მომერია ფიქრები,
მოცურავენ ფიფქები,
მე სულ ხაზზე ვიქნები,
შვილო ჩემო!
ვინ იცის,
როცა დავუფიქრდები,
როგორ იქილიკებდით
თუნდაც ერთი ზარისას
ყურმილი რომ ამეღო..
არ მჭირდება მეძახდე,
მე შენი ვარ მებაღე,
მებოსტნე და მებახჩე,
და ცოდვათა მევახშეც..
ვიცი..
გულისტკივილი,
მესმის..
სულის კივილი,
აგონია ცრემლების,
ჩემს რაობას ატყვევებს..
აღარ გინდა ჩივილი,
აღარ გინდა ტკივილი,
ცხოვრებაზე ტირილი,
ერთურთს ვერ შეგვაბერებს..
გოგონავ
თვალჟუჟუნა..
მოდის წვიმა ჟუჟუნა,
გადაჭრილი ვენიდან
ოცნებები მოჟონავს..
არვინ მყავდა შენფერი,
ერთადერთი შევქმენი,
მოცახცახე სხეულში
ჩემი სისხლი
შენფერი..
სველდება სასთაული,
განა რა სასწაული,
თუ არა მე შენს გულში,
გადამშალე ვარდივით..
აქ ვარ,
შენთან,
მოვედი..
მანქანით ან მოპედით,
გაყინული თითებით,
ვეფერები ფაიფურს..
ო, ნეტავი იცოდე,
ნეტავ ისე ვიწვოდე,
როგორც იგი მაყვალი,
მაშინ მოსეს ფეხებთან..
მაგრამ აქ ვარ უჩინრად,
საჩინოდ და უშიშრად ,
მონდა გამიღიმო და
მზეს ჩახედო თვალებში,
კვლავ ამინთო სანთელი,
დაე იქმნას ნათელი,
და სამყაროს გათელილს,
არსებობის დასასრულს,
მიეწიოს ღიმილი..
და ცოდვები მითვლილი,
გადმომსკდარი ტკივილი,
დაემონოს სასწაულს!
აყვავდება სიცოცხლე,
ერთადერთო სიცოცხლევ
მინდა ახალ სიცოცხლეს
ერქვას შენი სახელი
ჰოდა მიდი იცოცხლე,
შეემატე იმ ცოცხლებს
შენ თვალახელილი და
მამაშენის მნახველი...

"რად მეძებთ ცოცხალს მკვდრებში?!"

სულ ვკითხულობ ხოლმე შენ ლექსებს აქამდე კომენტარი არ დამიწერია შენთვის.ძალიან სულში ჩამწვდომი სიტყვებია ყველგან.ძალიან მომწონს შენი ლექსები.ყველაფერი კარგად იქნება.

ძალიან მომეწონა♥♥♥
საერთოდ ლექსებს არ ვკითხულობ ხოლმე ♥♥♥
თუმცა ამან
გამაკვირვა და
ძალიან
ძალიან დიდი ემოციებიც მომგვარა♥♥♥
კარგად წერ♥♥♥
თან ძალიამ კარგად♥♥♥

ემოციური და სულში ჩამწვდომი ლექსია.
ძალიან კარგად წერთ .