ახლა უშენოდ მარტოსული
კვლავაც ვღონდები,
დარდით გაყვითლდენ გაზაფხულზე
მწვანე ფოთლები!
ფიქრები მათოვს,
ატმის ყვავილთ ასდით სურნელი,
ვერც უშენობამ ვერ შეცვალა
გოგო სულელი!..
კვლავ სევდიანი გავითენებ
წვიმიან აპრილს,
დღეს რომ ვირჩევდე ცხოვრების გზას,
ხვალ წავალ სხვა გზით!..
ისევ სევდიან მოლოდინში გადის წუთები,
ჩემი ბავშვობის სიყვარულო,
რად არ ბრუნდები?!