ნავში ჩავჯექი, გავცურე ზღვაში
ერთხელ მოგხედე მშვენიერ სახლში
ტყესთან გავჩერდი, იმ ჩუმ საზღვარში
აღარ მინდოდა ყოფნა იმ ნავში
ვფიცავ მინდოდა შენთან იმ ბაღში

ისრით დამჭერი გულ-მკერდში, თავში
ცას ვერ ვხედავდი, ბნელ იყო თვალში
ოღონდ გაგევლო ჩემს წინ სულ ერთხელ
და ამიხელდი თვალს კიდევ ბევრჯერ
ერთ სიყვარულს კი ვერ გკადრებ მე ჯერ

ჩემს სიყვარულს შენთვის მალევე ვიტყვი
ეს ლექსები კი თვითონ ამბობენ
მიყვარხარ, გეტყვი ამ ერთი სიტყვით
თვითონ ლექსები კი არ დაგთმობენ
ვარ სიყვარულის უცვლელი მონა
ისევ ჩემს გულში არს ხშირი თოვა
სიყვარულის თქმას აქვს დიდი შრომა

ველი იმ დღეს როცა მიხვდები რამეს
ისევ დაგინახავ როგორც თეთრ მთვარეს
ნამი მასველებს მშვენიერ ღამეს

ხარ მხოლოდ ერთი, ვის ძალუძს მკლავდეს
აქ შენ ერთი ხარ ვინც მიყვარს მარტო,
როგორ გშვენის ეგ ღიმილი ფართო