ცხოვრება, რომ შეიცვალა აღარ უნდა თქმა მე მგონი,
ყველაფერმა შეიძინა, უჩვეულოდ მუქი ტონი
რომც გინდოდეს, მთელი სიბრძნით ვეღარაფერს ვერ აწონი
ფეისბუქმა, სულ შეცვალა დღეს ფუნქცია თანატოლის.
ბავშვი იყავ, რომ ცდილობდი გაგეტანა მეტი გოლი
ბავშვობაში მთელ ბავშვობას, ამ ბავშვობით მუდამ გრძნობდი,
სიყვარული შეიცვალა, ფერთა გრძნობის სიყალბობით,
ახლა კაცსაც თავისუფლად დაერქმევა სხვისი ცოლი.
ვარსკვლავთცვენის რომანტიკას ურჩევნიათ აიფონი
სიყალბეა ყველაფერი, რაც გაჩვენე აი ფონი
დაინახავ, მინდა იგრძნო, სად ჩავეშვით, კართან მდგომნი
ჯოჯოხეთის კარიბჭეზე ვაკაკუნებთ, დღეს ჩვენ ორნი.
ჩვევად იქცა ძმის გაყიდვა, თან მხოლოდ ოცდაათ ვერცხლად,
და გრძნობები, სიყვარული, მეგობრობა იქცა ფერფლად,
აღარავის არ სჭირდება თავი, რომ გაიღო მსხვერპლად
ქარს გაჰყვა ძველი გრძნობები, ძველმა დრომაც იწყო მსხვრევა.
ვინ აფასებს გვერდში დგომას, მე ვუყურებ გრძნობის თელვას,
სიყვარული გადაიქცა სამიკიტნოს თავშესაფრად
დაუკვირდით თქვენში ვნებებს და ამ ცხრომის მტკვარში ღელვას,
სიყვარული აფრთიანებს? სისულელეს ვბოდავ ახლა...
როცა ურთიერთობებს ჯერ აღარავინ არ აქრობდა,
მაშინ მხოლოდ მწუხარება მოყვებოდა შუქ - ჩაქრობას
დღეს გრძნობები გაქრა ყველა, სიტყვა უსწრებს აღმაფრენას
სინათლე კი არის სახლში, მაგრამ ახლა სულში ბნელა.
ე.მ.

პ.ს. ლამაზია ეს სამყარო, მაგრამ აღარ ვაფასებთ. ისე გაცვდა ყურებაში, როგორც ჩვენი გრძნობები...
დააფასეთ ერთმანეთი და შეიყვარეთ ყოველი სიცოცხლის წუთი.
იქნებ გვეშველოს.