– არაყი?
– ლუდი!
– ერთი?
– ერთი!
– ინებეთ!
– გმადლობთ!
კუთხეში ვზივარ...
გარეთ წვიმს...
გნატრობ.

მუხრან მაჭავარიანი





...დილით მეეზოვე
ქუჩებს ასუფტავებს
ამ დროს სხვის საწოლში
ზანტად გეღვიძება,

ძვლებში დამტვრეული
თვალებს აფართოვებ,
რადგან მთელი ღამე
ის ხე გესიზმრება,

ჩვენ რომ გვერდით
სკამთან უნდა შევხვედროდით,
ალბათ შვიდის მერე,
მარტის ოცდაცხრაში,

უნდა შემოგვევლო
ქუჩა საღამომდე
სკამის ფერიც გვქონდა
ჩვენთვის მონახაზში,



ახლა ჩემი ლექსის
ჩარჩოს აფერადებ
კართან გულდაწყვეტით
სხვა ქალს ელოდები

თუმცა შენც იცი რომ
ვერსად აღმომაჩენ
რადგან არავისში
მე არ ვმეორდები.

ნ.სამხარაძე





ლამაზი თვალები გაქვს,ანცად მოკიაფე,
ცრემლებჩამდგარი და საოცრად მგრძნობიარე,
მხოლოდ ერთი მზერა,მალულად მოვიპარე,
მათში ყურებისას სამყარო მოვიარე...





ავიჭრათ მაღლა...გავაპოთ ზეცა ფაფუკი ფრთებით
მხოლოდ მე და შენ...
მოდი,ვიფრინოთ განუზომელ თავისუფლებით...
გავიშვიდფეროთ ჩვენ ეს შავ-თეთრი,ეს ბლანტი დღე,
მივეცეთ ტრფობას,საღი აზრების მპარავს და მკვლელს...
მოვექცეთ ზემოდან უნაზეს ღრუბელს
და დავრჩეთ ამ ქვეყნად მხოლოდ მე და შენ...ჩვენ!...





უსიყვარულოდ...უამრავს უთქვამს ამ დროს რა ხდება!
უსიყვარულოდ აღარ ჰღაღადებს პოეტი ლექსს და
უსიყვარულოდ არცა არავინ იბადება,არც არვინ კვდება...





თვალებში ჩამხედე,თვალები ხომ სულის სარკეა,
ნათლად გადაგიშლი მთელს ჩემს პიროვნებას,
მზერას ნუ მარიდებ,ტრფობა წარსულს არ ბარდება,
მაგრამ იშვიათად მასზე მტკიცე იბადება...



...ჩურჩულით ჩაგჩურჩულებ ჩემთვის რამდენს ნიშნავ,
რომ შენს მწველ მზერაში უბრალოდ ვიკარგები,
წამის მეასედით ჩემგან შორსმყოფი ხარ,
მაგრამ საუკუნო მოატრებით ვიტანჯები...





მე შენ მიყვარხარ-გეტყვი ამ სიტყვებს,
დუმილით გეტყვი,შენ კი გაიგებ...
მე შენ მიყვარხარ ყველაზე მეტად
და სხვა დანარჩენს მოვუ#$%ათ დედა!...