ახლა უაზროა ყველა ემოცია,
ალბათ საზრიანად აღარც მოვიაზრებ...
სხეულს სითბოება
სულ მთლად შემოცლია,
თითებს ვათამაშებ ბინძურ როიალზე...

ახლა უაზროა თითქმის
ყველაფერი,
რაღაც სააზროვნო
თითქოს აღარ დარჩა,
ბევრი ვეცადე და...
მაინც ვერაფერი...
ვსუნთქავ ჩვეულებრივ,
მაგრამ რაღა დამრჩა...

ასე...
სიყვარულსაც ველი
შემართებით
და ჩემს უსულობას ისევ
ვერ ვიაზრებ,
შენ კი სიგიჟედ რომ,
ისევ მემართები...
შენზე ფიქრებიც კი
ტვინში ჩვევად დამრჩა...