ახლა იღიმის...ვიცი რადგან პულსმა იმატა,
რადგან,სხეულზე ჟრუანტელი
ცეკვით გაერთო,
და მე ამ გულში დარტყმას ვუძლებ,მხოლოდ იმათგან,
ვისაც ამ გულთან აღარ დარჩათ
რამე საერთო.

მინდა ტირილი,თუმცა მისთვის ვეღარ ვიმეტებ,
ტუჩებს სიტყვები წარმოთქმისას
სანამ წაერთვა,
უსახლკარო ვარ და ყოველგან ვტოვებ იმედებს,
ღმერთი ჩემთან არს,შემიყვარა მხოლოდ ამ ერთმა.

ვიგრძნობ გა'ფრენას,დამჯდარ გრძნობებს გამოვიერთებ,
ცაში აჭრილი,ჩამქრალი მზე თუ კი აენთო,
ვაფრენ ნამდვილად,მარტოსულის ვყიდი ბილეთებს,
ჯობდა ამწუთას ეს ფხიზელი სული დამეთრო.

ვწყდები სიმივით,დაგრეხილი-ჩემი მიმართვა
არ მაქვს "ბუნაგი სასახლეში"
ისევ გარეთ ვარ,
ცხოვრების ბოლოს დავბერდები(თუ გამიმართლა...)
ვხატავ გიჟივით შეგრძნებები სანამ წამერთვა.

ახლა იღიმის...ვიცი დღესაც პულსმა იმატა,
რადგან,სხეულზე ჟრუანტელი
ცეკვით გაერთო,
რატომ ვიდარდო?! ეს იდარდონ მხოლოდ იმათმა,
ვისაც ამ გულში არ დარჩება რამე საერთოდ.

ავტორი:ელისაბედი/bla.ell