მენატრები, უსაშველოდ მენატრები,
ჩემი გული უშენობით ჩუმად კვდება.
სასწაულს ვარ დაჩვეული... მენატრები,
მაგრამ ჩემთვის სასწაული აღარ ხდება!
სად მიდიხარ?! რატომ მტოვებ?!... გევედრები,
უშენობას ნუ მომისჯი განაჩენად,
დამიბრუნდი გაზაფხულზე ყვავილებით,
სიყვარულიც კვლავ იცოცხლებს, გადარჩება.
გაზაფხულზე წითელ ვარდებს ველოდები!...
მჯერა, მოსვლას რომ დაასწრებ ცისარტყელას!..
შენგან იებს, ყოჩივარდებს ველოდები...
ველოდები თვალახვეულ ქრიზანთემას!...