მე გუშინ მოვკვდი შუაღამის საათის ოთხზე,
სისხლის გუბეში სიწითლის ფონზე
მოვკვდი და მოკვდა ფიქრები შენზე,
სიმარტოვეში სიმშვიდე ვპოვე.
მე შევეგუე სიბნელეს საოცარს
ჩემი ტუჩები ოთხ წუთში გალურჯდა,
და აი გულმაც შეწყვიტა ფეტქვა
უსასრულობის სიჩუმეს ვხედავ.
მე გუშინ მოვკვდი შუაღამის საათის ოთხზე,
სხეულს შესცივდა უშველეთ დროზე
დამპალი ხორცი მიუგდეთ ძაღლებს,
რომ ვერ ვხედავდე, ვინ ვიყავ ადრე.
დადუმებულ ქუჩაში დასაჯდომს ვეძებ სადმე
უსაშველოდ მივდიოდი და მომდიოდა ცრემლები თვალზე.
მე გუშინ მოვკვდი შუა ღამის საათის ოთხზე
ბოლოს დამამახსოვრდა ვხევდი ნახატებს,
ნახატებს შენზე წითელ ფერებში.
ზუსტად შარშან ამ დროს 13 სექტემბერს
2000 მილს იქით დამჯდარა ბიჭი
ხევდა ნახატებს წითელ ფერებში
და შუა ღამის საათის ოთხზე
სისხლის გუბეში სიწითლის ფონზე
წამოწოლილი სიმშვიდე პოვე.