მე გამახსენდა მოგონებები
"ჩემი პატარა მალე იზრდები"
შენი ნათქვამი 'ტკბილი' სიტყვები
"უშენოდ ვერ ვძლებ მე მენატრები".

ნუ თუ შენ ახლა აღარ მეტრფობი,
ნუ თუ სულ ერთად გადავიქეცი,
ნუ თუ გარბიხარ შენ ახლა ჩემგან,
ნუთუ შეგძულდა შენი პატარა.

შენ აღარ გახსოვს რომ მენატრები,
შენ აღარ გახსოვს რომ მე მიყვარხარ,
შენ დაგავიწყდა შენი პატარა,
რომ გაიზარდა კიდევ ერთი წლით.

სხვა რომ მილოცავს მგონია შენ ხარ,
ჩემი გულიც და გონებაც გელის,
ნუთუ შენ გაქრი და დაიმალე,
ნუ თუ შენ აღარ მეტყვი მიყვარხარ.

და დღს მე აღარ დაგელოდები,
რადგან ვიცი რომ არ დაბრუნდები,
შენ დაგავიწყდა შენი პატარა,
და მისი ნათქვამი სიტყვა "მიყვარხარ".



ჩემი პირველი ლექსია შემიფასეთ