ორ ვარსკვლავს ვხედავ მთვარიან ცაზე,
მე კი კვლავ ვდგავარ თოვლიან მთაზე,
მე გადავედი შავ ღვინის სმაზე,
და მე გავლოთდი ამ გრძნობის გზაზე.

ორნი ვარსკვლავნი - ერთურთისაგან ძალიან შორს,
სულ იმ მანძილით რაც ჩვენ გვაშორებს, ახლა ჩვენ ორს,
მე შენ მიყვარხარ, შორიდან გეტრფი და თან ვსვამ რომს,
ეს სიყვარული ბრძოლას კი არა, უფრო ჰგავს ომს.

ის ვარსკვლავები ჩვენ ძლიერ გვგვანან,
არ ერთდებიან, ცალცალკე ჩანან,
მე შენს გრძნობებში რა არს არ ვიცი,
ჩემი ღმერთი ხარ, მასზე მაქვს ფიცი.

ამ სიბნელეში შენ ხარ მნათობი,
და ამ გრძნობების ერთი გამთბობი,
მე შენზე ვფიქრობ ამ შუაღამეს,
და შორს გავცქერი ვარსკვლავებს, მთვარეს.