როცა სარკმელთან ჩუმად დავდგები
და დავინახავ მთვარეს,
შენზე ფიქრებში ჩამეძინება
დრო მოიპარავს წამებს.

სიყვარულშია დიადი შვება
და სიხარულსაც ავნებს
იმწამსვე შენზე თუ არ ვიფიქრე,
დღე გადაიცმევს შავებს.

რანაირია ეს სიყვარული
სწრაფად მოდის და სწრაფადვე ქრება
ხანდახან ცრემლებს თუ არ მივეცი
თავისუფლების ნება

გადავირევი ამ სიხარულით
და დავიღლები ნეტა?

ოდესღაც მოვა ის ნანატრი დრო
როცა გვირლებს მომიტან ხელით
მე კი გიმღერებ, თავს შენ მოგიძღვნი
ამ სიყვარულის ფერით.

და მაინც , ისევ სარკმელთან ვდგავარ
შენს გამოჩენას ველი
და შენ მასწავლე რომ სიყვარული
არის ყველაზე ძნელი.

მ.გაზდელიანი