მინდა რომ წვიმდეს
ჩემი ხელით გაჭმევდე
ნაყინს,
წვიმდეს ისე რომ სულს ატანდეს
შენი შეხება
მინდა რომ ღამე მოვიპარო
შენი გულისთვის
ღამის ალერსში გავაჩერო
მე გათენება
მინდა ლექსები მხოლოდ შენი
სულისთვის ვწერო
შენი სხეულის ჟრუანტელის
საბაბი მერქვას
მინდა ტირილი შენს მკლავებში
ბოლო ცრემლამდე
როცა გეხები ვგრძნობ რომ
სულის ნაწილი შენ ხარ
ასე არაფერს ვინატრებდი
სიცოცხლესაც კი
მკვდარი ვიყო და ჭიები
მიღრღნიდნენ
სხეულს
ასე არაფერს ვინატრებ
შენ რომ
გინატრებ!
მერე წაგიყვან ტბასთან ახლოს
გაცხოვრებ ტყეში
და ყოველ დილით შუბლზე კოცნით
რომ გაიღვიძებ
შენი აჩქარებული პულსის
რიტმას
გაიგებს ღმერთი
და ის ცოდვები რომლებსაც
ჩვენ მოგვიტანს
ვნება
გაიგებს და გვაპატიებს
უფალი ღმერთი!



პ.ს ეს ჩემი ლექსი არაა,მისი ავტორია ამირან კუმელაშვილი.