"ახლა მივხვდი, რატომ სვამენ ღვინოს კაცები,
თამბაქოს კვამლში, რად ახვევენ მზერას დარდიანს,
შეეშინდებათ სიფხიზლეში მუხლზე დაცემის,
დათვრებიან და სულ ბახუსის ფრთებით დადიან.
დამისხით ღვინო, ეგებ ვიგრძნო ძალა ამ ღვინის,
თამბაქოს კვამლმა ეგებ ღამე გამათევინოს
დამალევინეთ! გევედრებით დამალევინეთ!
და თუნდაც ერთი სადღეგრძელოც არ მათქმევინოთ
მე უღვინოდაც მუხლმოყრილი ვხვდები ალიონს,
და ცრემლის მძივი მახვდვია ყელზე რკალივით,
შენი სიცოცხლე სადღეგრძელოდ მინდა დავლიო
და სული შენი შევისუნთქო, რუხი კვამლივით

ლილი ნუცუბუძე