დავწერე ბევრი
გადავხიე უფრო ბევრი,
იმაზე ბევრი ვიდრე წარმოგიდგენია
2-ზღვა შუაში ნაკადები რომ იყოფიან ,,
ვერც გაუგიათ ვისკენ მიწევიან
უდაუფიქრებლად წასულა
რისკის ქვეშ, სიბნელეში გასულა,
ყველაზე არამპასუხიარე კითხვა ისმის
სულ ყოველთვის..... გესმისს?..

მარტო წასულა
სიბნელეში გასულა,
მარტო მოსულა
მარტო მიუღწევია
მარტო ნდომებია
მარტო წასვლა ქონებია,,
წასულიყო ის არავის რომ არ შეწუხებოდა ,
თუმცა მაინც წუხდებოდა
აზრები ქუხდებოდა
ფიქრები ჰაერშივე ქრებოდა,
ჩემი მანძილი ,
ნელ ნელა წყდებოდა
შორი გზას რომ მარტოდ მიყვებოდა,...

რა უნდა ექნა აღარც წერა შველის
აღარც მღერა
აღარც ჟღერადობა ,
თუმცა მაინც აგრძელებს თავის საქმეს
სხვის მოთხოვლინებას აზრებს ჰაერში უშვებს
როგორც წყალში ღუზებს,
მუზებს კი თანთადან უფრო იყვარებს
გულში სევდა აღარ ივდარებს
განა ანაღვლებს
შიში ადარდებს
შიში ჩემშიი,,
შიში მასში
შიში შენში
შიში საბოლოდ ჩვენში
ხოოოო ჩვენ ყველთანგანში არსებობს შიში რაღაცების ..