მაკოცე ბოლოჯერ ისე არ წახვიდე,
მინდა რომ შეგიგრძო სულ ერთი წამით,
მაკოცე ისე რომ თვალწინ დამიდგეს,
პირველი კოცნა ოქტომბრის ღამეს .
ვიყავით ორნი და წვიმდა მაშინ,
ოქტომბრის სუსხი აკრთობდა ქუჩებს,
მთვარეს მალავდნენ ღრუბლები ცაში,
მთვარე კი მაინც ფანტავდა ღრუბლებს.
მე როგორც ბავშვი ქოლგის ამარა,
წვიმის ცივ წვეთებს ვუშვერდი სახეს,
შენ სიყვარული ვეღარ დამალე
და დაეწაფე ტუჩებს ვით სასმელს.
შენი ტუჩები ცხელი და მწველი
კოცნიდნენ ჩემს მკრთალ, განაბულ ტუჩებს,
მე ვკრთოდი წვიმისგან ბოლომდე სველი
და ვერ ვთოკავდი ჩემს გრძნობებს_ურჩებს.
მაკოცე სანამ აქ ხარ და გხედავ
სანამ მე შენით ვსუნთქავ და ვცოცხლობ,
მაკოცე სანამ გული კვლავ ფეთქავს,
წასვლამდე ერთხელ მაკოცე მხოლოდ.
მაკოცე სანამ სულ ყველა გრძნობას
სულ ყველა მიზანს მოვუღე ბოლო,
მაკოცე , ვიცი რომ აღარ მოხვალ,
მაკოცე სანამ ჩემს სულში ცხოვრობ.
ანა ზეიკიძე