლში განაგრძეს აღნიშვნა მაგრამ ის ორნი რატომღაც არიყვნენ მაინც და მაინც ბევდნიერები.
-რატო? მათი შერიგება არ გაუხარდათ?
-არა ! ასე ად ყოფილა ...
ანდრია არ იმჩნევდა ლიზა მითუმეტეს მაგრამ მე ხომ მაიმც ვატყობდი ... ანდრიამ ვეღარ მოითმინდა და აივანზე გავიდა ლიზასაც უნდოდა და როგორცკი თავი უყურადღებოდ დაიგულა მისკენ წავიდა. არ იცოდა რას ეტყოდა ან რისთვის მიდიოდა ... უბრალოდ გულის თქმას მიყვებოდა...
ანდრეა ხელებით იყო მოაჯირს დაყრდნობილი და მოჭუტული თვალებით იყურებოდა სადღაც სივრცეში... ხელში სიგარეტი ეჭირა დ ნერვიულად ეწეოდა
ლიზა რომ გამოვიდა გაიგო და იგრძნო ნაცნობი სურნელი მაგრამ არ შეიმჩნია და ძველი საქმიანობისთვის თავი არ დაუნებებია ...
- ისევ დაიწყე?- ლიზმ სიგარეტზე უთხრა... თითონაც არ იცოდა რატომ იყო პირველი კითხვა ეს ... იქნება ეკითხა როგორ იყო მის გარეშე, მაგრამ განა ადვილი მისახვედრი და ძნელი განსაცდელი არ არის?,
- ხო- უბრალოდ ორი ასოთი გამოხატა ამდენი სათქმელი ერთი ხმოვნით და ერთი თანხმოვნით...
ორივემ იცოდა მხოლოდ მაშინ ეწეოდა როცა ცუდად იყო... მაგრამ ეს ლოგიკური იყო და ამიტომ არ ჰკითხა არ იქნებოდა სწორი პირველი კითხა რომ როგორ ხარ ყოფილიყო ჩემი აზრით არცერთი რიგი არ უნდა დაეკავებინა ამ კითხვას რადგანაც ლიზას უკვე უფლება არ ჰქონდა არაფრის !აღარ ქონდა... მოწევა დამთავრა და უკვე შესული ანდრია უკან არც კი მობრუნებულა ის თქვა: "ჭიქაში ღვინის დატოვება არ ტრხავს " ...
გულში სიხარულის ნაპერწკალმა გადაურბინა იმედი მიეცა მომავლის ... რომელშიც მხოლოდ ისინი იქნებოდნენ... ლიზუ და ანდრე ... მაგრამ ლიზას ეწყინა ,ის ეწყინა არომ არცკი შემობრუნდა მაგრამ ეს აბსოლიტურად სწორი საქციელი იყო.მისი გამართლება აღარ შემიძლია... თვითონაც შებრუნდა ოთახში უკვე კარგად მთვრალები იყვნენ ...
***
იმის მერე ორივე არიდებდა ერთმანეთის ნახვას თავს და თქვენ წარმოიდგინეთ ძალიან კარგად გამოსდიოდათ...
მაგრამ ბოლოს ვეღარ გამოძვრებიან დამიჯერეთ ...
ლიზა წითელ სულ შესამჩნევად მოკლე კაბაში გამოწყობილი სარკის წინ ტრიალებს .
დღეს ელენეს მეჯვარეა და ყურადღების ცენტრში მაინც მოუწევს ყოფნა, ნუ ისედაც ასე იქნებოდა.. ისე გამოიყურება სარკე ნერწყვებს ყლაპრავს...
ხოდა აქ ჩემი შანსები ძალიან მაღალია ძალიან...
მეჯვარეა ლიზა როგორც ავღნიშნე ანდრია კი კაკის ძმაკაცი ასე რო ვერცერთი ვერ "გამაზავს" ძალიან გულით რომ გინდოდეთ
ლიზა არ დამჯდარა იმდენი იცეკვა შუალედებში( სადღეგრძელოებზე) სვავდა და ძალიან მთვრალი იყო უკვე , ვერანდაზე გავიდა ნიავმა სასიამოვნოდ დაუარა ტანში და ცოტა გამოაფხიზლა კარი რომ გაჭრიალდა ცოტათი მოატრიალა თავი , მიუხედავად იმისა რომ ვერ დაინახა გუმანით მოხვდა რომ ის იყო...გვერძე მოუდგა მაგრამ არაფერი უთქვამს კვლავ გაუკიდა შავ მალბოროს
-ძალიან საყვარლები არიან -გაუსაძლის სიჩუმეში ლიზას წკრიალა მაგრამ ცოტა(უკვე) სევდიანი ხმა გაისმა...
- ძალიან ბევრს სვავ - არ შეიმჩნია ნათქვამი, და უფრო დაბოხებული და არეული ხმა გაისმა ...
- მაგდენი არ დამილევია - ტუჩები მობრიცე - სულ ცოტა აი ამდენი- ხელით აჩვენებდა იცი როგორ გამიღიმა?
აი მე რო ჭკვას მაკარგვინებდა და თქვენ რო გათქმევინებდა" ტიპიაო"გულზე მაგრად მიმიხუტა და თითებზე მაკოცა გამაჟრიალა... დავდნი თვალები მეხუჭებოდა მაგრამ თავი შევიკავე...
ხელები რომ გამიშვა სიცივე ერთიანად ვიგრძენი და გამაკანკალა მიხვდა და მანიშნა შევიდეთო
რა გგონიათ არაფერი იყო?! ეს რა ლაპარაკი და დიალოგი ქონდათო?! არა დიდი გარდატეხა იყო ორისვეთვის, ორივეს ჭირდებოდა ერთმანეთი და ამას ჩემ გარდა მემგონი ისინიც გრძნობდნენ ... ლიზას საერთოდ მოსვენება დაიეკარგა, ანდრიას მანქანაში სულ ედო შავი მალბორო და თითქმის სულ ეწეოდა ...
***
მეორე დღეს გააცილეს წყვილი ამსტერდამში...
ბევრი ცრემლი_ტირილი, ამაღელვებელი "დამამშვიდობებელი" სიტყვები.. მოკკლედ რაც საინტერესოა იმას გეტყვით ...
იქიდან ანდრიას მანქანაში იჯდა.. 4 სრულდებოდა და ძალიან დაღლილი ლიზა საქარე მინაზე თავმიდებული უყურებდა წყნარ ქუჩებს არცერთი ხმას არ იღებდა მანქანაში "Мария Чайковская -- не уходи" ჟღერდა...ლიზა ზედმეტად ჩაფიქრებული და (უკვე) როგორც ყოველთვის არაფხიზელ მდგომარეობაში ირეოდა და მგონია რომ სასიამოვნოდაც კი...
მანქანა კორპუსთან შეუჩერა ლიზა გამოერკვა მაგრამ გადასვლა არ უნდოდაა იმდენად იყო სასმლისგან და მისი სუნამოს სურნელისგან არეული რომ არ ჩქარობდა გადასვლას
-ლიზა
-არა რა ანდრე მე ლიზა არ ვარ-ანდრეამ ისე გამოხედა "აშკარად ვერ არის" მზერით... -ლიზუ ვარ მე ლიზუ...-ანდრიას ღიმილმა გადაურბინა, არვიცი შეიძლება უფრო სიმწრის მაგრამ სადღაც გულის კუთხეში უხაროდა კიდეც...ლიზამ თავი მისკენ გაატრიალა და ცოტახანს ფიქრობდა მერე ანდრიამაც მოიხედა და აქ უკვე ვეღარ გაუძლო...მისკენ გადაიწია აკოცა... რაღაც ახალი იყო მისთვის.. ჯერაც დაუგეგმავი და ამაღელვებელი..არაფერზე არ ფიქრობდა და სასიამოვნო იმპულსებს იწვევდა მასში რაც აქამდე არ უგრძვნია...პირველად კოცნიდა ბიჭს და ეს ანდრია იყო... სხეულში ჟრუანტელი სწრაფად უვლიდა...ანდრია გონზე მოსვლა ვეცკი მოასწრო ისე გაიქცა კორპუსისკენ და ლიპტს არცკი დალოდებია ისე აირბინა ... აი ასე დატოვა ბიჭი გაოცებული, აფორიაქებული, სასიამოვნო გრძნობებით გაჯერებული რომელიც ვერ იჯერებდა და არ იჯერა თუ ამას ლიზუ ოდესმე იზამდა და პირველი ის იქნებოდა ინიციატორი... არც მას უგრძვნია სხვასთან ასეთი რამ... მიუხცედავად იმისა არ ყოფილა ერთადერთი ლიზუ, მისი ლიზუ...ამისთვის ღირდა მეორედ შეტევა და ბრძოლის განახლება...
მაგრამ არვიცი ღირდა კი ამდენი რამის მერე, ნუთუ არ დაიღალა .. მაგრამ არამგონია სიყვარული ღლიდეს, ის გამოულეველი რესურსია- ამოუწურვადია...

***
ესეც შერიგება<33
ძაალიან დიდი ბოდიშით, აი ძალიან. თავს ვერ ვიმართლებ და ვერ მოგატყუებთ უბრალოდ გულს ვერ ვუდებდი.. კიდევ ერთხელ ბოდიში და ველი შეფასებას .. და კიდე მოულოდნელი რომ არ იყოს და არ გადაირიოთ სულ მალე დავასრულებ არ მიყვარს უაზროდ გაწელილი ისტორიები ... ხოდა ელოდეთ რა დასასრულს .. მე თქვენ კომენტარებს ველი :** ძალიან მიყვარხართ.. პატარა თავი დიდი ბოდიში <333 :დდდ
პ.ს ბოდიშით და მართლა ამერია ანდრია და ანდრეა ჩემი შეცდომა იყო <33