ღამის ნიავმა მოიტანა შენი სახელი,
გამაგებინე , წლების მერეც ასე ერთგულად რად გელი?

დღეს კიდევ ერთხელ გავიხსენე ჩემი წარსული
და პირველ რიგში მე წარმოვთქვი შენი სახელი!

მე გავიხსენე დარდიანი ტკივილის წელი,
მე მომაფიქრდა ის ღიმილები შენ რომ მიძღვნიდი,

მე ტანში გამცრა დათოვლილმა გზამ და ბილიკმა
შენ რომ თქერავდი
დეკრმბერში შუაღამისას,


მე მომაფიქრდა დაწერილი შენი ლექსები
რომ ვორჭოფობდი , იქნებ სხვისი მონაგონია ,
მე მელოდიამ ამიბნია თავგზა მალულად
შობის ღამეს რომ მიმღეროდი სხვისთვის ფარულად.