სუკვდილი ქარში
წვიმდა ცა თითქოს ბრაზობდა ხალხზე. წვიმდა და შორი ტყიდან ყმუოდა მგელი წვიმდა თითქოს და ამ მიწიდან გარბოდა ხალხი. წვიმდა და ცაში მომაკვდავი კიოდა ქარი. წვიმდა ძლიერად და ხის სახლში სულს ღაფავდა მომაკვდავი, პატარა ბავშვი. წვიმდათქო ვამბობ, მაგრამ ეს უფრო მაგონებდა შემზარავ ქვითინს შვილმკვდარი ქალის. წვიმდა ძლიერად და ზეცაში დაჰქროდა ქარი. წვიმდა და წყვდიადი მეფდებოდა გარდაცვლილი ბიჭუნას სახლში. წვიმდა გამომშრალთვალებს უყურებდა შვილმკვდარი ქალი. წვიმდა უფლისკენ მიდიოდა პატარა ბავშვი, სიჩუმეში შიშს აქრობდა საწყალი ქარი. _________ მე ისიც კი მერიდება ამ უაზრობას რაიმე ვუწოდო მითუმეტეს ლექსი, მაგრამ არ ვიცი რაღაცნაირად მიყვარს. რასაც ვწერ იმიტომ ვწერ რომ ჩემი გრძნობები, ჩემი არეული სამყარო ცოტათი მაინც დავამშვიდო,იშვიათად ვწერ რამეს და თუ რაიმე დავწერე ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ხდება. ასე, რომ არ ველი თქჳენგან შეფასებას უბრალოდ ვწერ რომ ჩემი სამყარო გაგაცნოთ <3 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
