წვიმის წვეთები სახეზე ეცემა,
სასიამოვნოდ უკრავს ვივალდი.
ნელი მოძრაობიტ,მისკენ მიზიდავს
და ტანგოს მეცეკვება წვიმაში.
მუსიკა სწრაფად უკრავს,
მგონი არ აპირებს ტემპი შეანელოს.
სადღაც ეჩქარება,წვიმას ემალება,
მაგრამ მაინც ჩნდება ვითომ ემალება?
აკორდი იცვლება,დროში ტრიალდება,
თიტქოს სწრაფი ტემპი ნელტან ენაცვლება.
აღარც ეჩქარება,აღარც ემალება მე კვალვ მენატრება.
ვივიალდს ეხეთქება,ნოტებს ეჯახება.
წვიმას ელანდება,თითქოს მენატრება.
ალბათ ვერცკი ხვდება,ისე მეჯახება.
ხელებს ოსტატურად ჩემსკენ ატრიალებს,
მიწას მაცილებს და ცაში მატრიალებს.
თმებს ეთამასება,ვითომ ზღაპარს ყვება.
ვივალდი გაჰკივის ფინალის დრო დადგა,
დრო გაქრა,დროსთან კი წამები გაჩერდა.
სულ რაღაც ცოტა და გაქრება ჩემიდან,
მაგრამ წასვლისას მიტოვებს საჩუქარს,
ნეტავ სხვა რამინდა? კოცნები გულები
არ მინდა არ მინდა.