როგორც იქნა ოთომდე მივიდა ეს წერილი და სანამ ჯვრის წერა დაიწყებოდა რამოდენიმე საათით ადრე გახსნა ეს წერილი.
.. ვიგაცავ წერილლი გამომცა მითხრაა რომ მალევე მენახა დავიბენი , ავნერვიულდი, კნვერტი ნაკუწებად ვაქცი და ფურცელი ავიგე დავკითხულობდი, წერილის ბოლოს ადრესატი უკვე ცნობილი იყო, ანუ გაუგია ჩენმი ქორწილის შესახებ , ვიცოდი ადრე თუ გვიან ეს რომ მოხდებოდა, მაგრამ მასთნ ყოფნა არ შემეძლო, ვერ ვიქნებოდის მის გვერდით მატო ასე თუ შევძლებდი მის დავიწყებას, ვიცი რომ სამუამოდ ჩემში იქნებოდა მაგრამ უიმისოდ ცხოვრება უნდა მესწავლა, სხვა გამოსავალი არ არსებობდა , ვიცოდი ეტკინებოდა ეს დგღე ყველაზე მეტად მაგრა თავის სიამაყის გამო არაფერს შეიმჩნევდა, როგორც ადრე მე არ ვიმჩნედი არაფერს, ჩემი საციელების სინანული დრო მოვდია, რაცდავთესე იმას ვიმკი.. ჯვრისწერა ერთ -ერთ ულამაზეს ეკლესიაში სვეტიცხოვე მოხდა იქ დავიწერეთ ჯვარი მე და მარიამმა ,ვიცოდი რომ ეს ეკლესია სალოსთვის განსაკუთრებული იყო თუ ამას ვიზავდი წარმოვიდგენდი რომ ის ჩემ გვერდით იყო მარტო ასე შემეძლო ჯვრისწერა , მე ვერ დავიცავი ჩემი სიყვარული ვერ დავაფასე ეს ყველაფერი ახლაკი ოჯახს უსიიყვარულოდ ვქმნი ,სიმარტოვის ძალიან შემეშინდა უსუსურად ვიგრძენი თავი და ვიცოდი რომ სიმარტოვეს ვერ გავუმკლავდებოდი ამიტომ ასე ჯობდა რომ ყოფილიყო.ხოლო ქორწილი ერთ- ერთ პრესტიჟულ რესტორანში გადვაიხადეთ. ყველაფერი თითქოს კარგად მიდიოდა მაგრამ..
სალო:ალბათ ჩემი წერილი წაიკითხა უკვე , ერთ ადგილას ვერ ვისვენებდი , როცა გავიგე ჯვრისწერა სად ქონდა საშინლად გავცოფდი ,უნამუსო როგორ გაბედა , ღმერთო როგორ მინდა გავგლიჯო ,მეთამაშებ არა არა ნამდვილდ მეთამაშება , უკვე ცრემლებს ვეღარ ვიკავებდი როგორ შეეძლო ამის გაკეთება, იმ ადგილას სადაც მთელი ცხოვრება მანდ ვოცნებობდიირომ ჯვარი დამეწერა როცა გავთხოვდებოდი ის ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადგილია მთელ მსოფლიოში, მანკიი ჩემი ოცნების ადგილას დაიწერა ჯვარი და ფიცი დადო რომ სამუდამოდ მის გვერდით იქნება არა ასე ყოფნნა არ შემიძლია ასეთ გაურკვევლობაში ვერ ვიქნები ერთხელ და სამუდამოდ ბოლოჯერ უნდა ვნახო და ყვველა კითხვაზე პასუხი უნდა გამცეს ...გიჟივით გავვარდი სახლიდან და იმ რესტორანში მივედი დავინახე როგორ იჯდა სიფრასთან და ეტყობოდა როგორც იყო მიმტანს დავავალე რომ სიძისთვის გადაეცა გარეთგამოსულიყო.
-უკაცრავად გადმომცეს გთხოვენ რომ გახვიდეთ (მიმტანი)
-კიმაგრამ ხომარ უთქვიათ სახელი(ოთო)
-ვიღაც გოგოა,მხოლოდ ისმითხრა რომ თქვენთვის გამომეცა ეს (მიმტანი)
-უკაცრავად ,უკაცრავად ხომარ შეგიძლიათ ამიღწეროთ?(ოთო)
-საშვალო სიმაღლის ძალიან ლამაზი გოგონაა (მიმტანი)
კარგით მადლობთ.
სუფრასთან მიმტანი მოვიდა და გამომცა რომ გარეთ ვიღაც მელოდებოდა, გავიფიქრე რომ ის იქნებოდა მაგრა ამაზე ფიქრიც კი არ შემეძლო რადგან ის ამას არ იზაავდა , მაგრამ როგორც კი ამიღწერა უბრალოდ ენა ჩამივარდა სასწრაფოდ გარეთ გავვარდი და დავნახე როგორ ქვასავით უემოციოდ იდგა ჩემი პატარა.მივედი და:
-აქ არ გელოდი(მე)
-როგორ შეგეძლო, როგორრრ(სალი)
სალი: შევტრიალდი და ისევ ამაყად მდგარი ოთო დავნახე რომელიც მხოლოდ გარეგნულად ანდა ასეთი , მისი თვალები სულ სხვას ამბობდა ,ცრემლები ვეღარ შევიკავე უბრალოდ არშემეძლო.
-მე უბრალოდ, არ შემეძლო სხვანაირადდ შეუზლებელი იყოო (ოთO)
-რაიყო შუძელებელი , ნუთუ არშეგეძლო მანდამაინც იმ ეკლესიში არ დაგედოთ ფიცი სადაც მთელი ცხოვრებაა ვოცნებობ რომ ჯვარი დავიწერო, ჰაა ნუთუ უამისოდ არ შეგეძლო(სალო)
-არა არა , რადგან სხვაგვარად ვერ შევძლებდი ფიცის დადებას, რადგან როცა ფიცს ვდებდი შენი სახე მელანდებოდა წინ, ისე ხდებოდა თითქოს შენ გეფიცებოდი ყველაფერს, მხოლოდ ასე შევძლებდი სხვაზე დაქორწინებას , გესმის სხვაგვარად არ შემეძლოო არააა შეუშშვი შენს გონებაში მიმყვარარრრ იყვარხარ მაგრამ შენ გვერდით ყოფნა არ შემიძლიაა არაა !!
.. გავჩუმდი ვერაფერ ივუთხარი წამოვედი. ეს ყველაზე მტკივნეული იყო . გადიოდა დრო მე საბაზე დავქორწინდი
ლუკა და ანაც დაქორწნდნენ,
ანდრეს და მარიც
დაჩიც და მარიც და ასევე დემე და თამოც.. ბედნიერი ოჯაახი შექმნეს , მე ბიჭი და გოგო მყავდა და მესამეს ველოდებოდით ბიჭი და გოგო მყავდა. ლუკას და ანას 2 გოგო ყავდათ, ანდრეს და მარის ტყუპი ბიჭები. დაჩის და მარის ტყუპი გოგოები, დემეს და თამოს გოგო და ბიჭი ყავდათ. ყველანი ბედნიერად ვცხოვრობდით როცა ბავშვებო სკოლაში შევიყვანეთ ყველაფერი კარგად მიდიოდა ბავშვები ყველა ერთად მოხვდნენ ერთ კლაში და შეეგუვნენ სკოლას,ერთხელ ჩემი პრინცესა მოვიდა ჩემთან და მითხრა :
-დედი სვანები მართლა ყველაზე ჯიუტები არიან?(ჩემი შვილი ალექსანდრა)
-აჰაჰაჰ ჩემო პრინცესა რატო მეკითხები დე(მე)
-აუუ დედიკო ერთი სვანი კლასელი მყავს შემიწამა ტვინი ლაა ( წაუჩლიფინა )
-აჰაჰაჰ მოდი დე თმებს დაგივარცხნი და მომიკევი ცემო პლინცესა(მე)
სავარცხელი მომირბენინნა და ჩემთან მოირბინა,.
-აბა გისმენ ჩემო პრინცესა (მე
-რადა ერთი სვანი ბიჭია, სულ თმებს მწიწკნის და სულ ვეჩხუბები ვრ გავიგე რაუნდა რაა( ალექსანდრა)
-აჰაჰაჰა ეჰ ჩემო ანგელოზოო, რაქვია აბა იმ სიმპატიუს სვანს (მე
-დამიანე ქვიააა ჰო ღმერთო დედიკო რომ იცოდე როგორი აი ჯიუტი კიარა სვანია,(ალექსანდრა
-იცოდე თავი არ დააჩაგვინო დე (მე(
-აუ დედი ხვალ მშობელთა კრებაა და უნდა მოხვიდე(ალე)
-კარგი პრინცესა
*****
ბევრი დრო გავიდა სალო არსად შემხვედრია ბავშვებიც მყავდა უკვე გოგო და ბიჭი დამიანე და სარა , სკოლაში მივიყვანე სკოლიდან როცა მოდიოდა მარტო ერთი გოგოს სახელი ეკერა პირზე ალექსანდრა .
-მამა ხვალ კრებაა და დედას არ ცალია შენუნდა წამოხვიდე რაა(დამიანე)
-რახდება ამჯერად რადააშავე?(ოთო)
-არაფერი უბრალოდ მშობელთა კრებაა(დამიანე)
-აჰაა და მაშინ ერთი პირობით(ოთო)
-ჰაჰ მშობელთა კრება და პირობბს მე მიყენებ?(დამანე)
-ის გოგო უნდა გამაცნო ალექსანდრა, ვინაა ასე რო გადაგრიაა მარტო ამ პირობით წამოვალ (ოთო)
-კარგიი კარგიი, მისი მშობელიც იქ იქნეა და ბარემ ხომარ გაგაცნო(დამიანე)
-აჰაჰა უკცვე ცოლადაც მოგყავს და იცის??(ოთო)
-და იმას ვინეკითხება მთავარია მე მოვინდომო ჯერ დიდი ბიჭი უნდა გავიზარდო (დამიანე)
-ოჰჰჰჰ მომესწრო ბიჭი (ოთO)
... მეორე დღე.. სკოლაში ყველა მშობელი შეიკრიბა და მარტო დედაჩემს ველოდებოდით
-დედააა სადხარრ მარტო შენღა აკლიხარ კრებასსს ესე შეიძლება?(ალექსანდრა
-მოვედიი დე კარებთანვარ
(სალო)საკლასო ოთახში შევედი მასწავლებელს მივესალმე ლაპარაკი გაგვიგრძელდა და უცებ კარების ხმა გავიგე სანამ მოვტრიალდებოდი დასაჯდომათ ნაცნობი სურნელი ვიგრძენი , არმინდოდა ეს ის ყოფილიყო რისიც მეშინოდა შევტრიალდი და დავინახეეე ამდენი ხნის მერეე ისევ ისეთი იყოო .. მაგრამ ვერ ვხვდებოდი აქ რაუნდოდა. ვითომ არ შევიმჩნი ვერც ვიცანი თავი მოვიკატუნე მერხთან ალექსანდრასთან ერთად დავჯექი.
...(ოთო) კლაში შევედი და დავინახე ვიღაც ნაცნობი სილუეტის მმქონდე ქალბატონი, სურნელი მეცნო მაგრამ ვერ ვიხსენებდიი , როცა უეცრად შემოტრიალდა თავზარი დამეცა გავიყნე ფეხს ვერ ვადგავდი, ის ისევ ისეთი იყოო ხო ხო ისიყოოო ჩემი სალო, ისე ამაყად იდგა ,დაქალბული ღმერთო ახლა უფროო არვიცი სიტყვები არ მყოფნის ის ყოველთვის საუკეთესო იყო , ფიქრებიდან დამიანეს ხმამ გამომიყვანა
-მამა მამა აი ის გოგოა ალექსანდრა , და თითი სალოსთან მჯდარ ულამაზეს გოგონაზემიმითითა.
ნუთუ ის მისიი ქალიშვილია , მაგრამ ის მას ძალიან გავსს ორივე ძალიან ულამაზესები იყვნენ.
-მამი და ის ქალი ვინა?.(ოთო)
-დედამისია, მთელ კლაში ყველაზე ლამაზი დედა ყავს, ერთმანეთზე უკეთესები არიან მა (დამიანე
-ვიცი შვილო, ვიცი (ოთო)