როცა ეული, მიტოვებული,
ვერ მოიფიქრებ საით გაიქცე,
ვერ გაიხსენებ ვერცერთ სულიერს,
და მზად იქნები მარტო წაიქცე.

შენ დანებდები ამაოებას,
და მიეცემი სასოწარკვეთას,
გთხოვ გაიხსენე მაღალი ღმერთი,
ამ ცხოვრებიდან არვის განკვეთავს.

თუ ბნელი ღამე, სასტიკი მზერით,
გამოაღვიძებს შენს ფარულ ტკივილს,
თუ შენი სული ვეღარ გაუძლებს,
რომელიც იტანს არსების კივილს.

ნუ მისცემ ნებას წუხილს და სევდას,
რომ დაიმონონ შენში ნათელი,
ღმერთს მიეკედლე, ტაძარს მიმართე,
და იქ დაანთე წმინდა სანთელი.

და თუ იწამებ, შენს დარდს განდევნი,
თუ ამაღლდები ტკივილზე მაღლა,
თუ შენი სული იგრძნობს სიამეს,
და თუ შენს სხეულს დატოვებს დაღლა.

ნუ დაივიწყებ ვინ დაგეხმარე,
ვინ გაგიწოდა დამხმარე ხელი,
და შენს მიმართ მადლობოს ნიშნად,
სხვას დაეხმარე, ვინც შველას ელის.