იცი მომენატრე ჩემო მშვენიერო
ამ გულს ისევ აკლიხარ რატომღაც
თვალებს დავაცეცებ მაგრამ ვერ გპოულობ
ცხოვრება შავთეთრი გამიხდა
იცი მონატრების მთაზე რომ ავედი
სიყვარულს დავხამდი რატომღაც მარტივად
გულმა მშვენიერი გრძნობა რომ შეიგრძნო
ცხოვრების ფერები აღიქვა ნამდვილად
ვარდებს ვიხსენებდი ღამით რომ გაჩუქე
ეკლებს მოწიწებით ვაცლიდით ნამდვილად
თუმცა შრამად შემრჩა დიდი სიყვარული
ცხოვრების ფურცლებზე მაკლიხარ ნამდვილად
მაგრამ რეალობას ვიცი რომ ვერ შევცვლი
დრო დადგა უკვე წავიდე ამ მთიდან
ისევ მომენატრე ჩემო თვალსაჩინო
ვიცი რომ მიყვარხარ ნამდვილად ნამდვილად