უძილო წვიმაში დაკარგულან ფერები,
მე ამის გამო შენ ვერ გეფერები,
დართხმულან მიწაზე ეს ნაზი ბგერები,
იქ სადღაც შორს მიდიან მტრედები.
კვლავ ქარი ავარდა, ხეები დაჰქრიან,
ფოთლები მიფრინავენ უსიტყვოდ დადიან,
ბუჩქები დამალულნი შიშისგან ტირიან,
ეს ღამე ბობოქარი უდაოდ დიდია,
ღამე ფერადი ამ თოვლმაც დამალა,
ეს თოვლის ფიფქები ვერავინ დაღალა,
გარეთ ფიფქებმა მეც მომდო ჭღარა,
და ხის ტოტები ამ თოვლმა დაფარა.....