მიყვარხარ ძლიერ და ისევ
ისევ ,ისე როგორც მთვარეს
მოკაშკაშე მზე ცაზე...


გინდა იცოცხლო უმზირო ზეცას მაგრამ შავი ღრუბელი არ გაძლევს ნებას..

სიცოცხლის აზრო და ჩემო დარდო
არ გამწირო და არ დამტოვო...


ცრემლით ამოვსებული მელანი
ცრემლის ალი ცეცხლით შედედებული...
აურაცხელი მონატრება..
იმედის ჰანგები..
ტკივილის შრამები ..
წყენის ნამსხვრევები...
ეს არის ცხოვრება!

ქარშიც თუ ცეცხლი იწვის
ჩემში თუ დარდი ხარობს
ფესვები გაიდგა წყენამ
დაღი დამასო ტკივილმა
ჯავრი ამოანთხია განგებამ
დამსაჯა ძალით
ამიგო კოშკი უბედურების
ამავსო მონატრებით...
ცრემლის ალები მწვავს და მკლავს
მაინც რომ მიყვარხარ?!!

გონება მოიცვა ტკივილმა...
გული დამძიმდა ტანჯვით..
სულ,მუდამ მე მოველი ..
გამოდარებას რწმენით.


13 წელი გავიდა...
13 ჯერ ცრემლი ვღვარე..
13 ჯერ მომიკვდა გული
13 ჯერ მოკვდა სული.

იცი უფალო რა არის ცრემლი?! ვერ მიამსგავსებ შენს შექმნილ წვიმას ცრემლი ისაა როდესაც, ებრძვი, ცრემლი ისაა როდესაც გტკივა .




ბავშვებო ბოდიში რომ, ასე უპასუხისმგებლოდ შევწყვიტე ისტორია და გპირდებით მალე დავდებ ბოლო თავებს