თეთრი მანდილი ქარმა ატარა,წყალში დაახრჩო
მოგესალმები გარდაცვლილო მითხრა უფალმა,
და ჯოჯოხეთის შავი კარები ფართოდ გააღო,
ეკლესიაში ანთებული ერთი სანთელი ქარმა ჩააქრო

თეთრი მანდილი წყალს მიჰყვებოდა აღარ სუნთქავდა
ყურის დადებით სადღაც შორს ისმის, მისი ხმაური
თუმცა მომაკვდავს ალბათ მაინც ვიღაც უყვარდა
და მის სუნთქვასაც შეიგრძნობდა მისი აურით

სანთელთან ერთად ჩაქრა სიცოცხლე სავსე სინათლით
და მიაშურა სულმა ტანჯულმა ჯოჯოხეთისკენ
ნუთუ უფალმაც გააკეთა სიტყვით ვიღაცის ?!
ალბათ სიჩუმით ეფერებიან,ბნელს კი სინათლით

ეს სიჩუმეა ერთი წუთი რო მარ ირღვევა
და ჯოჯოხეთის შავი მდინარე უმანკო გულით
ცდილობენ მაგრამ მშვიდად არის აღარ იმღვრევა
და რა იციან ტანჯულია ნეტა ის სული

ნუთუ ჯოჯოხეთსშიც არის დღე გარდასული
ალბათ აქაურ სატანასაც უყვარდა ვიღაც
და ამ ჯოჯოხეთს ყველაფერი თავისთვის მიაქვს
ნიავივით წაიღებდა შავი ფარდა ლოცვებს

და დატოვებს ჩაუდენელ მსუბუქ ცოდვებს ....