ვიწექით პირქვე, გვერდიგვერდ , ჩუმად,
შენი სურნელი რითმებს არწევდა,
სუნთქავდი ხარბად დაღვერთქილ ჰაერს
ხელს არ უშვებდი ვნებით ნაპოვარს.
ოთახში ვნება ეძებდა ბუდეს,
სადავე ახსნილს ეპყრა სიურჩე,
სინაზე სველი , მხურვალე კანის
არ მეთმობოდა როგორც სარეცელს.
ვფიქრობდით სადღაც , ჰორიზონტს იქით,
და ჩვენი მზერაც გუგებს აპობდა,
მეფერებოდი მრავლისმთქმელ გრძნობით
და შენი კოცნა რითმებს მირწევდა.
ნოტებს ურითმავს საათი წიკწიკს
დროის შეგრძნება შთაინთქა სადღაც,
მინდიხარ ისევ.. ისევ და ისევ
თუნდ ამ სამყარომ გიჟი დამარქვას.