ხალხი ფულისათვის ყველაფერს აკეთებს,
უკვე ამისათვის ტუჩს ტუჩზე აკერებს,
საკუთარი ხელით სამარეს ითხრიან,
ვითომ მეგობრები,დანას რომ გვიყრიან.
ჩემთან ჩემი არის და შენთან შენია,
ასეთი უჯიშო ჩვენში ხომ ბევრია,
ჩემზე გეუბნება შენიაო მტერი,
მე კი იმას მაცნობს შენიაო მკვლელი.
ცდილობენ ერთმანეთს მწარედ გადაგვკიდონ,
ქართველთ ერთმანეთი მწარედ შეგვაზიზღონ,
მეობას კარგავენ,სამშობლოს ჰყიდიან,
უფალო,შენ ისევ ვერცხლებში გყიდიან.
მაგრამ ჩემი გული ჯერ ისევ დიდია,
ჩვენ გადავჯიშდებით?-ეს უკვე მითია!
ეს პატრიოტიზმი ყოფილა მისანი,
,,კვლავ დაიზრდებიან ლეკვები მგლისანი...“

მარიამ შალამბერიძე