ცხოვრება რითმები გრძნობები
ირევა კლავ იწყება სინთეზი
ისევ მესტუმრენ ნაცნობი სტუმრები
კალმით ხელში თავში რითმები
ეს გრძნობა უკვე მთლიანად ჩემშია
ლექსების გარეშე ჩემი ცხოვრება ფუჭია
და დავიწყებ მოყოლას ჩემი ლავ თორის
უბრალო ბიჭი დარდებს და ტკივილს შეჩვეული
უსიყვარულოდ გაზრდილი და ცხოვრებისგან დაჩაგრული
წყლულები აევსო შენი სიყვარულით
შენ კი არც კი შიფარე ცხოვრებისგან დაჩაგრული
ახლა კი ზის და ჯღაბნის სტრიქონებს სავსეა დარდით
უნდოდა ოჯახი შვილები სიტკბო
შენ კი ვერ აფასებ მისი გრძნობების ძალას
ყოველთვის ცდილობდა ეჩუქნა შენთვის სითბო
ახლა კი აღარც შერჩა ბრძოლის სურვილი და ძალა
ვერავინ ხვდებოდა მის დარდს
ის კი ცდილიბდა მდგარიყო ფეხზე
თავის ნახატებში ხედავდა ის შვებას
ღელავდა წვიმიან ზვაზე მეტად
გავა დრო და გამოჩნდება ის ვინც მოუშუშებს
ჭრილობებს ვინც ეტყვის პატარა მე მესმის შენი
იქნებ დაავიწყოს ვინმემ ცხოვრება ტანჯული
გელი პატარა ისევ გელი
გულიც ნელ-ნელა იწყევს ჭკნობას
ამ ქვეყნად თუ ვერ გიპოვე იმ
ქვეყნად მაინც ჩემთან იქნები
და ისევ ტკბილად ჩაგეხუტები