ყოველთვის მესმის ლექსები დედაზე,
მის სათნოებაზე, მისივე ღელვაზე,
დედა კარგი არის, თბილია, ტკბილია,
მაგრამ რატომღაც მამა მის ჩრდილშია.
მცირედით მინდა მოგიყვეთ მამაზე,
მიჭირს საუბარი,როგორც შვილს ამაზე,
იგი მკაცრი არის,მაგრამ თანაც თბილი,
საუკეთესოა რადგან ვარ მისი შვილი.
ერთი შეხედვით ცივი მყინვარია,
გულის სიღრმეში კი იასამანია,
ცრემლებს არ განახებს მეტად ამაყია,
იცის საქციელი უშნო თუ ლამაზია.
გული მის წინაშე ნაკლებად თამამია,
მისი მოფერება ძალიან მაგარია,
მამის სიყვარული ყველაზე ლამაზია,
ჩემი მამიკოა! საქმეც ამაშია.