სკოლის მერე სახლში მივედი..
ერეკლეს საქციელზე აღარც ვფიქრობდი.. ან საერთოდ რაიყო ამაშიი საფიქრიი, თუმცა მე ხო ყველაფერზე ზედმეტად ვფიქრობ და ჩემი დასკვნები გამომაქვს ყველაფრიდან..
ეს უბრალოდ ფლირტი იყო ალბათ ერეკლეს მხრიდან, მისთვის გოგოს შებმის ხერხები უცხოო არამგონია იყოს..
<< საერთოდ არ აინტერესებს ეს თქვენი ერეკლეე დადიანიი და რა ქნას?? ძალით ხოვერ მოეწონება ან რამე მსგავსი?? უბრალოდ არ მოსწონს, მეტიიც ! აღიზიანებს და მორჩა!! ახლა ასე ფიქრობს მაგრამ, რაიცი მომავალში რა იქნება?? არავინ არ იცის, არც ანასტასიამ, წინასწარ მეტყველი ხომ არ არის.. ადგება და დაელოდება რა მოხდება, როგორ წავა ცხოვრება.. შეიძლება აზრი უკეთესობისკენ შეეცვალოს ან საერთოდ შეძულდეს.. რას უშავებს ნეტა ეს ბიჭიი?? მაგისას რასგაიგებბ..
ადამიანიი რთული ფენომენიაო ნათქვამია.. ხოდა ეს გამოთქმაც ზუსტადაა მორგებულიი ჩვენ ანასტასიაზეე>>

- ტასოოო სად ხარ ამდენ ხანს?
სახლში შემოსულს ნინი მეცა
- სკოლაში ვიყავიი რახდება?
- რო გწერ და გორეკავ არუნდაა მიპასუხო??
- ტელეფონი დამიჯდა და გამოვრთე
- გადამრევ რა შენი ამბავი რო იციი უნდა ატარო ყველაგან სატენი ვაახ
- რა გჭირს გოგო შენ?? (ქურთუკი გავიხადე)
- ვაიმეე რო იცოდე რაა უნდა მოგიყვეეე... ააააააა
- ვაიმეე რა უნდა მომიყვეე (გამოვაჯავრე ნინი)
- წამო ვჭამოთ და თან მოგიყვები
- სადარი ხალხი?
- ნიკას ძმაკაცებმა გამოუარეს და სადღაც წავიდა.. დაა დედაა ბებოსთან არის წასული
- ანუ მარტო ვართ
- ჰოო ჰოოოო.. აუუ წამოოო რა თორე ვეღარ ვითმეენნნ
- რამოხდა მასეთი უიმე
სამზარეულოშიი შევედით და ჩაიდანი ჩავრთე წყლის ასადუღებლად..
- ესეიგიი დაჯექიი !!
- ესეეიგი დავჯექიი
- ესეიგიი, 12 კლასელიი როაა ვატო ადამიაა
მე რო გითხარი ადრეე მომწონს თქო, კაი როჟაა თქოო მაგაანნნ დამიმატააა ფბ-ზეე დაა სურათებიი დამილაიქაა...
აზრზე ხაარ?? იქნება მოომწეროსს..
- ვაა ძან მაგარია დაა მისმინე კაბა
შეარჩიე უკვე??
- ოო კაი რა რას მეღადავებიი
- ბავშვის ოთახი რა ფერში გადაწყვიტე??
- ტასოოო
- კარგიი ჰოო.. ეგ ყველაფერიი კარგია მაგრამ ნაადრევად დასკვნებს ნუ გამოიტანნ, ჯერ დაფიქრდიი
- დაველოდებიი რაა რა მოხდებაა
- ჰოოო ჰოო არ იჩქაროო.. წავედი ეხლა მე ინგლისური მაქდა დღეს გვიანობამდე უნდა დავრჩე არ ინერვიულოთ
- კაი ტაას.. ჭკვიანად



***
10 ხდებოდა, ინგლისურიდან რო გამოვედი, ხელები ჯიბეებში მქონდა ჩაწყობილი, ყურსასმენები მეკეთაა და "გუშინ გნახე"-ს ვუსმენდი.. მოყინულ პატარა ცხვირს კი თბილ კაშნეში ვმალავდი.. იმ ღამეს საშინელი სუსხი იყოო და საშინლად ციოდა, სხეული ჩემი აღარ იყოო...
კორპუსს გამოვცდი და ქუჩის ბნელ კუთხეში გამაყრუებელი სიცილი გავიგე, შემეშინდა და ნაბიჯებს ავუჩქარე თუმცა როდესაც ტელეფონის შუქზე ნაცნობი სილუეტი დავლანდე უნებურად შევჩერდი..
როგორც ჩანს ჩემი მზერის ობიექტმაც მიცნო, მოკაიფფე ბიჭებს მოშორდა და ჩემსკენ წამოვიდა, მისი არეული თვალების დანახვისას ტანში გამცრადა ორი ნაბიჯი უკან გადავდგი
- ანასტასიაა !
მკაცრი ხმით მითხრა და მარცხენა ხელით მკლავში ჩამაფრინდა
- ამ ღამე აქ რაგინდა??
- ერეკლე რას აკეთებ?
- პასუხი გამეციი !!
- რას აკეთებ თქოოო მეც გითხარიი და პასუხს ველოდები
- ბიჭებთან ერთად ვარ გარეთ ხო ხედავ?? ამ ღამე აქ რაგინდა??
- უბრალოდ გარეთ ხარ ხო?
- ეგ შენი საქმე არ არის !!
- კიბატონოო.. არ ისაა შენი საქმე მე სად ვიყავიი !!! ხო გაიგეე!!!
- გოგოო წესიერად.. მე ბიჭი ვარ და არვარ ვალდებული რამე აგიხსნაა
- მე გოგო ვარ და არც მე ვარ ვალდებულიიი ვიღაც ქუჩის ბიჭს რამე ავუხსნა
- მჰ მე ვარ ქუჩის ბიჭი??
ცინიკურად ჩაიცინა და ახლოს მოიწია
- დიახ !!!!
- რატოო ფიქრობ ეგრე??
- არ ვფიქრობ ! დარწმუნებული ვარ
- ხოდა ეგრე რატო გგონია?
- რაც ვნახე იქიდან გამომდინარე ეგრე მგონიაა
- რა ნახე??
- რასაც აკეთებდით.. რახან გოგო ვარ არ გეგონოს რამე მომატტყუოო !!
- წამო გაგაცილებ
- არ მჭირდება ! შენ ძმაკაცებს დაუბრუნდი და განაგრძეთ..
შენ გაცილებას მირჩევნია მანიაკმა გამაცილოს
-სულელი ხარ და პატარა
ხელი გამიშვა და უკან წავიდა:
- ნოდო შენი ბაითის გასაღები მათხოვე რა ძმობას გაფიცებ
- ნაშა და რამე?
- არა რა ნაშაა ბრაატ
- ბაზარი არაა
- გაიხარე ბრატ.. იზვინიი რაა წავედი მეე გნახავთ ხვალ
- დავაი მაგრად

ხელკავი გამიყარა და წავედითო მანიშნა:
- ხელს არ გამიშვებ??
მშვიდად და აუღელვებლად ვუთხარიი თუმცა ჩემ ტვინში ქაოსი იყოო.. ერთი სული მქონდა მეწივლაა, მეკივლა მაგრამ ახლა ასე სჯობდაა !
- გინდა რო გაგიშვა?
დდაბალი და ჩახლეჩილი ხმით ლაპარაკობდა და თვალებს აქეთ-იქით ზანტად ატრიალებდა
- მინდა !
- მე არ მინდა !
- გამიშვი რა სახლში უნდა წავიდე
- ჩემთან დარჩი რა
- არა !
- რატო?
- შენთან დარჩენას სიკვდილი მირჩევნიაა
ისევ ვინარჩუნებდი მშვიდ ტონს
- ჩათვალე რო მკვდარი ხარ და დრჩი
- არა ! მეშინია
- რისი?
- რაც ვნახე იმის
- ეგ რა საშიშია?
- შენიც !
- შენთვის არ ვარ საშიშიი
- არ მაინტერესებს დამანებე თავი
- ვსო მოვრჩით მაგაზე ბაზარს, ჩემთან რჩები
- არმინდა
- მჭირდები დღეეს
- სხვას უთხარი მე დანებე თავი! სახლში უნდა წავიდეე
- როგორ იქცევი!?
- როგორც ხედავ
- გეყოს!!
-კიბატონო ოღონდ სახლში წავალ
- მისმინეე ვიციი არ მოგწონვარ და გაღიზიანებ, არც მე მეხატები დიდად გულზე მაგრამ დარჩიი ! დღეეს ! ჩემთან! ჩემთან დარჩი !
- კარგიი
- მადლობა
- წავიდეთ
დაახლოებით 20 წუთში ერეკლეს ძმაკაცის ბინაში ვიყავით.. დივანზე ვისხედით და რაღაც ფილმს ვუყურებდით ტელევიზორში.. უბრალოდ მივშტერებოდი, თორემ ვინმეს რო ეკითხა რახდება ფილმშიო ვერაფერს ვუპასუხებდი.. ერთი სიტყვა არ გაამიგია.. ვფიქრობ ერეკლეც ასე იყო, ის ვააფშე იჯდა და ჰაერში ბუზებს ითვლიდა, მონაკვეთებში უაზროდ თუ გაიცინებდა მხოლოდ..
- მომეცი საშვალება რო უკეთესად გაგიხნო
- რა?
ისე ვიყავი გაშტერებული, რა მკითხა ვერც გავიგე.
- საშვალება მომეციი კარგად გაგიცნო თქო
- უკვე ხო მიცნობ
- ეგრე ბევრს ვიცნობ.. თანაც შენ იტყუები
- ვიტყუები?
- დიახ იტყუები ! თავს ისე ასაღებ თითქოს არაფერი გადარდებს, ბედნიერი ხარ
- მასეც არის
- სხვა შეიძლება მოატყუო მაგრამ ნუ გგონია მეც მოვტყუვდეე
- კარგიიი... რა გაინტერესებს
- ყველაფერი
- მაინც?
- შენზე მომიყევი
- მოსაყოლი არაფერი მაქვს
- ნუ მეჯიუტები
- არ გეჯიუტებიი
- მაშინ მოყევიი
- უბრალოდ ვერ ვხვდები რა გაინტერესებსს
- მშვენივრად ხვდებიი
- რის მოსმენა გინდა?? იმის როო ბედნიერი არვარ?? მეტსაც გეტყვიი ჩემი ცხოვრება მძულს, ჩემი თავი მეზიზღებაა
- ცუდი წარმოდგენა გქონია შენ თავზე.. მე ვაფშე ხმა არმაქ ამოსაღებიი
- ეგრე ნუ ამბობ.. შეენ, თვითონ ხარ საკუთარი თავის მტერიი, თვითონ იღუპავ თავს, ამის გამოსწორება მარტივად შეიძლება მაგრამ შენ არ გინდა ეს.. პრობლემებს გინდა სულრაღაც ერთდღიანი კაიფით გაექცე, დაივიწყო ყველაფერიი.. თუმცა რაა?? მეორე დღეს რა ხდება?? ისევ იგივემეორდებაა.. შენ ისევ გექნება პრობლემები, მერე ისევ იკაიფებ... ყოველდღე ასე გაგრძელდება, სანამ შენ თვითონ არ მოაგვარებ ყველაფერს.. ნარკოტტიკიი გამოსავალი არ არის!!
ყველაზე მაგარი კაიფი ცხოვრებაა !! სად ნახავ ამდენ უჯიშო ხალხს ერთად?? სად ნახავ ამდენ უგულო, ფულზე დახამებულ პირუტყვებს?? რომლებიც მხოლოდ ფიქრობენ იმაზე რა ჩაიცვაან და საკუთარ თავებს რა გაუკეთონ.. მათ ფეხებზე კიდიათ ქვეყანა, გაჭირვებული ხალხი.. მათთვის მხოლოდ საკუთარი თავებიი არსებობს, სხვა დანარჩენი არ აინტერესებთ !
მითხარიი რომელ კაიფში ნახაც ასეთ სამარცხვინო საქციელს?? ასეთ ხალხს??
ეს მხოლოდ ცხოვრებაში, რეალობაშიი, მწარე რეალობაში შეიძლება ნახოო..
- ვიცი ! გგონია არ ვიციი? ვიციი ! მაგრამმ სხვა გზა არ მაქვს.. შევეჩვიე.. კაიფიი ასწორებს, ყველა და ყველაფერი გავიწყდებაა, არც გცივა.. გრძნობას კარგავ, არაფერზე ფიქრობ, პროსტა რაღაცეები გელანდება და მაგრად კაიფობ..
- და თავს იღუპავ.. არ დაფიქრებულხარ რა შეიძლება გამოიწვიოს ამან??
- არა.. არც მინდა, სურვილიც არ მაქვს.. ვიციი შედეგებიი, ამიტომ არმინდა გავიფიქროო.. უბრალოდ დღევანდელი დღით ვცხოვრობ და ველოდები როდის მოვკვდებიი.. საბამ დრო მაქ, ცხოვრებით დავტკბები, ყველაფერს გამოვცდიი.. მერე კიი.. მერე უბრალოდ წავალ და დავავიწყდები ყველას
- და ასე მარტივად შეეგუე მაგ ყველაფერს? ადამიანები მაგ გადაწყვეტილებამდე მიდიან როცა გზა არ აქვთ, ხსნას ვერ პოულობენ პრობლემიდან, ზოგმა შეილება კაცი მოკლა ან რაღაც ცუდი მოგონებები აქვს და უნდა დაივიწყოს.. ის კი მიმართავს მაგ გზას და სისტემატიურაადიჩხირავს, სისტემატიურად კაიფობს..
მეც მაქვს მაგის ბევრი მიზეზიი, თუმცა როგორც ხედავ ჯერ მაგ ხერხისთვის არ მიმიმართავს, მომავალში რა იქნება არ ვიცი..
მაგრამ იცი რას ვერ ვხვდები?? შენ რატო აკეთებ ამას.. მიზეზი გააქვს? არამგონია გქონდეს..
- მაქვს ! თან დიდიი მიზეზიი.. შენ მხოლოდ ის იცი ჩემზე რასაც სხვები ამბობენ.. და ხედავ იმას როგორიც გარედან ვჩანვაარ..
სინამდვილეში აარავინნ იცის რა მოხდა..
- მაგრამ..
დივანზე წამოჯდა, მუხლებს იდაყვებით დაეყრდნო, ხელები ერთმანეთში გადახლართა და თავი ჩაღუნა:
- შენთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი დაგიკარგავს?? ალბათ არა..
მე დავკარგეე.. დავკარგე და ჩემი სულიც გავატანე..
ჩემი ძმა დავკარგე, ჩემი სულის ნაწილი, ჩემი სისხლი და ხორციი.. ჩემიი ძმაა იყოო, ჩემიი ძმაა ! იუხედავად იმისა რომ ღვიძლი ძმა არ ყოფილა, ის მაინც ჩემი სისხლი და ხორცი იყო.. ჩემ გამო დაიღუპა, ჩემ გამო მოკლეს და ვნანობბ.. თავს ვერასდროს ვაპატიებ.. ბავშვობიდნ ერთად ვიზრდებოდით, ერთად მოვდიოდით, ყველგან ერთად ვიყავით, ხალხი გვცნობდა ისე როგორც ძმები.. არასდროს გვიჩხუბიაა, არც გვიკამათია..
რაც დრო გადის უფროო მიღრმავდება ტკივილიი.. გეგონება ჭრილობაზე მარილსს მაყრიან..
უფრო ძლიერდებაა და მატულობს დაღიი, რომელიც გიოს სიკვდილის შემდეგ დავუსვიჩემ თავს..
იციი რამდენჯერ მინატრიაა ტოო გიოს ადგილას მე რო ვყოფილიყავი??
იმ დღის მერე მაგას ვნატრობბ..
ოღონდ გიო არ დამენახა ძირს მწოლიარეეე და რას არ მივცემდიიი..
ესარი სამართალიი??? ამის დედას*****
გიო იქ უნდა იყოს და მე აქ??
დროის უკან დაბრუნება რომ შემეძლოს, იმ დედამ*** დღეს დავუბრუნებდიი, ოღონდ სხვანაირად, სულ სხვანაირადდდ...
- როგორ მოკვდა?
- ჩხუბშიი მომიკლეს.. მომიკლეს ჩემი სისხლი და ხორცი !
ჩემი ბრალი იყოო, რომ არ წამეყვანა ახლა...
გოგოს გამოო შელაპარაკება მომივიდაა.. იქ ვერაფერ გავაკეთე და ამიტოო ღამე სასაფლაოზე დავიბარეე... შევთანხმდით რო მარტო ვიქნებოდით ორივე..
მეერე ყველაფერი გიოსთან ვთქვიი და აიჩემა იმის დედაა ვინც დღეს შენთან ერთად არ წამოვიდესო... 5 ბიჭიი დაგვხვდა იქ, მაგრად დავცხეთ, სროლის ხმა გავიგონე, მერე ის ბიჭები დავინახე რო გარბოდნენ.. უკანნ შვტრიალდიი დაა......
ისს, ისს დავინახე ძირს ეგდო.. სისხლისგან იცლებოდაა.. ხელებშიი ჩამაკვდაა.. მე დავიფიცე გიოს საფლავზე, დავიფიცე და პირობა მივეციი რო მის მკვლელს.. მოვძებნიდიი დაა დაა...
მერეე იცი რამოხდა??
ის ვიპოვე, იმ ღამეს.. მაშინ... დაა.. მამაჩემმაა... მამაჩემმაა ესროლაა, ესროლა.. იმის გამოო როო არ უნდოდა...
ჩემ მაგივრადდ ისს ის წავიდა ციხეშიი, იმის გამო რო მე გადავერჩინე..
ჩემი სულელური საქციელი რომ არაა ახლაა მამაც გვერდით მეყოლებოდა და გიოც..

სახე ხელეებში, ჰქონდა ჩარგული და მოთქვამდა, სიმწრით როცა გუოს სახელს ახსენებდაა, მაგიდას მუშტს ურტყამდა და მერე, მერე ისევ ტიროდაა...
მინდოდა მივსულიყავიი, დამემშვიდებინა, რამე მეთქვა, მაგრაამ, უბრალოდ ერთ ადგილას ვიყავი გაჩერებულიი, გაყინულიი, გაციებულიი.. ერეკლეს მოყოლილი ამბის შემდეგ, წუთით დავფიქრდი ყველაფერზე და მივხვდი ჩემი განცდილი ტკივილი არაფერია ამასთან.. მაგრამ ყველა ადამიანიი, ყველაა ! სხვადასხვანაირად აღიქვამს ტკივილს..
მაგრამ მეე მიკვირს, როგორ გაუძლო ამდენს, ეს ხოო რაღაც საშინელებაა.. რაღაც ენით აღუწერელი ტკივილი...
ცოტახანს უბრალოდ სიჩუმე იყოო, მერე ინსტიქტურად, გაუაზრებლად ავდექი, ერეკლეს წინ ჩავიმუხლე, ორივე ხელი სახეზე გადავუსვი, თვალებშიი ჩავაშტერდიი...
ჩაწითლებულ, სევდიან თვალებში რომელიც ახლა უსაზღვრო სევდას აფრქვევდა..
- მეე.. მეე უბრალოდ.. ახლაა.. იციი..
არვიციი რა ვთქვა.. მინდა დაგამშვიდოო.. გითხრა რომ არაუშავს, გაგივლის, დაგავიწყდება, ეს არარის დიდი ტკივილიი, რომ გაივლის, ისევ ძველი ერეკლე გახდები..
მაგრამმ.. მოგატყუებ ეს რომ გითხრა, სიმართლეს გეტყვიი მე რომ შენს ადგილას ვყოფილიყავიი, ალბათ ვერ გავუძლებდი, ალბათ კიარა ვიცი ამდენს ვერ გავუძლებდი, მე იმასაც ვერ ვუძლებ რაც ახლა მუდამ თან მსდევს და მერომ ეგეთი რამე დამმართნოდაა, გაფიქრებაც მზარავს..
შენს ადგილას ალბათ ცუდი გავხდებოდიი, ყაჩაღი, ზნედაცემული ადამიანი, რომელსაც არაფრის რცხვენიაა.. ალბათ სულ ქუჩაში ვიქნებოდი და მეტიც ციხეშიც მომიწევდა ცხოვრება..
მაგრამ დაფიქრდიი.. გიოს ასეთი ერეკლე უნახავს ოდესმე?? არა !!
სანამ გიო გვერდით გყავდა, ყველაფერი კარგად იყოო, თქვენ ჩვეულებრივი სკოლის მოსწავლეები იყავით, რომლებიც ფლირტაობდნენ, გოგოებს კერავდნენ და გართობა უყვარდათ..
მერე კიი ამის შემდეგ ერეკლე დადიანი შეიცვალა, ხედავთ როგორ დაეცა? რას დაემსგავს?? დაიწყო ნარკოტიკის კეთება, სულ კაიფში დადიოდაა, უარესობისკენ შეცვალა თავისი ცხოვრებაა.. მაგრამ ის მხოლოდ თავის თავზე ფიქრობდა, მას მხოლოდ უნდოდა პრობლემები დაევიწყებინა და ხსნას ნარკოტიკში პოულობდა.. მისი ტკივილი უკვე პიკს აღწევდაა, მან დაივიწყა დედაა, რომელიც უნდა დაიცვას, რომელსაც ერეკლეს გვერდში დგომა სჭირდება.. და საერთოდ დაივიწყაა ყველა ადამიანი ვისაც ერეკლე უყვარს და გული შესტკივა მასზე.. და ხედავ?? სადამდე მოხვედიი?? სადამდე მიგიყვანა შეენმა საქციელმა?.. ყველა და ყველაფერიი დაივიწყე...
ერთი, გამოუცდელი, იმედ დაკარრგული და ცხოვრებაზე ხელ აღებული გოგოს ჭკუის დასარიგებელი გახდიი..
- გოგოსიი რომლის გაცნობითაც ბედნიერი ვარრ.. გოგოსი რომლის მადლიერი ვიქნები მთელი ცხოვრების განმალობაში..

ცხვირზე თითი ამკრა და გულზე მიმიხუტაა.. ღმერთო როგორი თბილი იყო ! გული სწრაფად და ხმაურით უცემდაა.. მისი ცხელი სუნთქვა ყელში მიღუტუნებდა და ტანში რაღაც საოცარი ტალღებბი მივლიდაა..
იმ წუთას ჩემი და ალტერეგოს რეპლიკები ერთმანეთს დაემთხვა.. ერთად გავიფიქრეთ:
<< ნეტავ ეს წუთები საუკუნე გაგრძელდეს..!!! >>


გილოცავთ აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულს.. ქრისტე აღსდგა !!
იმედს დავიტოვეებ რომ მოგეწონებათ.. ნუ პასიურობთ რადაა შემიფასეთ..
გავაგრძელო თუ არა!?