სევდა მოერია გრძნობას.
ახლა... ია_სამანია სერი.
ახლა გადაიღებს წვიმაც...
მაგრამ დაიწყება შტორმი.
ჩემი არაფერი შეგრჩა.
გარდა ია'სამნის_ფერი.
ფიქრით განისლული ზეცა
თვლემს და არად აგდებს სევდას.
წამით შერხეული კაბა,
კაბა იასამნის_ფერი.
სუნი დამიტოვე გრილი,
იის სურნელივით თბილი.
მხრებზე დაყრილია თმები,
თმები_
გაჟღენთილი იით.
თმები,
დატალღული, სველი...
თმები... ნაფერები თმები...
შენში შერჩენილი თრთოლვა
სხეულს დაუბრუნებს
ფერებს
ჩემში არსებული ლტოლვა
ეძებს დაოკებულ ვნებებს...
ქარი, უჩვეულო ქარი
ტალღად დაატარებს
კერპებს.
შენში არსებული ია
გგავს და მივამსგავსე
ღმერთებს.
ჩემი არაფერი შეგრჩა
ჩემი ია'სამნის_ფერი.
გარდა'ცვალებაა ყველგან,
მხოლოდ სული არის წრფელი.
ია დააყარეთ საფლავს
ია დამაყარეთ ია...
ია'სამნისფერი ია.
სევდა მოერია გრძნობას
გარდა_ცვალებაა წამი'ც
შიშით შეპყრობილი მზერა
მწავს და მანადგურებს
წამში.
იასამნებივით გრილი
იასამანივით გელი.
შენი სურნელი აქვს ზეცას,
ისიც* იებივით ფერადს.
სევდა მოერია გრძნობას
ახლა ია_სამანია სერი.
ახლა გადაიღებს წვიმაც
მაგრამ დაიწყება შტორმი.
ჩემი არაფერი დაგრჩა
გარდა იასამნის_ფერი.